مشاعرۀ سنّتی

[مر مر]

مست شو تا كه نظر بازي رندانه ترا
گويد اي سوخته دل ظاهر و پنهان اينجاست

تو به هنگام وفا گر چه ثباتیت نبود
می کنم شکر که بر جرم دوامی داری حافظ

 

[naghmeirani]

کنار نام تو لشگر گرفت کشتی عشق
بیا که نام تو آرامشیست طوفانی قیصر امین پور

یا ز رۀ وفا بیا ، یا ز دلِ رهی برو
سوخت در انتظارِ تو ، جانِ به لب رسیده ام

 

[مر مر]

یک عمر گریه کردم ای آسمان روا نیست
دردانه‌ام ز چشم گریان من بیفتد

ماهم به انتقام ظلمی که کرده با من
ترسم به درد عشق و هجران من بیفتد

دل شکسته ما را مزن به سنگ قفا
درست باش خدا نشکند سبوی تو را اخوان ثالث

 

[مر مر]

یا ز رۀ وفا بیا ، یا ز دلِ رهی برو
سوخت در انتظارِ تو ، جانِ به لب رسیده ام

می گذشت از سر بازار سحر خیزان دوش
پیر خورشید گران شب شکن خانه بدوش نوذر پرنگ

 

[naghmeirani]

دل شکسته ما را مزن به سنگ قفا
درست باش خدا نشکند سبوی تو را اخوان ثالث

از گل شنیدم بویِ او ، مستانه رفتم سویِ او
تا چون غبارِ کویِ او ، در کویِ جان منزل کنم

 

[مر مر]

از گل شنیدم بویِ او ، مستانه رفتم سویِ او
تا چون غبارِ کویِ او ، در کویِ جان منزل کنم

مردم چشمم به خون آغشته شد
در کجا این ظلم با انسان کنند

 

[anahita shams]

مردم چشمم به خون آغشته شد
در کجا این ظلم با انسان کنند

دست شستم ز دل و دیده خونبار ولیکن
نقش رخسار تو از لوح دل و دیده نشستم

گفتی از چشم خوش دلکش من نیستی آگه
بدو چشمت که ز خود نیستم آگاه که هستم

 

[naghmeirani]

مردم چشمم به خون آغشته شد
در کجا این ظلم با انسان کنند

دانم که آن سروِ سهی ، از دل ندارد آگهی
چند از غمِ دل چون رهی، فریاد بی حاصل کنم

 

[مر مر]

دست شستم ز دل و دیده خونبار ولیکن
نقش رخسار تو از لوح دل و دیده نشستم

گفتی از چشم خوش دلکش من نیستی آگه
بدو چشمت که ز خود نیستم آگاه که هستم

منگر رنج و بلا را بنگر عشق و ولا را
منگر جور و جفا را بنگر صد نگران را

 

[مر مر]

دانم که آن سروِ سهی ، از دل ندارد آگهی
چند از غمِ دل چون رهی، فریاد بی حاصل کنم

میزنی تو زخمه و بر میرود
تا به گردون زیر و زارم روز و شب

 

[shanli]

آن کس که ترا نقش کند او تنها
تنها نگذاردت میان سودا
در خانه تصویر تو یعنی دل تو
بر رویاند دو صد حریف زیبا

 

[naghmeirani]

میزنی تو زخمه و بر میرود
تا به گردون زیر و زارم روز و شب

بستاند ای سروِ سهی ، سودایِ هستی از رهی
یغما کند اندیشه را ، دور از بد اندیشم کند

 

[anahita shams]

آن کس که ترا نقش کند او تنها
تنها نگذاردت میان سودا
در خانه تصویر تو یعنی دل تو
بر رویاند دو صد حریف زیبا

اشک آلوده ما گر چه روان است ولي
به رسالت سوي او پاک نهادي طلبيم

لذت داغ غمت بر دل ما باد حرام
اگر از جور غم عشق تو دادي طلبيم

 

[shanli]

من ذره و خورشید لقائی تو مرا
بیمار غمم عین دوائی تو مرا

​

بی‌بال و پراندر پی تو می‌پرم
من کاه شدم چو کهربائی تو مرا

 

[naghmeirani]

اشک آلوده ما گر چه روان است ولي
به رسالت سوي او پاک نهادي طلبيم

لذت داغ غمت بر دل ما باد حرام
اگر از جور غم عشق تو دادي طلبيم

میدهم مستی به دلها ، گر چه مستورم ز چشم
بویِ آغوشِ بهارم ، در چمن پبچیده ام

 

[ariyana.1365]

می خوام به سردی شبام بخندم......می خوام به پوچیه فردام بخندم
وقتی میبینم که نمیای..............تو اوجه گریه هام می خواهم بخندم
می خوام داد بزنم تنهای تنهام.......می خوام وقتی میگم تنهام بخندم
منم تو شهر غم زندونه ی تو............... غمو غصه ی دلم ارزونیه تو

 

[مر مر]

آن کس که ترا نقش کند او تنها
تنها نگذاردت میان سودا
در خانه تصویر تو یعنی دل تو
بر رویاند دو صد حریف زیبا

آه سعدی اثر کند بر سنگ
نکند بر تو سنگدل تاثیر

 

[مر مر]

می خوام به سردی شبام بخندم......می خوام به پوچیه فردام بخندم
وقتی میبینم که نمیای..............تو اوجه گریه هام می خواهم بخندم
می خوام داد بزنم تنهای تنهام.......می خوام وقتی میگم تنهام بخندم
منم تو شهر غم زندونه ی تو............... غمو غصه ی دلم ارزونیه تو

وان دفع گفتنت که برو شه به خانه نیست
وان ناز و باز و تندی دربانم آرزوست

 

[naghmeirani]

آه سعدی اثر کند بر سنگ
نکند بر تو سنگدل تاثیر

رهی ، تا چند سوزم در دلِ شبها چو کوکبها
به اقبالِ شرر نازم ، که دارد عمرِ کوتاهی

 

[محـسن ز]

ياري اندر كس نميبينم ياران را چه شد
دوستي كي آخر امد دوست داران را چه شد

 

[مر مر]

میدهم مستی به دلها ، گر چه مستورم ز چشم
بویِ آغوشِ بهارم ، در چمن پبچیده ام

میدان خوشست ای ماهرو با گیر و دار ماه و تو
ای هر که لنگست اسب او لنگان ز میدان میرود

 

[shanli]

دوستای گل لطفا" پستاتونو ادیت کنید..دقت کنید مشاعره با حرف آخر شعر ماقبل باشه..از شعر های ماقبل آخر نقل قول نگیرید

دیوانه شدم خواب ز دیوانه خطا است
دیوانه چه داند کهره خواب کجاست
زیرا که خدا نخفت و پاکست ز خواب
مجنون خدا بدان هم از خواب جداست

 

[naghmeirani]

میدان خوشست ای ماهرو با گیر و دار ماه و تو
ای هر که لنگست اسب او لنگان ز میدان میرود

دریا دلان ، ز فتنۀ ایام فارغند
دریایِ بیکران ، غمِ طوفان نداشته است

 

[مر مر]

بستاند ای سروِ سهی ، سودایِ هستی از رهی
یغما کند اندیشه را ، دور از بد اندیشم کند

در خوردنم ذوقی دگر در رفتنم ذوقی دگر
در گفتنم ذوقی دگر باقی بر اینسان میرود

شبتان خوش بدرود.

 

[naghmeirani]

در خوردنم ذوقی دگر در رفتنم ذوقی دگر
در گفتنم ذوقی دگر باقی بر اینسان میرود

شبتان خوش بدرود.

دل اگر از من گریزد ، وایِ من
غم اگر از دل گریزد ، وایِ دل
شب خوش دوستِ عزیز

 

[nooshafarin]

دل اگر از من گریزد ، وایِ من
غم اگر از دل گریزد ، وایِ دل
شب خوش دوستِ عزیز

لبش میبوسم و در میکشم می
به آب زندگانی برده ام پی
نه رازش میتوانم گفت با کس
نه کس را میتوانم دید با وی

 

[naghmeirani]

لبش میبوسم و در میکشم می
به آب زندگانی برده ام پی
نه رازش میتوانم گفت با کس
نه کس را میتوانم دید با وی

یاری که داد بر باد آرام و طاقتم را
ای وای اگر نداند قدرِ محبتم را

 

[nasimkhordad]

یاری که داد بر باد آرام و طاقتم را
ای وای اگر نداند قدرِ محبتم را

الا این عالم فانی به یک ارزن نمی ارزد
به دنیا آمدن با زحمت رفتن نمی ارزد

 

[shanli]

در عالم گل گنج نهانی مائیم
دارنده‌ی ملک جاودانی مائیم

​

چون از ظلمات آب و گل بگذشتیم
هم خضر و هم آب زندگانی مائیم

 

[naghmeirani]

در عالم گل گنج نهانی مائیم
دارنده‌ی ملک جاودانی مائیم

چون از ظلمات آب و گل بگذشتیم
هم خضر و هم آب زندگانی مائیم

ما به آن گل ، از وفایِ خویشتن دل بسته ایم
ورنه این صحرا ، تهی از لالۀ سیراب نیست