مشاعرۀ سنّتی

[رنگ خدا]

مست بگذشتی و از خلوتیان ملکوت
تماشای تو آشوب قیامت برخاست

ما کوچکیم

تو نیکی می کن و در دجله انداز
که ایزد در بیابانت دهد باز

 

[behnam-t]

زلف آشفته و خوی کرده و خندان لب و مست
پیرهن چاک و غزل خوان و صراحی در دست

 

[Mahdi JooN]

ترا افسون چشمانم ز ره برده ست و مي دانم
چرا بيهوده مي گوئي، دل چون آهني دارم
نمي داني، نمي داني، كه من جز چشم افسونگر
در اين جام لبانم، باده مرد افكني دارم

 

[فرح نوش]

مرا می بینی وهر دم زیادت میکنی دردم تورا می بینم ومیلم زیادت می شود هر دم.

 

[Mahdi JooN]

مي شنيدم نيمه شب در خواب
هاي هاي گريه هايش را
در صدايم گوش مي كردم
درد سيال صدايش را

شرمگين مي خواندمش بر خويش
از چه رو بيهوده گرياني
در ميان گريه مي ناليد
دوستش دارم، نمي داني

 

[بارانی]

مي شنيدم نيمه شب در خواب
هاي هاي گريه هايش را
در صدايم گوش مي كردم
درد سيال صدايش را

شرمگين مي خواندمش بر خويش
از چه رو بيهوده گرياني
در ميان گريه مي ناليد
دوستش دارم، نمي داني

سلام مهدی جان...

يکي ز شب گرفتگان چراغ بر نمي کند
کسي به کوچه سار شب در سحر نمي زند

 

[Mahdi JooN]

دو صد سلام بر باراني عزيز...

در جذبه اي كه حاصل زيبائي شب است
رؤياي دور دست تو نزديك مي شود
بوي تو موج مي زند آنجا، بروي آب
چشم تو مي درخشد و تاريك مي شود

 

[بارانی]

در اين سراي بي کسي کسي به در نمي زند
به دشت پر ملال ما پرنده پر نمي زند

 

[Mahdi JooN]

در کنار سفره اسطوره ها
من به یک ظرف سفالی دلخوشم
مثل اندوه کویر و بغض خاک
با خیال آبسالی دلخوشم
سر نهم بر بالش اندوه خویش
با همین افسرده حالی دل خوشم
در هجوم رنگ در فصل صدا
با بهار نقش قالی دلخوشم
آسمانم: حجم سرد یک قفس
با غم آسوده بالی دلخوشم
گرچه اهل این خیابان نیستم
با هوای این حوالی دلخوشم

 

[solar flare]

من مست و ديوانه
ما را كه برد خانه

 

[بارانی]

هر که خورد از جام عشقت قطره اي
تا قيامت مست و حيران خوشتر است
تا تو پيدا آمدي پنهان شدم
زآن که با معشوق پنهان خوشتر است

 

[رنگ خدا]

هان مشو نومید که واقف نهی از سر غیب
باشد اندر پرده بازیهای پنهان غم مخور

 

[رنگ خدا]

هر که خورد از جام عشقت قطره اي
تا قيامت مست و حيران خوشتر است
تا تو پيدا آمدي پنهان شدم
زآن که با معشوق پنهان خوشتر است

تا غمت در دل ویرانه مقیمست
همواره مرا کوی خرابات مقامست

 

[بارانی]

تو را می خواهم ای دیرنه دل خواه
که با ناز گل رؤیا شکفتی
به هر زیبا که دل بستم تو بودی
که خود را در رخ او می نهفتی

 

[suratak]

یارب این شمع دل افروز ز کاشانه ی کیست

جان ما سوخت بپرسید که جانانه ی کیست (حافظ)

 

[afsaneh_k]

تسبیح و خرقه لذت مستی نبخشدت
همت در این عمل طلب از می فروش کن

 

[*amin*]

نه هر که چهره برافروخت دلبری داند
نه هر که آینه سازد سکندری داند
نه هر که طرف کله کج نهاد و تند نشست
کلاهداری و آیین سروری داند

 

[رنگ خدا]

دنیا به مراد رانده گیر آخر چه
وین نامه عمر خوانده گیر آخر چه

 

[*amin*]

هواخواه تو ام تا زنده ام اما یقین دارم
که حق چون تو استادی نخواهد شد ادا حافظ

 

[araz_heidari]

دلا معاش چنان کن که گر بلغذد پای
فرشته ات به دو دست دعا نگه دارد
نگه نداشت دل ما و جای رنجش نیست
زدست بنده چه خیزد خدا نگه دارد

 

[sam-smith]

دلا معاش چنان کن که گر بلغذد پای
فرشته ات به دو دست دعا نگه دارد
نگه نداشت دل ما و جای رنجش نیست
زدست بنده چه خیزد خدا نگه دارد

در نعل سمند او شکل مه نو پیدا
وز قد بلند او بالای صنوبر پست

 

[گلابتون]

تورا كه چون جگر غنچه جان گل رنگ است
به جمع جامه سپيدان دل سياه مرو

به زير خرقه رنگين چه دام ها دارند
تو مرغ زيركي اي جان به خانقاه مرو

 

[محـسن ز]

ولی چون من در این عصر پر آشوب
بحق باید جدا سازم بد از خوب

 

[گلابتون]

بخت اگر بيدار باشد خواب بردارد مرا
يكسر از بستر در آغوش تو بگذارد مرا

از چه دريا آمدم با ابر بي پايان غم
كاسمان عمري ست تا يكريز ميبارد مرا

 

[محـسن ز]

این آه حسرتی که برای تو می کشم
رنج محبتی است که پای تو می کشم
صورتگر خیالم و نادیده روی تو
در برق دیده دور نمای تو می کشم

 

[گلابتون]

مرا كه گنج دو عالم بهاي مويي نيست
به يك پشيز نيرزم اگر بهام كني

زمانه كرد و نشد. دست جور رنجه مكن
به صد جفا نتواني كه بي وفام كني

 

[محـسن ز]

یاران قسم به خاک سبکبار رفتگان
پاگیر این سرا گران جانیم هنوز
ای پاسدار ملک رضا همدمی فرست
در تنگنای حادثه زندانیم هنوز

 

[گلابتون]

ز دل نميروي اي آرزوي روز بهي
كه چون وديعه غم در نهاد انساني

چه پرده ها گشوديم و آنچنان كه تويي
هنوز در پس پندار سايه نهاني


شب خوش محسن جان

 

[Mahdi JooN]

يكشب ز لوح خاطر من بزداي
تصوير عشق و نقش فريبش را
خواهم بانتقام جفاكاري
در عشق تازه فتح رقيبش را

 

[afsaneh_k]

اگر دشنام فرمایی و گر نفرین دعا گویم
جواب تلخ می زیبد لب لعل شکر خارا