مشاعرۀ سنّتی

[Sahar Gh]

همتم تا می رود ساز غزل گیرد به دست
طاقتم اظهار عجز و ناتوانی می کند

درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد
نهال دشمنی برکن که رنج بی شمار آرد

 

[الناز تبریز]

درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد
نهال دشمنی برکن که رنج بی شمار آرد

در دایره قسمت ما نقطه تسلیمیم
لطف آن چه تو اندیشی حکم آن چه تو فرمایی

 

[Sahar Gh]

در دایره قسمت ما نقطه تسلیمیم
لطف آن چه تو اندیشی حکم آن چه تو فرمایی

یکی بر سر شاخ ، بن می برید
خداوند بستان نگه کردو دید
بگفتا گر این مرد بد می کند
نه با من که با نفس خود می کند

 

[mehraz6]

یکی بر سر شاخ ، بن می برید
خداوند بستان نگه کردو دید
بگفتا گر این مرد بد می کند
نه با من که با نفس خود می کند

در این سرای بی کسی کسی به در نمیزند
به دشت پر ملال ما پرنده پر نمیزند

 

[Sahar Gh]

در این سرای بی کسی کسی به در نمیزند
به دشت پر ملال ما پرنده پر نمیزند

دیگر این پنجره بگشای که من
به ستوه آمدم از این شب تنگ
دیرگاهی ست که در خانه همسایه من خوانده خروس
وین شب تلخ عبوس
می فشارد به دلم پای درنگ
دیرگاهی ست که من در دل این شام سیاه
پشت این پنجره بیدار و خموش
مانده ام چشم به راه
همه چشم و همه گوش
مست آن بانگ دلاویز که می آید نرم
محو آن اختر شب تاب که می سوزد گرم
مات این پرده شبگیر که می بازد رنگ
آری این
پنجره بگشای که صبح
می درخشد پس این پرده تار
می رسد از دل خونین سحر بانگ خروس
وز رخ آینه ام می سترد زنگ فسوس
بوسه مهر که در چشم من افشانده شرار
خنده روز که با اشک من آمیخته رنگ


هوشنگ خان ابتهاج

 

[Saeed.bi]

دیگر این پنجره بگشای که من
به ستوه آمدم از این شب تنگ
دیرگاهی ست که در خانه همسایه من خوانده خروس
وین شب تلخ عبوس
می فشارد به دلم پای درنگ
دیرگاهی ست که من در دل این شام سیاه
پشت این پنجره بیدار و خموش
مانده ام چشم به راه
همه چشم و همه گوش
مست آن بانگ دلاویز که می آید نرم
محو آن اختر شب تاب که می سوزد گرم
مات این پرده شبگیر که می بازد رنگ
آری این
پنجره بگشای که صبح
می درخشد پس این پرده تار
می رسد از دل خونین سحر بانگ خروس
وز رخ آینه ام می سترد زنگ فسوس
بوسه مهر که در چشم من افشانده شرار
خنده روز که با اشک من آمیخته رنگ


هوشنگ خان ابتهاج

گرازان به درگاه شاه آمدند / گشاده دل و نیک خواه آمدند

 

[الناز تبریز]

گرازان به درگاه شاه آمدند / گشاده دل و نیک خواه آمدند

در كتاب چار فصل زندگی
صفحه ها پشت سرِ هم می روند
هر یك از این صفحه ها، یك لحظه اند
لحظه ها با شادی و غم می روند

​

 

[Saeed.bi]

در كتاب چار فصل زندگی
صفحه ها پشت سرِ هم می روند
هر یك از این صفحه ها، یك لحظه اند
لحظه ها با شادی و غم می روند

​

دگر باره اکوان بدو باز خورد / نگشتی بدو گفت سیر از نبرد
برستی ز دریا و چنگ نهنگ / به دشت آمدی باز پیچان به جنگ

 

[الناز تبریز]

دگر باره اکوان بدو باز خورد / نگشتی بدو گفت سیر از نبرد
برستی ز دریا و چنگ نهنگ / به دشت آمدی باز پیچان به جنگ

[FONT=arial,helvetica,sans-serif]گهی شـدم همه تاب و به سنبل تو چمیدم
[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]گهی شدم همه خواب و به نرگس تو نشستم
[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]ز مـن مجـوی نـشان وفا و گر که بجویی
[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]وفا همین که به یادت هنوز هستم و هستم[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif][/FONT]

[FONT=arial,helvetica,sans-serif][/FONT]
​

 

[Saeed.bi]

گهی شـدم همه تاب و به سنبل تو چمیدم
گهی شدم همه خواب و به نرگس تو نشستم
ز مـن مجـوی نـشان وفا و گر که بجویی
وفا همین که به یادت هنوز هستم و هستم

​

مشو تیز تا چاره کار تو / بسازم کنون نیز بازار تو
یکی نامه فرمایم اکنون به شاه / فرستم به دست تو ای نیکخواه

 

[الناز تبریز]

مشو تیز تا چاره کار تو / بسازم کنون نیز بازار تو
یکی نامه فرمایم اکنون به شاه / فرستم به دست تو ای نیکخواه

ببخشید تشکرام تموم شده

هربار این تویی که رسیدی و در زدی
هر بار این منم که در خانه بسته ام
هر جمعه قول می دهم آدم شوم ولی
هم عهد خویش هم دلت را شکسته ام

 

[Saeed.bi]

ببخشید تشکرام تموم شده

هربار این تویی که رسیدی و در زدی
هر بار این منم که در خانه بسته ام
هر جمعه قول می دهم آدم شوم ولی
هم عهد خویش هم دلت را شکسته ام

منم گفت شیراوژن و گردگیر / که گاهی کمند افکنم گاه تیر

 

[omid20110]

منم گفت شیراوژن و گردگیر / که گاهی کمند افکنم گاه تیر

روزی گرت غمی برسد تنگدل مباش
رو شکر کن مبادا که بد بدتر شود
سعدی

 

[Saeed.bi]

روزی گرت غمی برسد تنگدل مباش
رو شکر کن مبادا که بد بدتر شود
سعدی

مگر دست گیرد جهاندار ما / وگرنه بد است اختر کار ما

 

[الناز تبریز]

مگر دست گیرد جهاندار ما / وگرنه بد است اختر کار ما

ای پـــــــــــــــــیر خرابات که میخــــانه ندیدی!
ویرانه دل مــــــــــــــاست تو ویــــرانه ندیدی!
ای رند غزل پـــوش، که بر ســـــنگ، سرت خورد
از دوست چه دیدی که ز بــــــــــــیگانه ندیدی؟

 

[baran256016]

ای پـــــــــــــــــیر خرابات که میخــــانه ندیدی!
ویرانه دل مــــــــــــــاست تو ویــــرانه ندیدی!
ای رند غزل پـــوش، که بر ســـــنگ، سرت خورد
از دوست چه دیدی که ز بــــــــــــیگانه ندیدی؟

یوسف گمگشته باز آید به کنعان غم مخور
کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور

 

[الناز تبریز]

یوسف گمگشته باز آید به کنعان غم مخور
کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور

سلام

روی جریان های مغشوش آب روان می نگرم
شب و روز
شب و روز
شب و روز
بگذار که فراموش کنم

 

[baran256016]

سلام

روی جریان های مغشوش آب روان می نگرم
شب و روز
شب و روز
شب و روز
بگذار که فراموش کنم

سلام عزیزم.

من نگویم که مرا از قفس آزاد کنید
قفسم برده به باغی و دلم شاد کنید.

 

[soroor_20]

سلام عزیزم.

من نگویم که مرا از قفس آزاد کنید
قفسم برده به باغی و دلم شاد کنید.

در دلم بود كه بي دوست نباشم هرگز
چه توان كرد كه سعي من و دل باطل بود

 

[الناز تبریز]

سلام عزیزم.

من نگویم که مرا از قفس آزاد کنید
قفسم برده به باغی و دلم شاد کنید.

دل گمراه من چه خواهد کرد
با بهاری که می رسد از راه؟
با نیازی که رنگ می گیرد
در تن شاخه های خشک و سیاه

 

[الناز تبریز]

در دلم بود كه بي دوست نباشم هرگز
چه توان كرد كه سعي من و دل باطل بود

دشت بی تاب شبنم آلوده
چه کسی را بخویش می خواند؟
سبزه ها، لحظه ای خموش، خموش
آنکه یار منست می داند!

 

[Saeed.bi]

دشت بی تاب شبنم آلوده
چه کسی را بخویش می خواند؟
سبزه ها، لحظه ای خموش، خموش
آنکه یار منست می داند!

دل چرخ گردان بدو چاک شد / همه کام خورشید پر خاک شد
چنان شد که کس روی هامون ندید / ز بس گرد کز رزمگه بردمید

 

[الناز تبریز]

دل چرخ گردان بدو چاک شد / همه کام خورشید پر خاک شد
چنان شد که کس روی هامون ندید / ز بس گرد کز رزمگه بردمید

در بهار او ز یاد خواهد برد
سردی و ظلمت زمستان را
می نهد روی گیسوانم باز
تاج گلپونه های سوزان را

 

[Saeed.bi]

در بهار او ز یاد خواهد برد
سردی و ظلمت زمستان را
می نهد روی گیسوانم باز
تاج گلپونه های سوزان را

اگر شب رسی روز را بازگرد / بگویش که تنگ اندر آمد نبرد

 

[Sahar Gh]

اگر شب رسی روز را بازگرد / بگویش که تنگ اندر آمد نبرد

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
واندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند
چه مبارک سحری بودو چه فرخنده شبیی
آن شب قدر کزین تازه براتم دادند

 

[mehdi.chem]

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
واندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند
چه مبارک سحری بودو چه فرخنده شبیی
آن شب قدر کزین تازه براتم دادند

دلم شکسته و اوضاع درهمی دارد
و سالهاست برای خودش غمی دارد

تو در کنار خودت نیستی نمی دانی
که در کنار تو بودن چه عالمی دارد

 

[Sahar Gh]

دلم شکسته و اوضاع درهمی دارد
و سالهاست برای خودش غمی دارد

تو در کنار خودت نیستی نمی دانی
که در کنار تو بودن چه عالمی دارد

دوش با من گفت پنهان کاردانی تیزهوش
وز شماا پنهان نشاید کرد سر می فروش
گفت آسان گیر برخود کارها از روی طبع
سخت می گردد جهان بر مردمان سخت کوش

 

[الناز تبریز]

دوش با من گفت پنهان کاردانی تیزهوش
وز شماا پنهان نشاید کرد سر می فروش
گفت آسان گیر برخود کارها از روی طبع
سخت می گردد جهان بر مردمان سخت کوش

[FONT=arial,helvetica,sans-serif]شهریارا تو همان دلبر و دلدار عزیزی
[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]نازنینا، تو همان پاک ترین پرتو جامی
[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]ای برای تو بمیرم، که تو تب کرده ی عشقی
[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]ای بلای تو بجانم، که تو جانی و جهانی[/FONT]

 

[Sahar Gh]

شهریارا تو همان دلبر و دلدار عزیزی
نازنینا، تو همان پاک ترین پرتو جامی
ای برای تو بمیرم، که تو تب کرده ی عشقی
ای بلای تو بجانم، که تو جانی و جهانی

یار مرا غار مرا عشق جگرخوار مرا
یارتویی غار تویی خواجه نگه دار مرا

 

[Saeed.bi]

یار مرا غار مرا عشق جگرخوار مرا
یارتویی غار تویی خواجه نگه دار مرا

از ایران سپاه آمد و پیل و کوس / به پیش سپه در سرافراز طوس