مشاعرۀ سنّتی
- شروع کننده موضوع Matrix
- تاریخ شروع
دگر به روی کسم دیده بر نمی باشد
خلیل من همه بت های آزری بشکست
توسنی کردم ندانستم همی............ کز کشیدن تنگ تر گردد کمند
نه عشقش را توان از سر به در کرد ......... نه با خویش توان یک لحظه سر کرد
دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود
تا دل شب سخن از سلسله موی تو بود
دل که از ناوک مژگان تو در خون می‌گشت
باز مشتاق کمانخانه ابروی تو بود
دل به آن غمزه ی خون ریز کشد جامی را ............. صید را چون اجل آید سوی صیاد رود
دلم ز صومعه بگرفت و خرقه ی سالوس ......... کجاست دیر مغان و شراب ناب کجا
ای کاش که جای آرمیدن بودی
یا این رهِ دور را رسیدن بودی
کاش از پسِ صد هزار سال از دل خاک
چون سبزه امیدِ بر دمیدن بودی
یک چند پشیمان شدم از رندی و مستی.............. عمریست پشیمان ز پشیمانی خویشم
تنها ز راز دل من پرده بر افتاد
تا بود فلک شیوه ی او پرده دری بود
تا بود فلک شیوه ی او پرده دری بود
دعا کن به شب ، چون گدایان بسوز
اگر می کنی، پادشاهی به روز
ز دفتر فال امیدم چنان آمد که من جستم
ز قرعه نقش پندارم چنان آمد که من خواهم
مرا یاران سپاس ایزد کنند امروز کز طالع
به نام ایزد دل و یارم چنان آمد که من خواهم
مرا عهدی است با جانان که تا جان در بدن دارم
هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم
مرا بر کعبتین دل سه شش نقش آمد از وصلش
زهی نقشی که این بارم چنان آمد که من خواهم
دلا سر بر زمین دار و کله بر آسمان افشان
که آن ماه کله دارم چنان آمد که من خواهم
مائیم و می و مطرب و این کنج خراب
جان و دل و جام و جامه در رهن شراب
فارغ ز امید رحمت و بیم غذاب
آزاد ز خاک و باد و از آتش و آب
دوش دیدیم که ملائک در میخانه زدند
گل آدم بسرشتی و به پیمانه زدند
toghrol1
کاربر بیش فعال
دگر آن شبست امشب که ز پی سحر ندارد/ من و باز آن دعاها که یکی اثر ندارد
من اختیار نکردم پس از تو یار دگر................به غیر گریه که آنهم به اختیارم نیست
تکیه بر اختر شب دزد مکن کاین عیار
تاج کاووس ببرد و کمر کیخسرو
گوشوار زر و لعل ار چه گران دارد گوش
دور خوبی گذران است نصیحت بشنو
وقت سحر است خیز ای مایه ناز
نرمک نرمک باده خور و چنگ نواز
کآنها که به جای اند نپایند بسی
و آنها که شدند کس نمی آید باز
زلیخااااا مرد از حسرت ک یوسف گشت زندانی.... چراعاقل کند کاری ک باز ارد پشیمانی
یا رب از ابر هدایت برسان بارانی//پیشتر زان که چو گردی ز میان برخیزم
من نه آنم که دوصد مصرع رنگین گویم..............من چو فرهاد یکی گویم و شیرین گویم
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
اولین مسابقۀ "مشاعرۀ سنتی دور همی" با جایزه | مشاعره | 109 | |
|
مشاعرۀ شاعران | مشاعره | 11 |