مشاعرۀ سنّتی

[*zahedan]

یک ذره وفا را، به دو عالم نفروشم
هر چند در این دوره خریدار ندارد ...

 

[الناز تبریز]

یک ذره وفا را، به دو عالم نفروشم
هر چند در این دوره خریدار ندارد ...

دیگر نبات را نخرد مشتری به هیچ

یک بار اگر تبسم همچون شکر کنی

 

[*zahedan]

يک روز دلي بستم و يک روز گسستم
دلخسته ام از بس که گسستم دل و بستم
از آنهمه دل بســتن و دل باز گســـستن
امروز به جز خون جگر نيست به دستم

 

[الناز تبریز]

يک روز دلي بستم و يک روز گسستم
دلخسته ام از بس که گسستم دل و بستم
از آنهمه دل بســتن و دل باز گســـستن
امروز به جز خون جگر نيست به دستم

مرا کشیده به صدسال پیش و می‌گوید:
برای شاعرِ مشروطه، عاشقی عار است

مرا کشانده به شیراز دوره‌ی سعدی
خجالتم بدهد؛ بهتر از تو بسیار است

 

[*zahedan]

تو آن زني كه ترا ، در خيال مي بينم
شكوه ِ عاشقي يت، در وصال مي بينم
در آن دمي كه خيالم، به آرزوي تو رفت
تو را به سلسه اوج ِ جبال مي بينم

 

[الناز تبریز]

مگو شرط دوام دوستی دوری ست٬ باور کن

همین یک اشتباه از آشنا بیگانه می سازد

 

[*zahedan]

در سرم سوداي مجنون بودنست

وانگهي ليلا اين دنيا كم است

 

[sar sia]

تویی دریا منم ماهی چنان دارم که می‌خواهی
​

بکن رحمت بکن شاهی که از تو مانده‌ام تنها​

مولوی
​

 

[lilium.y]

این‌قدر اگر معطل پرسش نمی شدم

شاید قطار عشق مرا جا نمی گذاشت...

 

[الناز تبریز]

تا صبحدم به یاٖد تو شب را قدم زدم
آتش گرفتم از تو و در صبحدم زدم

با آسمان مفاخره کردیم تا سحر
او از ستاره دم زد و من ازتو دم زدم

 

[lilium.y]

مپرس شادی من حاصل از کدام غم است
که پشت پرده ي عالم هزار زیر و بم است

زيان اگر همه ي سود آدم از هستي ست
جدال خلق چرا بر سر زياد و كم است ....

 

[الناز تبریز]

تو ای خون خدا سوی خدایت باز می گردی
که یاران بیدل اویند و او دلداده ی یاران...

 

[*zahedan]

نازنينا ، ماه من، در آسمان عشق، رویایی شدی
با نگاه ناز خود ، آهوی زیبایی شدی ...

با تـو مــن تا کهکـشان ها می بـرم آمال خـود
نازنین ، این روزها سرو دلارایی شدی ...

​

 

[lilium.y]

نازنينا ، ماه من، در آسمان عشق، رویایی شدی
با نگاه ناز خود ، آهوی زیبایی شدی ...

با تـو مــن تا کهکـشان ها می بـرم آمال خـود
نازنین ، این روزها سرو دلارایی شدی ...

​

یکی از ما دو نفر کشته به دست دگری است
وای اگر کار من و عشق به فردا بکشد...

 

[الناز تبریز]

در رزم گاه عشق، نه فرق پسر شکست
گویی درست شیشه ی عمر پدر شکست

تا شد سپر به تیغ سر شبه مصطفی
سر شد دوتا و رونق شق القمر شکست

 

[BISEI]

تو که یکـــ روز پراکنـــده نبوده ستـــــ دلتــــــ
صـورتــــــ حال پراکنــده دلآن کـــی دآنــــی؟؟
​

 

[الناز تبریز]

یڪ نظر کردی و بیچاره ی عشقت شده ام

هرچه گویم من از این خانه برانداز ڪم است...!

 

[MisyoMasoud]

تو گفتی: « من به غیر از دیگرانَم ، چُنینم در وفاداری، چنانَم. »
 
تو غیر از دیگران بودی که امروز ، نه می‌دانی، نه می‌پُرسی نشانَم! 
‌ ​

 

[lilium.y]

تو گفتی: « من به غیر از دیگرانَم ، چُنینم در وفاداری، چنانَم. »

تو غیر از دیگران بودی که امروز ، نه می‌دانی، نه می‌پُرسی نشانَم!
‌ ​

مرگ در قاموس ما از بی‌وفایی بهتر است
در قفس با دوست مردن از رهایی بهتر است
قصه‌ی فرهاد دنیا را گرفت ای پادشاه
دل به‌دست آوردن از کشورگشایی بهتر است...

 

[الناز تبریز]

تا تو نقاش دلِ تنگ منی، دقت کن

برگ ها را نکنی زرد! دلم میگیرد...

 

[sar sia]

در نگــــــــــــــاه تو که پيوند زد اندوه مرا

چه کسی گل شد و لبخند زد اندوه مرا
محمد حسين بهراميان(گلنار)

 

[الناز تبریز]

آمدم از تو ستانم دل نافرمان را
دیدمت روی و به فرمان تو کردم جان را
​

 

[sar sia]

افسوس که از همنفسان نیست کسی
​

وز عمر گرانمایه نمانده است بسی​

دردا که نشد به کام دل یک لحظه​

با همنفسی بر آرم از دل نفسی​

هاتف اصفهانی
​

 

[الناز تبریز]

یا رب بگشا گره ز کار من زار
رحمی که زعقل عاجزم در همه کار

جز در گه تو کی بودم در گاهی
محروم ازین درم مکن یا غفار

 

[MisyoMasoud]

روزگاریست در این کوچه گرفتار توام

با خبر باش که در حسرت دیدار تو ام

گفته بودی که طبیب دل هر بیماری

پس طبیب دل من باش که بیمار تو ام

 

[الناز تبریز]

من نگویم که کنون با که نشین و چه بنوش
که تو خود دانی اگر زیرک و عاقل باشی

چنگ در پرده همین می‌دهدت پند ولی
وعظت آن گاه کند سود که قابل باشی

 

[lilium.y]

یک نقطه بیش فرق رجیم و رحیم نیست
از نقطه‌ای بترس که شیطانی ات کنند...

 

[*zahedan]

در تنم ماوای جان ،تنگست و سرد
میفشارد سینه را ، غوغای دَرد
اشک جوشان، راه را بر دیده بَست
بغض ، طوفانی شد و ، در هم شکست ...

 

[الناز تبریز]

تو كه ترجمانِ صبحی، به ترنم و ترانه

لبِ زخم ديده بگشا، صف انتظار بشکن

 

[vinca]

تو كه ترجمانِ صبحی، به ترنم و ترانه

لبِ زخم ديده بگشا، صف انتظار بشکن

نوروز شد و بنفشه از خاک دمید
بر روی جمیلان چمن نیل کشید

کس را به سخن نمی‌گذارد بلبل
در باغ مگر غنچه به رویش خندید