مشاعرۀ سنّتی

[salvador]

درون دل به غیر از یار و فکر یار کی گنجد

خیال روی او اینجا در او اغیار کی گنجد


- وحشی بافقی



​

 

[SaNaZ Sa]

درون دل به غیر از یار و فکر یار کی گنجد

خیال روی او اینجا در او اغیار کی گنجد


- وحشی بافقی



​

[FONT=times new roman,times,serif]در این سرای بی کسی کسی به در نمی زند[/FONT]
[FONT=times new roman,times,serif]به دشــت پـر مـلال مـا پـرنـده پـر نمی زند ...[/FONT]
​

[FONT=times new roman,times,serif]
[/FONT]

 

[salvador]

دل خراب من دگر خراب تر نمی شود

که خنجر غمت از این خراب تر نمی زند


- هوشنگ ابتهاج


ه‍. الف سایه
​

 

[*zahedan]

دل خراب من دگر خراب تر نمی شود

که خنجر غمت از این خراب تر نمی زند


- هوشنگ ابتهاج


ه‍. الف سایه
​

دل نازك به نگاه كجي آزرده شود
خار در ديده چو افتاد ، كم از سوزن نيست

 

[Sahar Gh]

دل نازك به نگاه كجي آزرده شود
خار در ديده چو افتاد ، كم از سوزن نيست

تا توانی دفع غم از خاطری غمناک کن
در جهانن گریاندن آسان است اشکی پاک کن

 

[*zahedan]

تا تونای دفع غم از خاطری غمناک کن
در جهانن گریاندن آسان است اشکی پاک کن

نفس در سینه ساکت شو که اینک یار می آید
طبیب بی مروت بر سر بیـــــــــــــمار می آیـــــد
سحر برخیز و کوه و بیستون را آب و جــــارو کن
که شیرین بر سر جان کندن فرهاد می آیــــــــد

​

 

[pearan]

نفس در سینه ساکت شو که اینک یار می آید
طبیب بی مروت بر سر بیـــــــــــــمار می آیـــــد
سحر برخیز و کوه و بیستون را آب و جــــارو کن
که شیرین بر سر جان کندن فرهاد می آیــــــــد

​

درخت میوه مقصود از آن بلندترست
که دست قدرت کوتاه ما بر او یازد

مسلمش نبود عشق یار آتشروی
مگر کسی که چو پروانه سوزد و سازد

 

[Sahar Gh]

درخت میوه مقصود از آن بلندترست
که دست قدرت کوتاه ما بر او یازد

مسلمش نبود عشق یار آتشروی
مگر کسی که چو پروانه سوزد و سازد

دلا طمع مبر از لطف بی نهایت دوست
چو لاف عشق زدی سربباز چابک و چست

 

[consl]

تو همچو صبحی و من شمع خلوت سحرم
تبسمی کن و جان بین که چون همی سپرم

 

[pearan]

دلا طمع مبر از لطف بی نهایت دوست
چو لاف عشق زدی سربباز چابک و چست

تا مست نباشی نبری بار غم یار
آری شتر مست کشد بار گران را

 

[Sahar Gh]

تو همچو صبحی و من شمع خلوت سحرم
تبسمی کن و جان بین که چون همی سپرم

ما زنده به عشقیم فنا را نشناسیم
شایسته ی دردیم دوا را نشناسیم

 

[Sahar Gh]

تا مست نباشی نبری بار غم یار
آری شتر مست کشد بار گران را

آنانکه محیط فضل و آداب شدند
در جمع کمال شمع اصحاب شدند
ره زین شب تاریک نبردند برون
گفتندد فسانه ای و در خواب شدند

 

[pearan]

آنانکه محیط فضل و آداب شدند
در جمع کمال شمع اصحاب شدند
ره زین شب تاریک نبردند برون
گفتندد فسانه ای و در خواب شدند

در صورت و معنی که تو داری چه توان گفت
حسن تو ز تحسین تو بستست زبان را

 

[رجایی اشکان]

در صورت و معنی که تو داری چه توان گفت
حسن تو ز تحسین تو بستست زبان را

[FONT=&quot]ای کاش آن شب دست در مویش نمی بـرد[/FONT]
[FONT=&quot]زلـفش که آمــــد روی پـیـشـانی دلم رفــــت[/FONT]
[FONT=&quot]دیگـر دلـم ــ رخت سفیدم ــ نـیـست در بـنـد[/FONT]
[FONT=&quot]دیـروز طـوفـان شد، چه طـوفـانی... دلم رفت ..! [/FONT]

 

[Sahar Gh]

در صورت و معنی که تو داری چه توان گفت
حسن تو ز تحسین تو بستست زبان را

آتش است این بانگ نای و نیست باد
هر که این آتش ندارد نیست باد

 

[Sahar Gh]

ای کاش آن شب دست در مویش نمی بـرد
زلـفش که آمــــد روی پـیـشـانی دلم رفــــت
دیگـر دلـم ــ رخت سفیدم ــ نـیـست در بـنـد
دیـروز طـوفـان شد، چه طـوفـانی... دلم رفت ..!

تو کز محنت دیگران بی غمی
نشاید که نامت نهند آدمی

 

[pearan]

تو کز محنت دیگران بی غمی
نشاید که نامت نهند آدمی

یار زیبا گر هزارت وحشت از وی در دلست
بامدادان روی او دیدن صباح مقبلست

 

[رجایی اشکان]

تو کز محنت دیگران بی غمی نشاید که نامت نهند آدمی

[FONT=&quot] یک نفر مثل پـــــری یک دو نظر آمد و رفت[/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT]
[FONT=&quot]با نگاهی به دل خسته ام آتش زد و رفت[/FONT]

 

[رجایی اشکان]

یار زیبا گر هزارت وحشت از وی در دلست
بامدادان روی او دیدن صباح مقبلست

[FONT=&quot]تو که گندم، تو که حوا، تو که شیطان منی[/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT]
[FONT=&quot]تو که ویران من بی خبر از خود شده ای[/FONT]

 

[Sahar Gh]

یار زیبا گر هزارت وحشت از وی در دلست
بامدادان روی او دیدن صباح مقبلست

تا رفت مرا از نظر آن چسم جهان بین
کس واقف ما نیست که از دیده چه ها رفت

 

[Sahar Gh]

تو که گندم، تو که حوا، تو که شیطان منی

تو که ویران من بی خبر از خود شده ای

یک دست جام باده و یک دست زلف یار
رقصی چنین میانه ی میدانم آرزوست

 

[pearan]

یک دست جام باده و یک دست زلف یار
رقصی چنین میانه ی میدانم آرزوست

تشریف داد و رفت ندانم ز بیخودی
کاین دوست بود در نظرم یا خیال دوست

درود تا بعد...

 

[رجایی اشکان]

تا رفت مرا از نظر آن چسم جهان بین
کس واقف ما نیست که از دیده چه ها رفت

[FONT=&quot]تو که قصد جدائی کرده بودی [/FONT]
[FONT=&quot] خیال بی وفائی کرده بودی[/FONT]
[FONT=&quot]چرا با این دل خوش باور من[/FONT]
[FONT=&quot] زمانی آشنائی کرده بودی . . .[/FONT]

 

[pearan]

تو که قصد جدائی کرده بودی
خیال بی وفائی کرده بودی
چرا با این دل خوش باور من
زمانی آشنائی کرده بودی . . .

یک لحظه شدم از دل خود غافل و ناگاه
چون رود به دریا زد و چون موج خطر کرد

 

[رجایی اشکان]

ما زیاران چشم یاری داشتیم
خود غلط بود انچه میپنداشتیم

 

[salvador]

یک لحظه شدم از دل خود غافل و ناگاه
چون رود به دریا زد و چون موج خطر کرد

​

دلی که بسته زنجیر زلف یاری نیست

به پیش اهل نظر هیچش اعتباری نیست

​

سری که نیست در او کارگاه سودائی

به کارخانه عیشش سری و کاری نیست

- عبید زاکانی
​

 

[رجایی اشکان]

​

دلی که بسته زنجیر زلف یاری نیست

به پیش اهل نظر هیچش اعتباری نیست

​

سری که نیست در او کارگاه سودائی

به کارخانه عیشش سری و کاری نیست

- عبید زاکانی
​

[FONT=&quot]تا این برادران ریاکار زنده اند[/FONT]
[FONT=&quot]این گرگ سیرتان جفاکار زنده اند[/FONT]
[FONT=&quot]یعقوب درَد می کشد و کور می شود[/FONT]
[FONT=&quot]یوسف همیشه وصله ناجور می شود[/FONT]

 

[pearan]

تا این برادران ریاکار زنده اند
این گرگ سیرتان جفاکار زنده اند
یعقوب درَد می کشد و کور می شود
یوسف همیشه وصله ناجور می شود

در آن مقام که سیل حوادث از چپ و راست
چنان رسد که امان از میان کران گیرد

درود برشما تابعد...

 

[*zahedan]

در آن مقام که سیل حوادث از چپ و راست
چنان رسد که امان از میان کران گیرد

درود برشما تابعد...

در جام فلک باده بی دردسری نیست
تا ما به تمنا لب خاموش گشاییم
در دامن این بحر فروزان گوهری نیست
چون موج به امید که آغوش گشاییم؟

 

[baran 2012]

در جام فلک باده بی دردسری نیست
تا ما به تمنا لب خاموش گشاییم
در دامن این بحر فروزان گوهری نیست
چون موج به امید که آغوش گشاییم؟

من آن درخت زمستانی ، بر آستان بهارانم
که جز به طعنه نمی خندد، شکوفه بر تن عریانم
زنوشخند سحرگاهان ،خبر چگونه توانم داشت
منی که در شب بی پایان،گواه گریه بارانم

نادر نادرپور