مشاعرۀ سنّتی

[modir banoo]

شیدا از آن شدم که نگارم چو ماه نو
ابرو نمود و جلوه گری کرد و رو ببست

تا درون آمد غمش از سینه بیرون شد نفس
نازم این مهمان که بیرون کرد صاحبخانه را

 

[vinca]

تا درون آمد غمش از سینه بیرون شد نفس
نازم این مهمان که بیرون کرد صاحبخانه را

اندر ره انتظار چشمی که مراست
بی نور شد و وصال تو ناپیداست

من نام بگرداندم و یعقوب شدم
ای یوسف من نام تو یعقوب چراست

 

[pearan]

تخم وفا و مهر در این کهنه کشته زار
آن گه عیان شود که بود موسم درو

ساقی بیار باده که رمزی بگویمت
از سر اختران کهن سیر و ماه نو

 

[modir banoo]

تخم وفا و مهر در این کهنه کشته زار
آن گه عیان شود که بود موسم درو

ساقی بیار باده که رمزی بگویمت
از سر اختران کهن سیر و ماه نو

وای از این شیدا دل من
مست و بی پروا دل من
مجنون هر صحرا دل من
رسوا دل من، رسوا دل من

 

[MaRaL.arch]

وای از این شیدا دل من
مست و بی پروا دل من
مجنون هر صحرا دل من
رسوا دل من، رسوا دل من

نگار من ک ب مکتب نرفت و خط ننوشت
ب غمزه مساله آموز صد مدرس شد

 

[mehdi.chem]

نگار من ک ب مکتب نرفت و خط ننوشت
ب غمزه مساله آموز صد مدرس شد

دارم من از فراقش در دیده صد علامت
لیست دموع عینی هذا لنا العلامه (آیا این اشک چشمهای من نشانه ی (غم هجران) برایمان نیست؟ )

 

[gelayor14]

دارم من از فراقش در دیده صد علامت
لیست دموع عینی هذا لنا العلامه (آیا این اشک چشمهای من نشانه ی (غم هجران) برایمان نیست؟ )

هرکه دلارام دید از دلش آرام رفت
چشم ندارد خلاص هرکه در این دام رفت

 

[MaRaL.arch]

هرکه دلارام دید از دلش آرام رفت
چشم ندارد خلاص هرکه در این دام رفت

تا بداند که شب ما به چه سان می گذرد
غم عشقش ده و عشقش ده و بسِيارش ده.
عالم از سرکشی آن مه سرگشته شدند
مدتی گردش اين گنبد دوارش ده...

 

[vinca]

تا بداند که شب ما به چه سان می گذرد
غم عشقش ده و عشقش ده و بسِيارش ده.
عالم از سرکشی آن مه سرگشته شدند
مدتی گردش اين گنبد دوارش ده...

هر گه که فلک دل مرا ریش کند
تنها فکند مرا و فرویش کند

در سمج کند مرا و در پیش کند
پس هر ساعت عذاب من بیش کند

 

[MaRaL.arch]

هر گه که فلک دل مرا ریش کند
تنها فکند مرا و فرویش کند

در سمج کند مرا و در پیش کند
پس هر ساعت عذاب من بیش کند

دوستان عيب كنندم كه چرا دل به تو دادم
بايد اول به تو گفتن كه چنين خوب چرايي

معنی اون دوتا واژه رو نفهمیدم:|

​

 

[vinca]

دوستان عيب كنندم كه چرا دل به تو دادم
بايد اول به تو گفتن كه چنين خوب چرايي

معنی اون دوتا واژه رو نفهمیدم:|

​

فرویش (3 معنی دارد ) که در اینجا سومی منظور است


لغت نامه دهخدا

فرویش . [ ف َرْ ] (اِ) تقصیر و فروگذاشت باشد. (برهان ) :
راه دیو و عین فرویش است این
تا نپنداری که درویش است این .

امیر حسینی سادات (از حاشیه ٔ برهان چ معین از جهانگیری ).



|| تعطیل و کاهلی و درنگ . (برهان ):

به هشیاریت باید پیش رفتن
نه غافل وار با فرویش رفتن .

امیرخسرو.


|| فراموشی در کارها. (برهان ). فرموش . فراموش . فرمش . فرامش .
- فرویش کردن ؛ فراموش کردن و از یاد بردن :

هرگه که فلک دل مرا ریش کند
تنها فکند مرا و فرویش کند.

مسعودسعد.

سمج = زشت ، ناپسند ، بی حیا

یا روی به کنج خلوت آور شب و روز
یا آتش عشق بر کن و خانه بسوز

مستوری و عاشقی به هم ناید راست
گر پرده نخواهی که درد، دیده بدوز

 

[MaRaL.arch]

ممنونم

یا روی به کنج خلوت آور شب و روز
یا آتش عشق بر کن و خانه بسوز

مستوری و عاشقی به هم ناید راست
گر پرده نخواهی که درد، دیده بدوز

ز شراب وصل جانان سر من خمار دارد

سر خود گرفته دل هم سر آن ديار دارد
چه کند دگر جهان را چو رسيد جان به جانان
چو رسيد جان به جانان به جهان چه کار دارد

 

[pearan]

ممنونم


ز شراب وصل جانان سر من خمار دارد

سر خود گرفته دل هم سر آن ديار دارد
چه کند دگر جهان را چو رسيد جان به جانان
چو رسيد جان به جانان به جهان چه کار دارد

دمادم درکش ای سعدی شراب صرف و دم درکش
که با مستان مجلس درنگیرد زهد و پرهیزت

 

[MaRaL.arch]

دمادم درکش ای سعدی شراب صرف و دم درکش
که با مستان مجلس درنگیرد زهد و پرهیزت

تمام ناتمام من با تو تمام میشود
شاعر بی نام و نشان صاحب نام میشود
تمام من به نام تو،شعر دوباره میشود
بند سکوت کهنه ام چارپاره میشود

 

[pearan]

دیدن آیینه را بر طاق نسیان می‌نهی
گر بدانی شوق دیدارت چه با دل می‌کند

 

[mehdi.chem]

دیدن آیینه را بر طاق نسیان می‌نهی
گر بدانی شوق دیدارت چه با دل می‌کند

دانی که چیست دولت دیدار یار دیدن
در کوی او گدایی بر خسروی گزیدن

 

[*FARZAN*]

دانی که چیست دولت دیدار یار دیدن
در کوی او گدایی بر خسروی گزیدن

نی حریف هر ک از یاری برید
​

پرده هایش پرده های ما درید
​

 

[modir banoo]

نی حریف هر ک از یاری برید
​

پرده هایش پرده های ما درید
​

دایم دل خود ز معصیت شاد کنی
چون غم رسدت خدای را یاد کنی

 

[MaRaL.arch]

دایم دل خود ز معصیت شاد کنی
چون غم رسدت خدای را یاد کنی

یاری اندر کس نمی بینم یاران را چه شد
دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد

 

[*FARZAN*]

یاری اندر کس نمی بینم یاران را چه شد
دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد

دردم از یار است و درمان نیز هم
دل فدای او شد و جان نیز هم

 

[MaRaL.arch]

دردم از یار است و درمان نیز هم
دل فدای او شد و جان نیز هم

من مست و تو دیوانه.. مارا که برد خانه؟؟ :دی

 

[modir banoo]

دردم از یار است و درمان نیز هم
دل فدای او شد و جان نیز هم

موی سپید را فلکم رایگان نداد
این رشته را به نقد جوانی خریده ام

 

[modir banoo]

من مست و تو دیوانه.. مارا که برد خانه؟؟ :دی

هر که عیب دیگران پیش تو آورد و شمرد
بی گمان عیب تو پیش دگران خواهد برد

 

[*FARZAN*]

هر که عیب دیگران پیش تو آورد و شمرد
بی گمان عیب تو پیش دگران خواهد برد

دوست نباشد ب حقیقت ک او
دوست فراموش کند در بلا

خستگی اندر طلبت راحتست
درد کشیدن ب امید دوا

 

[modir banoo]

دوست نباشد ب حقیقت ک او
دوست فراموش کند در بلا

خستگی اندر طلبت راحتست
درد کشیدن ب امید دوا

اگر در دیده ی مجنون نشینی
به غیر از خوبی لیلی نبینی

 

[*FARZAN*]

اگر در دیده ی مجنون نشینی
به غیر از خوبی لیلی نبینی

یار بارافتاده را در کاروان بگذاشتند
بی‌وفا یاران ک بربستند بار خویش را

 

[modir banoo]

یار بارافتاده را در کاروان بگذاشتند
بی‌وفا یاران ک بربستند بار خویش را

اندر دل بی وفا غم و ماتم باد
آن را که وفا نیست ز عالم کم باد

 

[*FARZAN*]

اندر دل بی وفا غم و ماتم باد
آن را که وفا نیست ز عالم کم باد

دل میرود ز دستم صاحب دلان خدا را
دردا ک راز پنهان خواهد شد اشکارا

 

[آرزوخانوم]

ألا یا أیها السّاقی أدر کأساً وناوِلها

که عشق آسان نمود اول، ولی افتاد مشکل‌ها...

 

[modir banoo]

ألا یا أیها السّاقی أدر کأساً وناوِلها

که عشق آسان نمود اول، ولی افتاد مشکل‌ها...

ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی
دل بی تو به جان آمد وقت است که بازآیی