مشاعرۀ سنّتی

[mehdi.chem]

یکی درد و یکی درمان پسندد
یکی وصل و یکی هجران پسندد
میان وصل و هجر و درد و درمان
پسندم آنچه را جانان پسندد

دفترم پُر شده از بغض ، چه باید بکنم ؟
هر چه کردم که فراموش کنم ، آه نشد

 

[baran 2012]

یکی درد و یکی درمان پسندد
یکی وصل و یکی هجران پسندد
میان وصل و هجر و درد و درمان
پسندم آنچه را جانان پسندد

در خرقه چو آتش زدی ای عارف سالک
جهدی کن و سرحلقه رندان جهان باش

 

[mehdi.chem]

دارد به جانم لرز می افتد رفیق انگار پاییزم
دارم شبیه برگ های زرد و خشک از شاخه می ریزم​

مرا به هیچ بدادی و من هنوز برآنم
که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم

 

[رجایی اشکان]

یکی درد و یکی درمان پسندد
یکی وصل و یکی هجران پسندد
میان وصل و هجر و درد و درمان
پسندم آنچه را جانان پسندد

[FONT=&quot]دلم غرق تماشا بود، رفتی[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]میان اشک و آه و دود رفتی[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]کنار حسرتی دیرینه ماندم[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]بهار من، گل من، زود رفتی[/FONT][FONT=&quot][/FONT]

 

[baran 2012]

مرا به هیچ بدادی و من هنوز برآنم
که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم

ما زاده عشقیم و فزاینده دردیم
با مدعی عاکف مسجد به نبردیم

 

[mehdi.chem]

دلم غرق تماشا بود، رفتی
میان اشک و آه و دود رفتی
کنار حسرتی دیرینه ماندم
بهار من، گل من، زود رفتی

یک عالمه بدی و...صد افسوس بیش از این
شرح تـو را بـه شـعر نـشانـدن صـلاح نـیـست

 

[modir banoo]

دلم غرق تماشا بود، رفتی
میان اشک و آه و دود رفتی
کنار حسرتی دیرینه ماندم
بهار من، گل من، زود رفتی

یار باماست چه حاجت که زیادت طلبیم
دولت صحبت آن مونس جان ما را بس

 

[mehdi.chem]

ما زاده عشقیم و فزاینده دردیم
با مدعی عاکف مسجد به نبردیم

مرا مگوی سعدی حدیث عشق رها کن
سخن چه فایده گفتن چو پند می ننیوشم

 

[modir banoo]

مرا مگوی سعدی حدیث عشق رها کن
سخن چه فایده چون پند می ننیوشم

من ندانم به نگاه تو چه رازی است نهان
که من این راز توان دیدن و گفتن نتوان

 

[baran 2012]

یار باماست چه حاجت که زیادت طلبیم
دولت صحبت آن مونس جان ما را بس

سرشار از زخمم بیا ، زردم بیا ، دستت نمک دارد
تا شور انگیزانیم ، با شوق از این خاک برخیزم

 

[mehdi.chem]

من ندانم به نگاه تو چه رازی است نهان
که من این راز توان دیدن و گفتن نتوان

نه هر که چهره برفروخت دلبری داند
نه هر که سر بتراشد قلندری داند

 

[رجایی اشکان]

من ندانم به نگاه تو چه رازی است نهان
که من این راز توان دیدن و گفتن نتوان

[FONT=&quot]نگاهم کردی و ویران شد این دل[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]مگر چشم تو از قوم مغول بود؟[/FONT]

 

[modir banoo]

نه هر که چهره برفروخت دلبری داند
نه هر که سر بتراشد قلندری داند

دوستت دارم و دانم که تویی دشمن جانم
از چه با دشمن جانم شده ام دوست ندانم​

 

[MaRaL.arch]

دوستت دارم و دانم که تویی دشمن جانم
از چه با دشمن جانم شده ام دوست ندانم​

ماه كنعاني من مسند مصر آن تو شد
وقت آن است كه بدرود كني زندان را
​

 

[baran 2012]

نه هر که چهره برفروخت دلبری داند
نه هر که سر بتراشد قلندری داند

در مذهب ما باده حلال است ولیکن
بر روی تو ای سرو گل اندام حرام است

 

[رجایی اشکان]

دوستت دارم و دانم که تویی دشمن جانم
از چه با دشمن جانم شده ام دوست ندانم​

[FONT=&quot]مرا هر چند سوزاندی به ناحق[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]به شمع و گل شود پروانه ملحق[/FONT][FONT=&quot]

[/FONT]

 

[baran 2012]

ماه كنعاني من مسند مصر آن تو شد
وقت آن است كه بدرود كني زندان را
​

ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی
دل بی تو به جان آمد وقت است که باز آیی

 

[MaRaL.arch]

مرا هر چند سوزاندی به ناحق
به شمع و گل شود پروانه ملحق

قلم را آن زبان نبود که سر عشق گوید باز
ورای حد تقریر است شرح آرزومندی

 

[MaRaL.arch]

ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی
دل بی تو به جان آمد وقت است که باز آیی

یاد ایامی که در گلش فغانی داشتم
در میان لاله و گل آشیانی داشتم

 

[modir banoo]

قلم را آن زبان نبود که سر عشق گوید باز
ورای حد تقریر است شرح آرزومندی

یاد من باشد کاری نکنم که به قانون زمین بربخورد
یاد من باشد تنها هستم ماه بالای سر تنهایی است

 

[رجایی اشکان]

قلم را آن زبان نبود که سر عشق گوید باز
ورای حد تقریر است شرح آرزومندی

افرین
[FONT=&quot]یا رب مکن از لطف پریشان ما را[/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]هر چند که هست جرم و عصیان ما را[/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]ذات تو غنی بوده و ما محتاجیم[/FONT]
[FONT=&quot]محتاج بغیر خود مگردان ما را [/FONT]

 

[mehdi.chem]

یاد من باشد کاری نکنم که به قانون زمین بربخورد
یاد من باشد تنها هستم ماه بالای سر تنهایی است

...
تو نمی خواهی عزیزت بشوم زور که نیست
یا نگاهم بکند چشم تو مجبور که نیست
شده یک روز بیایی به دلم سر بزنی
با توام ! خانه ی تنهایی من دور که نیست
...

 

[mehdi.chem]

افرین
یا رب مکن از لطف پریشان ما را
هر چند که هست جرم و عصیان ما را
ذات تو غنی بوده و ما محتاجیم
محتاج بغیر خود مگردان ما را

ای عاشق گدا چو لب روح بخش یار
می داندت وظیفه تقاضا چه حاجت است

 

[baran 2012]

یاد ایامی که در گلش فغانی داشتم
در میان لاله و گل آشیانی داشتم

من میروم ز کوی توئو..دل نمیرود..
این زورق شکسته... ز ساحل نمیرود

 

[رجایی اشکان]

...
تو نمی خواهی عزیزت بشوم زور که نیست
یا نگاهم بکند چشم تو مجبور که نیست
شده یک روز بیایی به دلم سر بزنی
با توام ! خانه ی تنهایی من دور که نیست
...

[FONT=&quot]تن بیشه پر از مهتابه امشب[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]پلنگ کوه‌ها در خوابه امشب[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]به هر شاخی دلی سامون گرفته[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]دل من در تنم بی‌تابه امشب[/FONT][FONT=&quot]

[/FONT]

 

[mehdi.chem]

تن بیشه پر از مهتابه امشب
پلنگ کوه‌ها در خوابه امشب
به هر شاخی دلی سامون گرفته
دل من در تنم بی‌تابه امشب

با تو حکایتی دگر این دل ما به سر کند
شام سیاه قصه را هوای تو سحر کند

 

[رجایی اشکان]

من میروم ز کوی توئو..دل نمیرود..
این زورق شکسته... ز ساحل نمیرود

[FONT=&quot]در هر سؤال از همه پرسيده ام تو را[/FONT]
[FONT=&quot]عادتم داده صفای تو که یادت باشم،[/FONT]

 

[MaRaL.arch]

در هر سؤال از همه پرسيده ام تو را
عادتم داده صفای تو که یادت باشم،

مستم و مستی ز خود بیگانه ام
این چنین مستی به خود نادیده ام

 

[baran 2012]

در هر سؤال از همه پرسيده ام تو را
عادتم داده صفای تو که یادت باشم،

می روم خسته و افسرده و زارسوی منزلگه ویرانه خویش
به خدا میبرم از شهر شما
دل شوریده و دیوانه خویش

فروغ فرخزاد

 

[رجایی اشکان]

با تو حکایتی دگر این دل ما به سر کند
شام سیاه قصه را هوای تو سحر کند

[FONT=&quot]در غم عشق نبودیّ و محبت کردی [/FONT]
[FONT=&quot] این هم از لطف شما بود و نمی‌دانستیم[/FONT]
[FONT=&quot]من نکردم گله از عهد و وفاداری تو[/FONT]
[FONT=&quot]عهد ما عهد جفا بود و نمی‌دانستیم[/FONT]