روی خاک باغ خونه یه روزی دست زمونه
ماروکاشت بامهربونی پیش هم مثل دودونه
مشاعرۀ سنّتی
- شروع کننده موضوع Matrix
- تاریخ شروع
ماروکاشت بامهربونی پیش هم مثل دودونه
fereshte jooon
عضو جدید
ما ز دوستان چشم یاری داشتیم
خود غلط بود وانچه میپنداشتیم
خود غلط بود وانچه میپنداشتیم
چشم.................(شعرو چرا اینقدر داغون نوشتی؟!! ترتیب شعرو که به هم نزن...)
میابم هز خود حسرتی باز از فراق کیست این؟
آماده ی صد گریه ام از اشتیاق کیست این؟
نزارکم بشم نخواه گم بشم یاحرف وحدیثای مردم بشم
بااحساس موندن به من جون بده نجاتم ازاین حال ویرون بده
من هرانچه که تو می خواهی می شوم توهرانچه که می خواهی برای من باش
یادمه اولین روزگونه هامو ترکردید
وقتی دیدیددیوونه ام حرفموباورکردید
fereshte jooon
عضو جدید
دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
وندر آن ظلمت شب اب حیاتم دادند
وندر آن ظلمت شب اب حیاتم دادند
دوستت دارم ومی دانم که تویی دشمن جانم
ازچه با دشمن جانم شده ام دوست ندانم
نگاهم کرد دراوشورعشق دیدم نگاهم کرد پنداشتم دوستم دارد
نگاهم کرد اما بعدها فهمیدم فقط نگاهم میکند
دوباره می سازمت وطن
اگرچه باخشت جان خویش
ستون به سقف تومی زنم
اگرچه بااستخوان خویش
اگرچه باخشت جان خویش
ستون به سقف تومی زنم
اگرچه بااستخوان خویش
شانه برمی گیرم وگیسوی افشان می کنم
قلب سنگت را چوگیسویم پریشان می کنم
میون این همه کوچه
که به هم پیوسته
کوچه قدیمی ما
کوچه بن بسته
که به هم پیوسته
کوچه قدیمی ما
کوچه بن بسته
بهنام فهیدحامد
عضو جدید
مگر ره گم کند کو را گذار افتد به ما یارب
فراوان کن گذار آن مه گم کرده راه اینجا
کله جا ماندش این جا و نیامد دیگرش از پی
نیاید فی المثل آری گرش افتد کلاه اینجا
نگویم جمله با من باش و ترک کامکاران کن
چو هم شاهی و هم درویش گاه آنجاو گاه اینجا
فراوان کن گذار آن مه گم کرده راه اینجا
کله جا ماندش این جا و نیامد دیگرش از پی
نیاید فی المثل آری گرش افتد کلاه اینجا
نگویم جمله با من باش و ترک کامکاران کن
چو هم شاهی و هم درویش گاه آنجاو گاه اینجا
عزیزم بایدبا ه میگفتی!
ای چراغ روشنایی
توشبای وحشت من
ای چراغ روشنایی
توشبای وحشت من
من وتوچه بی کسیم
وقتی تکیمون به باده
بدوخوب زندگی
من ودست گریه داده
وقتی تکیمون به باده
بدوخوب زندگی
من ودست گریه داده
بهنام فهیدحامد
عضو جدید
هر شب هجر بر آنم که اگر وصل
بجویم
همه چون نی به فغان آیم و چون چنگ
بمویم
لیک مدهوش شوم چون سر زلف تو
ببویم
«گفته بودم چو بیایی غم دل با تو
بگویم
چه بگویم که غم از دل برود چون تو بیایی»
چرخ امشب که به کام دل ما خواسته
گشتن
بجویم
همه چون نی به فغان آیم و چون چنگ
بمویم
لیک مدهوش شوم چون سر زلف تو
ببویم
«گفته بودم چو بیایی غم دل با تو
بگویم
چه بگویم که غم از دل برود چون تو بیایی»
چرخ امشب که به کام دل ما خواسته
گشتن
بهنام فهیدحامد
عضو جدید
تو بزرگی و در آئینه‌ی کوچک
ننمایی»
نازم آن سر که چو گیسوی تو در پای
تو ریزد
نازم آن پای که از کوی وفای تو
نخیزد
شهریار آن نه که با لشکر عشق تو
ستیزد
ننمایی»
نازم آن سر که چو گیسوی تو در پای
تو ریزد
نازم آن پای که از کوی وفای تو
نخیزد
شهریار آن نه که با لشکر عشق تو
ستیزد
نگاه کن من چه بی پروا
به مرزقصه های کهنه می تازم
به مرزقصه های کهنه می تازم
بهنام فهیدحامد
عضو جدید
دم خورشید و نم ابری و با قوس قزح
شهسواری و به رنگینه کمانی گل من
گه همه آشتی و گه همه جنگی شه من
گه به خونم خط و گه خط امانی گل من
سر سوداگریت با سر سودایی ماست
وه که سرمایه هر سود و زیانی گل من
طرح و تصویر مکانی و به رنگ*آمیزی
طرفه پیچیده به طومار زمانی گل من
شهسواری و به رنگینه کمانی گل من
گه همه آشتی و گه همه جنگی شه من
گه به خونم خط و گه خط امانی گل من
سر سوداگریت با سر سودایی ماست
وه که سرمایه هر سود و زیانی گل من
طرح و تصویر مکانی و به رنگ*آمیزی
طرفه پیچیده به طومار زمانی گل من
آن بخت گریزنده دمی آمد و بگذشت
غم بود، که پیوسته نفس در نفسم بود
دستِ من و آغوش تو، هیهات که یک عمر
تنها نفسی با تو نشستن هوسم بود
در فصل های گرم تماشا به تو رسید
می خواستم بدون تو از خویش بگذرم
پایان این قدم زدن... اما به تو رسید
بحث دوباره بین من و. بین شعر ها
با حرف های رو به درازا به تو رسید
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
اولین مسابقۀ "مشاعرۀ سنتی دور همی" با جایزه | مشاعره | 109 | |
|
مشاعرۀ شاعران | مشاعره | 11 |