آخرین ویرایش:
مشاعرۀ سنّتی
- شروع کننده موضوع Matrix
- تاریخ شروع
که می گیرند در شاخ تلاجن سایه ها رنگ سیاهی
یار با ماست چه حاجت که زیادت طلبیم
دولت صحبت آن مونس جان ما را بس
که می گیرند در شاخ تلاجن سایه ها رنگ سیاهی
یار با ماست چه حاجت که زیادت طلبیم
دولت صحبت آن مونس جان ما را بس
سالهاست که پوسیده ام آرام آرام
عشق قربانی مظلوم غرور است هنوز
ز تو بگذشتم و بگذاشتمت با دگران
رفتم از کوی تو لیکن عقب سر نگران
ما گذشتیم و گذشت آنچه تو با ما کردی
تو بمان و دگران وای به حال دگران
وای ببخشید چی نوشتم اصن حواسم نبود :|که می گیرند در شاخ تلاجن سایه ها رنگ سیاهی
یار با ماست چه حاجت که زیادت طلبیم
دولت صحبت آن مونس جان ما را بس
نامدگان و رفتگان ، از دو کرانه ی زمان
سوی تو می دوند ، هان ای تو همیشه در میان
در چمن تو می چرد آهوی دشت آسمان
گرد سر تو می پرد باز سپید کهکشان
لای لای ای پسر كوچک من
ديده بربندی كه شب آمده است
ديده بربند كه اين ديو سياه
خون به كف خنده به لب آمده است
دستی درون سینه ی من می ریخت
سرب سکوت و دانه ی خاموشی
من خسته زین کشاکش دردآلود
رفتم به سوی شهر فراموشی...
لابد صلاح نیست که بی تو من زندگی کنم
وقتی چنین غم عالم در سینه من است
تا توانی دلی بدست آور.......دل شکستن هنر نمیباشد:|
مهندس بیتی ک نوشتید از کیه؟؟ وزن نداره اصلا...!!!
ان يار كزو خانه ي ما جاي پري بود سر تا قدمش چون پري از عيب بري بود
دل گفت فروكش كنم اين شهر زبويش بيچاره ندانست كه يارش سفري بود
از خودم
وزن عروضیشو رو کنم؟؟
تک بیته خب، اینجوری بخونید:
لابد صلآآح نیست که بی تو، من زندگی کنم
وقتی چنین غم عالم در سینه من است.
تازه خب فی البداه بود..
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــت
دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس
که چنان ز او شده‌ام بی‌سر و سامان که مپرس
عید قربانم هست دیگه :
دل سفر کن در منا و عید قربان را ببین
چشمه‌های نور و شور آن بیابان را ببین
گوسفند نفس را با تیغ تقوی سر ببر
پای تا سر جان شو و رخسار جانان را ببین
آن يار كزو خانه ي ما جاي پري بوداز خودم
وزن عروضیشو رو کنم؟؟
تک بیته خب، اینجوری بخونید:
لابد صلآآح نیست که بی تو، من زندگی کنم
وقتی چنین غم عالم در سینه من است.
هر خطش یه بیته از حضرت مولاناست شب جمعه ای تنش تو گور لرزید
تازه خب فی البداه بود..
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــت
دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس
که چنان ز او شده‌ام بی‌سر و سامان که مپرس
سر تا قدمش چون پري از عيب بري بود
دل گفت فروكش كنم اين شهر زبويش
بيچاره ندانست كه يارش سفري بود
از حضرت مولانا
بنده خدارو شب جمعه تنش لرزید
تنها
ماییم
من و تو
نظاره گان خاموش این خلاء
دل افسردگان پا در جای
از خودم
وزن عروضیشو رو کنم؟؟
تک بیته خب، اینجوری بخونید:
لابد صلآآح نیست که بی تو، من زندگی کنم
وقتی چنین غم عالم در سینه من است.
تازه خب فی البداه بود..
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــت
دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس
که چنان ز او شده‌ام بی‌سر و سامان که مپرس
تبریک
آره رو کنید چون من هرجور میخونم وزنشو درک نمیکنم
شعر باید فی البداهه باشه نه ساختنی!!! البته وزنشو بعدا میشه ادیت کرد
سحر با باد میگفتم حدیث آرزومندی
خطاب آمد ک واصل شو ب الطاف خداوندی
یارت شوم ، یارت شوم ، هر چند آزارم کنی
نازت کشم ، نازت کشم ، گر در جهان خوارم کنی
گیر دادینا، خب من خیلی وقته شعر نمیگم...اصن شعر نو میگم
یاس بی پایان من
ای دست هایت
پوششی از پرنیان ابرهای نازک برفین
دلم سرد است
لحظه ای بر من بتاب و مهربانی کن
بیا و نرم نرمک
سوی این خاموشی شبهای این عاشق
بیا مهتاب من
قدری تو با من همزبانی کن...
یاد باد آنکه سر کوی توام منزل بود
دیده را روشنی از خاک درت حاصل بود
خودتون پرسیدید میخوای وزن عروضیشو رو کنم؟؟ منم گفتو عاره:دی
خیلی هم خوب
اما شعر سنتی ک اشکال وزنی داره-اونمدراین حد-آزاردهندس(حداقل واسه من:|)
نتوان وصف تو گفتن که تو در فهم نگنجی
نتوان شبه تو گفتن که تو در وهم نیایی
یار من دلداده شو ، تا با بلا یارم کنی
ما را چو کردی امتحان ، ناچار گردی مهربان
رحم آخر ای آرام جان ، بر این دل زارم کنی
گر حال دشنامم دهی ، روز دگر جانم دهی
یـک عاشــقِ پـاک ویـک دلِ زنده کجـاسـت؟
یـک ســوخته بـی فکـرِ پـراکنـده کـجاســت؟
چـون بنـدۀ انـدیشـۀ خـویش انـد همــه
پس در دو جهــان خـــدای را بنـده کجــاســت؟
تجلی گه خود کرد خدا دیده ی مارا
در این دیده در آیید و ببینید خدا را
اگر دیده ی سر بود تجلی گه معبود ............................... دگر دیده ی دل را گشودن چه روا بود ؟
فی البداهه از خودم و در جوابیه ی شعر شما و تقدیم به محضر شما دوست عزیز
در برکه اشکم همه دم نقش تو دیدماگر دیده ی سر بود تجلی گه معبود ............................... دگر دیده ی دل را گشودن چه روا بود ؟
فی البداهه از خودم و در جوابیه ی شعر شما و تقدیم به محضر شما دوست عزیز
این هدیه خوبیست که از آب گرفتم
najme74
عضو جدید
معشوقه وفای کس نجوید>>><<<هرچند زدیده،خون چکانید
آخرین ویرایش:
ترک دین و دل نمودم ترک جان هم میکنم
غیر عشقت هرچه گویی ترک آن هم میکنم
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
اولین مسابقۀ "مشاعرۀ سنتی دور همی" با جایزه | مشاعره | 109 | |
|
مشاعرۀ شاعران | مشاعره | 11 |