مشاعرۀ سنّتی

[رجایی اشکان]

آفرین
البته با اجازتون پرش کردم






سیگار میکشید

همت بلند دار که مردان روز گار
ازهمت بلند به جایی رسیده اند

مارکه ؟ممنون
[FONT=&quot] دلم گرم است می دانم ، که می داند[/FONT]
[FONT=&quot] بدونِ لطف او ، تنهای تنهایم[/FONT]
[FONT=&quot] اگر گم کرده ام من راه و رسم بندگی ،[/FONT]
[FONT=&quot] اما دلم گرم است ، می دانم [/FONT]

 

[baran 2012]

مارکه ؟ممنون
دلم گرم است می دانم ، که می داند
بدونِ لطف او ، تنهای تنهایم
اگر گم کرده ام من راه و رسم بندگی ،
اما دلم گرم است ، می دانم

نه پایتخت ونزوئلا از این سیگار بدرد نخور منظورمه همون تیر و بهمن خودمون :دی
در ادامه جور روزگار سیگارشم باید بدرد نخور باشه

مرا در منزل جانان چه امن عیش چون هر دم
جرس فریاد میدارد که بربندید محملها

 

[رجایی اشکان]

نه پایتخت ونزوئلا از این سیگار بدرد نخور منظورمه همون تیر و بهمن خودمون :دی
در ادامه جور روزگار سیگارشم باید بدرد نخور باشه

مرا در منزل جانان چه امن عیش چون هر دم
جرس فریاد میدارد که بربندید محملها

[FONT=&quot]اگر احساس به خاموشی مطلق برسد [/FONT]
[FONT=&quot] باز هم عاطفه ای هست میان من و تو.[/FONT]

 

[baran 2012]

اگر احساس به خاموشی مطلق برسد
باز هم عاطفه ای هست میان من و تو.

وقت است که بر لب شکفد غنچه ی لبخند
تا چند به دل لاله ی داغینه توان کاشت؟

 

[vinca]

وقت است که بر لب شکفد غنچه ی لبخند
تا چند به دل لاله ی داغینه توان کاشت؟

تا با تو به صلح گشتم ای مایه جنگ
گردد دل من همی زبترویان تنگ

نشگفت که از ستارگان دارم ننگ
امروز که آفتاب دارم در چنگ

 

[چاو شین]

تا با تو به صلح گشتم ای مایه جنگ
گردد دل من همی زبترویان تنگ

نشگفت که از ستارگان دارم ننگ
امروز که آفتاب دارم در چنگ

گویند که عشق عاقبت تسکین است
اول شور است و عاقبت تمکین است
جانست ز آسیاش سنگ زیرین
این صورت بی‌قرار بالایین است

مولوی

 

[vinca]

گویند که عشق عاقبت تسکین است
اول شور است و عاقبت تمکین است
جانست ز آسیاش سنگ زیرین
این صورت بی‌قرار بالایین است

مولوی

تا عمر مرا فلک به غم پیموده است
گوشم به فغان اهل شیون بوده است

امروز شنیده ام ز عرفی، بی تو
در خواب که چرخ هم نشنوده است

 

[MaRaL.arch]

تا عمر مرا فلک به غم پیموده است
گوشم به فغان اهل شیون بوده است

امروز شنیده ام ز عرفی، بی تو
در خواب که چرخ هم نشنوده است

ترک دین و دل نمودم،ترک جان هم میکنم
غیر تو، من هرچه گویی ترک آن هم میکنم

 

[vinca]

ترک دین و دل نمودم،ترک جان هم میکنم
غیر تو، من هرچه گویی ترک آن هم میکنم

معموری عقل فضلهٔ ویرانی ست
سرمایهٔ علم خاک بی سامانی ست

بازارچهٔ حیرت ما آبادان ست
که افتاده متاع و غایت ارزانی ست

 

[MaRaL.arch]

معموری عقل فضلهٔ ویرانی ست
سرمایهٔ علم خاک بی سامانی ست

بازارچهٔ حیرت ما آبادان ست
که افتاده متاع و غایت ارزانی ست

تا شدم حلقه به گوش در ميخانه عشق
هر دم آيد غمي از نو به مبارک بادم

 

[hossein00104]

تا شدم حلقه به گوش در ميخانه عشق
هر دم آيد غمي از نو به مبارک بادم

محبت آتشی در جانم افروخت *** که تا دامان محشر بایدم سوخت

عجب پیراهنی بهرم بریدی **** که خیاط اجل میبایدش دوخت

 

[old eng]

محبت آتشی در جانم افروخت *** که تا دامان محشر بایدم سوخت

عجب پیراهنی بهرم بریدی **** که خیاط اجل میبایدش دوخت

تا من چشم مست تو دیدم
ز ساغر عشقت دو جرعه چشیدم
شد زمین مست، آسمان مست
بلبلان نغمه خوان مست
باغ مست و باغبان مست


پ.ن: با اجرای فوق العاده زیبای استاد عزیز علی اصغر شاه زیدی​

 

[MaRaL.arch]

محبت آتشی در جانم افروخت *** که تا دامان محشر بایدم سوخت

عجب پیراهنی بهرم بریدی **** که خیاط اجل میبایدش دوخت

تو از سلاله سروی بلند و بالا باش
شکستنی مشو ایستاده باش پایا باش

 

[vinca]

تو از سلاله سروی بلند و بالا باش
شکستنی مشو ایستاده باش پایا باش

شاها ملکا همه ثناگوی تواند
خوشخو ملکی فتنه خوشخوی تواند

یک شهر به جان و دل هوا جوی تواند
باز آی که در آرزوی روی تواند

 

[MaRaL.arch]

شاها ملکا همه ثناگوی تواند
خوشخو ملکی فتنه خوشخوی تواند

یک شهر به جان و دل هوا جوی تواند
باز آی که در آرزوی روی تواند

در دل و جان خانه کردی عاقبت
هر دو را دیوانه کردی عاقبت

 

[mehdi.chem]

در دل و جان خانه کردی عاقبت
هر دو را دیوانه کردی عاقبت

تا بوی زلف یار در ابادی من است
هر لب که خنده ای کند از شادی من است

 

[old eng]

تا بوی زلف یار در ابادی من است
هر لب که خنده ای کند از شادی من است

تا آب شدم سراب دیدم خود را
دریا گشتم حباب دیدم خود را
آگاه شدم غفلت خود را دیدم
بیدار شدم به خواب دیدم خود را

شعر: مولانا

 

[mehdi.chem]

تا آب شدم سراب دیدم خود را
دریا گشتم حباب دیدم خود را
آگاه شدم غفلت خود را دیدم
بیدار شدم به خواب دیدم خود را

الا ای همنشین دل که یارانت برفت از یاد
مرا روزی مباد آن دم که بی یاد تو بنشینم

 

[old eng]

الا ای همنشین دل که یارانت برفت از یاد
مرا روزی مباد آن دم که بی یاد تو بنشینم

من غلام قمرم غیر قمر هیچ مگو
پیش من جز سخن شمع و شکر هیچ مگو
دیوان شمس-مولوی

 

[mehdi.chem]

من غلام قمرم غیر قمر هیچ مگو
پیش من جز سخن شمع و شکر هیچ مگو
دیوان شمس-مولوی

وفا نکردی و کردم، بسر نبردی و بردم
ثبات عهد مرا دیدی ای فروغ امیدم؟

 

[MaRaL.arch]

وفا نکردی و کردم، بسر نبردی و بردم
ثبات عهد مرا دیدی ای فروغ امیدم؟

من آن گلبرگ مغرورم که میمیرم ز بی آبی
ولی با خفت و خواری پی شبنم نمی گردم ​

 

[old eng]

وفا نکردی و کردم، بسر نبردی و بردم
ثبات عهد مرا دیدی ای فروغ امیدم؟

من نه آنم که زبونی کشم از جور فلک
چرخ برهم زنم ار غیر مرادم گردد

 

[MaRaL.arch]

من نه آنم که زبونی کشم از جور فلک
چرخ برهم زنم ار غیر مرادم گردد

دل چون شكسته سازم ز گذشته هاي شيرين
چه ترانه هاي محزون كه به يادگار دارد

 

[baran 2012]

من نه آنم که زبونی کشم از جور فلک
چرخ برهم زنم ار غیر مرادم گردد

دل چون شكسته سازم ز گذشته هاي شيرين
چه ترانه هاي محزون كه به يادگار دارد

دوش سودای رخش گفتم زسر بیرون کنم
گفت کو زنجیر تا تدبیر این مجنون کنم
:دی

 

[old eng]

دوش سودای رخش گفتم زسر بیرون کنم
گفت کو زنجیر تا تدبیر این مجنون کنم
:دی

مرا نه سر نه سامان افریدند
پریشان پریشان افریدند
پریشان خاطران رفتند در خاک
مرااز خاک ایشان افریدند

 

[mehdi.chem]

مرا نه سر نه سامان افریدند
پریشان پریشان افریدند
پریشان خاطران رفتند در خاک
مرااز خاک ایشان افریدند

دوش می آمد و رخساره برافروخته بود
تا کجا باز دل غمزده ای سوخته بود

 

[baran 2012]

دوش می آمد و رخساره برافروخته بود
تا کجا باز دل غمزده ای سوخته بود

دلا خو کن ب تنهایی ک از تن ها بلا خیزد
سعادت آن کسی دارد ک از تن ها بپرهیزد..

 

[mehdi.chem]

دلا خو کن ب تنهایی ک از تن ها بلا خیزد
سعادت آن کسی دارد ک از تن ها بپرهیزد..

دوش مرا حال خوشی دست داد
سینه ما را عطشی دست داد
نام تو بردم لبم آتش گرفت
شعله به دامان سیاوش گرفت

 

[old eng]

دلا خو کن ب تنهایی ک از تن ها بلا خیزد
سعادت آن کسی دارد ک از تن ها بپرهیزد..

آفرین
دارم سخنی با تو و گفتن نتوانم
این درد نهان سوز نهفتن نتوانم
تو گرم سخن گفتن و از جام نگاهت
من مست، من مست چنانم که شنفتن نتوانم

 

[baran 2012]

دوش مرا حال خوشی دست داد
سینه ما را عطشی دست داد
نام تو بردم لبم آتش گرفت
شعله به دامان سیاوش گرفت

تار و پود عالم امکان، به هم پیوسته است
عالمی را شاد کرد آنکس که یک دل شاد کرد