مشاعرۀ سنّتی

[malmal_r]

یار من رفتی که نباشی در کنارم
ولی ماند یاد تو در ذهنم در خیالم

منم آن غنچه که خون می خورم و خاموشم
که لبم دوخته است آن که دلم سوخته است

 

[مهران.ن]

شعر مسعود سعد سلمان که بیشتر عمر خود را در زندان گزرانده است و این حبسیه ها را نوشته است.

شخصی به هزار غم گرفتارم

شخصی به هزار غم گرفتارم در هر نفسی به جان رسد کارم

بی زلٌت و بی گناه محبوســـــم بی علت و بی سبـــــب گرفتارم

خورده قسم اختران به پاداشم بسته کمر آسمان به پیـــــکارم

محبوسم و طالع است منحو سم غم خوارم و اختر است خونخوارم

امروز به غم فزون ترم از دی و امسال به نقد کمتر از پـــارم

طومار ندامت است طبع من حرفی است هر آتشی ز طومارم

یــــــاران گزیــــــــده داشتـــم روزی امروز چه شد که نیست کس یارم

هر نیمه شب آسمان ستو ه آیــــــد از گریه ی سخت و ناله ی زار م

زندان خدایگان که و من کــــه ! نــــاگه چه قضا نمود دیـــــــدارم ؟

بند ی است گران به دست و پایم در شاید که بس ابله و سبــــک بارم !

محبوس چـــــــرا شدم ، نمی دانم دانم که نه دزدم و نه عیـــــــــــارم

آخر چه کنم من و چه بد کردم تا بنــــــــــدٌ ملـــــک بود سزاوارم؟

ترسیــدم و پشت بر وطن کردم گفتـــــــم مــن و طالع نگو نسارم

بسیــــــار امیــــد بــــود در طبعم ای وای امیــــدهــــــــای بسیــــارم!

قصٌه چه کنم دراز، بـــــــس باشد چون نیست گشایشی ز گفتــــــارم

 

[امالیا]

شعر مسعود سعد سلمان که بیشتر عمر خود را در زندان گزرانده است و این حبسیه ها را نوشته است.

شخصی به هزار غم گرفتارم

شخصی به هزار غم گرفتارم در هر نفسی به جان رسد کارم

بی زلٌت و بی گناه محبوســـــم بی علت و بی سبـــــب گرفتارم

خورده قسم اختران به پاداشم بسته کمر آسمان به پیـــــکارم

محبوسم و طالع است منحو سم غم خوارم و اختر است خونخوارم

امروز به غم فزون ترم از دی و امسال به نقد کمتر از پـــارم

طومار ندامت است طبع من حرفی است هر آتشی ز طومارم

یــــــاران گزیــــــــده داشتـــم روزی امروز چه شد که نیست کس یارم

هر نیمه شب آسمان ستو ه آیــــــد از گریه ی سخت و ناله ی زار م

زندان خدایگان که و من کــــه ! نــــاگه چه قضا نمود دیـــــــدارم ؟

بند ی است گران به دست و پایم در شاید که بس ابله و سبــــک بارم !

محبوس چـــــــرا شدم ، نمی دانم دانم که نه دزدم و نه عیـــــــــــارم

آخر چه کنم من و چه بد کردم تا بنــــــــــدٌ ملـــــک بود سزاوارم؟

ترسیــدم و پشت بر وطن کردم گفتـــــــم مــن و طالع نگو نسارم

بسیــــــار امیــــد بــــود در طبعم ای وای امیــــدهــــــــای بسیــــارم!

قصٌه چه کنم دراز، بـــــــس باشد چون نیست گشایشی ز گفتــــــارم

می سوزم و لب نمی گشایم که مباد
آهی کشم و دلی به درد آید از او

 

[vajiheh.kh]

می سوزم و لب نمی گشایم که مباد
آهی کشم و دلی به درد آید از او

و من زن شدم
تحملی پایدار
یک دنیا از سیبی گفت که من چیدم
ولی هیچ کس نگفت:
نشان عشق
سیب سرخی شد که من به آدم دادم!!َ

 

[V A N D A]

و من زن شدم
تحملی نا پایدار
یک دنیا از سیبی گفت که من چیدم
ولی هیچ کس نگفت:
نشان عشق سیب سرخی شد که من به آدم دادم!!َ

موج رنگین افق پایان نداشت
آسمان از عطر روز آکنده بود
گرد ما گویی حریر ابرها
پرده ای نیلوفری افکنده بود

 

[مهران.ن]

دکتر محمد رضا شفعی اهل نیشابور

سفر به خیر

به کجا چنین شتابان
گون از نسیم پرسید

دل من گرفته ز اینجا
هوس سفر نداری
زغبار این بیابان

همه آرزویم اما
چه کنم که بسته پایم

به کجا چنین شتابان
به هر آن کجا که باشد ،به جز این سرا ، سرایم

سفرت به خیر اما تو و دوستی ، خدا را
چو از این کویر وحشت به سلامتی گذشتی ،
به شکوفه ها به باران
برسان سلام مارا.


توجه : گون:نماد افراد وابسته و گرفتار به این دنیای مادی نسیم :نماد افراد آزادی خواه

 

[V A N D A]

دکتر محمد رضا شفعی اهل نیشابور

سفر به خیر

به کجا چنین شتابان
گون از نسیم پرسید

دل من گرفته ز اینجا
هوس سفر نداری
زغبار این بیابان

همه آرزویم اما
چه کنم که بسته پایم

به کجا چنین شتابان
به هر آن کجا که باشد ،به جز این سرا ، سرایم

سفرت به خیر اما تو و دوستی ، خدا را
چو از این کویر وحشت به سلامتی گذشتی ،
به شکوفه ها به باران
برسان سلام مارا.


توجه : گون:نماد افراد وابسته و گرفتار به این دنیای مادی نسیم :نماد افراد آزادی خواه

آری
آغاز دوست داشتن است
گر چه پایان راه نا پیداست
من به پایان دگر نیندیشم
که همین دوست داشتن زیباست

 

[mani24]

آری
آغاز دوست داشتن است
گر چه پایان راه نا پیداست
من به پایان دگر نیندیشم
که همین دوست داشتن زیباست

تو ای تمام احساس من!
گرم تر از خورشید زیبا
زیبا تر از شبنم لطیف
لطیف تر از باران بهاری
بهاری تر از هر گل خوش بو
خوش بو تر از یاس های سفید
سفید تر از ابرهای آسمان آبی بلند
بلندتر از کوه های استوار
استوار تر از قامت سروهای عاشق
عاشق تر از هر عشق پر شور
پر شورتر از شهاب درخشان

 

[negin91]

تو ای تمام احساس من!
گرم تر از خورشید زیبا
زیبا تر از شبنم لطیف
لطیف تر از باران بهاری
بهاری تر از هر گل خوش بو
خوش بو تر از یاس های سفید
سفید تر از ابرهای آسمان آبی بلند
بلندتر از کوه های استوار
استوار تر از قامت سروهای عاشق
عاشق تر از هر عشق پر شور
پر شورتر از شهاب درخشان

ناودانها شر شر باران بی صبری است
آسمان بی حوصله ، حجم هوا ابری است

 

[امالیا]

ناودانها شر شر باران بی صبری است
آسمان بی حوصله ، حجم هوا ابری است

تابد فروغ مهر و مه از قطره های اشک
باران صبحگاه ندارد صفای اشک

 

[eghlimaa]

تابد فروغ مهر و مه از قطره های اشک
باران صبحگاه ندارد صفای اشک

کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست
در رهگذر کیست که دامی ز بلا نیست

 

[mani24]

کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست
در رهگذر کیست که دامی ز بلا نیست

تنها میان چشم های تو یک اتصال آسمانی بود

می آمدی آرام و ترد و ترش٬ حتّی نگاه تو کمانی بود

من بودم و یک عالمه احساس ،در لابه لای دفتر شعرم

اما زبانم قاصر و قلبم ،دنیایی از حرف جوانی بود

بی معرفت هرگز نفهمیدی ،این سربه زیر محو احساسات

در لابه لای اشک های خود، محتاج یک پادرمیانی بود

 

[saeedran]

تنها میان چشم های تو یک اتصال آسمانی بود

می آمدی آرام و ترد و ترش٬ حتّی نگاه تو کمانی بود

من بودم و یک عالمه احساس ،در لابه لای دفتر شعرم

اما زبانم قاصر و قلبم ،دنیایی از حرف جوانی بود

بی معرفت هرگز نفهمیدی ،این سربه زیر محو احساسات

در لابه لای اشک های خود، محتاج یک پادرمیانی بود

دلا تا کی در این دنیا فریب این وآن بینی
یکی زین چاه جسمانی برون شو تا جهان بینی

 

[tanin67]

یا رب این نوگل خندان که سپردی منش
میسپارم به تو از چشم حسود چمنش..........

 

[malmal_r]

یا رب این نوگل خندان که سپردی منش
میسپارم به تو از چشم حسود چمنش..........

شوم با آن صنم بهتر بکوشم
زبی شرمی یکی خفتان بپوشم
مراتا جان بود زو برنگردم
که جان خویش در کار تو کردم

 

[V A N D A]

شوم با آن صنم بهتر بکوشم
زبی شرمی یکی خفتان بپوشم
مراتا جان بود زو برنگردم
که جان خویش در کار تو کردم

نه از رومم نه از زنگم ، همان بیرنگ بیرنگم
بیا بگشای در
بگشای ، دلتنگم
حریفا ، میزبانا ، میهمان سال و ماهت پشت در چون موج میلرزد

 

[eghlimaa]

شوم با آن صنم بهتر بکوشم
زبی شرمی یکی خفتان بپوشم
مراتا جان بود زو برنگردم
که جان خویش در کار تو کردم

کی توان شعله عشق تو را در دل نهفت
شمع روشن در میان شیشه پیدا می شود

 

[tanin67]

در نهانخانه ی جانم گل یاد تو درخشید
باغ صد خاطره خندید عطر صد خاطره پیچید

 

[V A N D A]

در نهانخانه ی جانم گل یاد تو درخشید
باغ صد خاطره خندید عطر صد خاطره پیچید

شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم
شدم آن عاشق دیوانه که بودم ...

 

[m.r119]

شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم
شدم آن عاشق دیوانه که بودم ...

میان عاشق و و معشوق راهی نیست
تو خود،حجاب خودی حافظ از میان برخیز

 

[malmal_r]

شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم
شدم آن عاشق دیوانه که بودم ...

من این گفتم ز روی مهربانی
زمهر مادری و دایگانی

 

[eghlimaa]

من این گفتم ز روی مهربانی
زمهر مادری و دایگانی

یارب مرا یاری بده تا خوب آزارش کنم

هجرش دهم، زجرش دهم، خوارش کنم، زارش کنم

 

[b65241]

یارب مرا یاری بده تا خوب آزارش کنم

هجرش دهم، زجرش دهم، خوارش کنم، زارش کنم

من عاشق دلداده ام ، بهر بلا آماده ام
يار من دلداده شو ، تا با بلا يارم کني
ما را چو کردي امتحان ، ناچار گردي مهربان
رحم آخر اي آرام جان ، بر اين دل زارم کني

 

[m.r119]

من عاشق دلداده ام ، بهر بلا آماده ام
يار من دلداده شو ، تا با بلا يارم کني
ما را چو کردي امتحان ، ناچار گردي مهربان
رحم آخر اي آرام جان ، بر اين دل زارم کني

یوسف به این رها شدن ز چاه دل مبند
این بار میبرند که زندانی ات کنند

 

[tanin67]

دانی دلم ز خدا چه میخواهد

بی پرده بگویمت تو را میخواهد

 

[tracer]

دانی دلم ز خدا چه میخواهد

بی پرده بگویمت تو را میخواهد

دردایره قسمت ما نقطه تسلیمیم// لطف آنچه تو اندیشی حکم آنچه تو فرمایی

 

[V A N D A]

دردایره قسمت ما نقطه تسلیمیم// لطف آنچه تو اندیشی حکم آنچه تو فرمایی

یاری که داد بر باد آرام و طاقتم را
ای وای اگر نداند قدر محبتم را

 

[tracer]

یاری که داد بر باد آرام و طاقتم را
ای وای اگر نداند قدر محبتم را

ای یار من ای یار من ای یار بی‌زنهار من//ای دلبر و دلدار من ای محرم و غمخوار من

 

[V A N D A]

ای یار من ای یار من ای یار بی‌زنهار من//ای دلبر و دلدار من ای محرم و غمخوار من

نی حدیث راه پرخون می کند
قصه های عشق مجنون می کند

 

[tanin67]

دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند