مشاعرۀ سنّتی

[Mahdi JooN]

ممنون
مزاحمتون نشم(هر وقت وقتشه برين)
ان شا الله امتحان خوب ميشه

از من رميده ئي و من ساده دل هنوز

بي مهري و جفاي تو باور نمي كنم
دل را چنان به مهر تو بستم كه بعد از اين
ديگر هواي دلبر ديگر نمي كنم​

 

[afsaneh_k]

خواهش می کنم
میل من سوی وصال و قصد او سوی فراق
ترک کام خود گرفتم تا بر آید کام دوست​

 

[Mahdi JooN]

ترا افسون چشمانم ز ره برده است و مي دانم
كه سرتاپا بسوز خواهشي بيمار مي سوزي
دروغ است اين اگر، پس آن دو چشم رازگويت را
چرا هر لحظه بر چشم من ديوانه مي دوزي


چرا بيهوده مي كوشي كه بگريزي ز آغوشم
از اين سوزنده تر هرگز نخواهي يافت آغوشي
نمي ترسي، نمي ترسي، كه بنويسند نامت را
به سنگ تيره گوري، شب غمناك خاموشي

 

[afsaneh_k]

یارب! نه دلم بسته‌ی غم های تو بود ؟

چشمم شب و روز غرق نماهای تو بود ؟

 

[Mahdi JooN]

در جذبه اي كه حاصل زيبائي شب است
رؤياي دور دست تو نزديك مي شود
بوي تو موج مي زند آنجا، بروي آب
چشم تو مي درخشد و تاريك مي شود

 

[afsaneh_k]

دوزخ شرری ز رنج بیهوده ی ماست
فردوس دمی ز وقت آسوده ماست

 

[Mahdi JooN]

ترا مي خواهم و دانم كه هرگز
به كام دل در آغوشت نگيرم
توئي آن آسمان صاف و روشن
من اين كنج قفس، مرغي اسيرم

 

[afsaneh_k]

من مست و تو دیوانه ما را که برد خانه
صد بار به تو گفتم کم خور دو سه پیمانه

 

[Mahdi JooN]

خيلي جالب بود

هيچ مي داني كه من در قلب خويش
نقشي از عشق تو پنهان داشتم؟
هيچ مي داني كز اين عشق نهان
آتشي سوزنده بر جان داشتم؟

 

[afsaneh_k]

ملک بانان را نشاید روز و شب
گاهی اندر خمر و گاهی در خمار​

 

[Mahdi JooN]

رفتي و با تو رفت مرا شادي و اميد

ديگر چگونه عشق ترا آرزو كنم
ديگر چگونه مستي يك بوسه ترا
در اين سكوت تلخ و سيه جستجو كنم​

 

[afsaneh_k]

من نمی گویم سمندر باش یا[FONT=&quot] ​

پروانه باش[FONT=&quot]
[/FONT]چون به حال[FONT=&quot] [/FONT]سوختن افتاده ای مردانه باش​

[/FONT]

 

[Mahdi JooN]

شب بود و آن نگاه پر از درد مي زدود
از ديدگان خسته من نقش خواب را
لب بر لبش نهادم و ناليدم از غرور
«كاي مرد ناشناس بنوش اين شراب را

 

[هزاردستان]

اي كه گفتــي دل بشوي از مهــــر يار مهـــربان
من دل ازمهرش نميشويم تودست ازمن بشوي

 

[afsaneh_k]

یا بخت من طریق مروت فرو گذاشت
یا او به شاهراه طریقت گذر نکرد

 

[هزاردستان]

دم دركش از ملامتـم اي دوسـت زينهار
كاين درد عاشقي به ملامت فزون شود

 

[afsaneh_k]

دردا که من آنم که تو می دانستی
افسوس تو آن نه که من دانستم...

 

[Mahdi JooN]

مرا می‌بینی و هر دم زیادت می‌کنی دردم
تو را می‌بینم و میلم زیادت می‌شود هر دم
به سامانم نمی‌پرسی نمی‌دانم چه سر داری
به درمانم نمی‌کوشی نمی‌دانی مگر دردم

 

[afsaneh_k]

مرد را دردی اگر باشد خوش است
درد بی دردی علاجش آتش است

 

[Mahdi JooN]

تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست
دل سودازده از غصه دو نیم افتادست
چشم جادوی تو خود عین سواد سحر است
لیکن این هست که این نسخه سقیم افتادست

 

[behnam-t]

ترسم آخر زغم عشق تو دیوانه شوم
بی خود از شوم و راهی میخانه شوم

 

[behnam-t]

می خواه و گل افشان کن از دهر چه می​جویی
این گفت سحرگه گل بلبل تو چه می​گویی

 

[Mahdi JooN]

ياد بگذشته به دل ماند و دريغ
نيست ياري كه مرا ياد كند
ديده ام خيره به ره ماند و نداد
نامه اي تا دل من شاد كند

 

[behnam-t]

در طریق عشقبازی امن و آسایش بلاست
ریش باد آن دل که با درد تو خواهد مرهمی

 

[behnam-t]

یوسف عزیزم رفت ای برادران رحمی
کز غمش عجب بینم حال پیر کنعانی

 

[Mahdi JooN]

يك روز بلند آفتابي
در آبي بي كران دريا
امواج ترا به من رساندند
امواج ترانه بار تنها
چشمان تو رنگ آب بودند
آندم كه ترا در آب ديدم
در غربت آن جهان بي شكل
گوئي كه ترا به خواب ديدم



سلام بر آقا behnam-t

 

[behnam-t]

محتسب نمی​داند این قدر که صوفی را
جنس خانگی باشد همچو لعل رمانی

سلام مخلصم

 

[Mahdi JooN]

يك لحظه تمام آسمان را
در هاله ئي از بلور ديدم
خود را و تو را و زندگي را
در دايره هاي نور ديدم


گوئي كه نسيم داغ دوزخ
پيچيد ميان گيسوانم
چون قطره ئي از طلاي سوزان
عشق تو چكيد بر لبانم

 

[behnam-t]

می​روی و مژگانت خون خلق می​ریزد
تیز می​روی جانا ترسمت فرومانی

 

[Mahdi JooN]

یا رب این شمع دل افروز ز کاشانه کیست
جان ما سوخت بپرسید که جانانه کیست
حالیا خانه برانداز دل و دین من است
تا در آغوش که می‌خسبد و همخانه کیست​