مشاعرۀ سنّتی

[901010]

نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد
بختم ار یار شود رختم از اینجا ببرد

دوش می آمد و رخساره بر افروخته بود
تا کجا باز دل غمزده ای سوخته بود

 

[vahid haghverdi]

دوش می آمد و رخساره بر افروخته بود
تا کجا باز دل غمزده ای سوخته بود

دل و دینم به تو مشغول و نظر در چپ و راست
تا نگویند رغیبان که تو منظور منی

 

[901010]

دل و دینم به تو مشغول و نظر در چپ و راست
تا نگویند رغیبان که تو منظور منی

یا رب این نوگل خندان که سپردی به منش
میسپارم به تو از چشم حسود چمنش

 

[vahid haghverdi]

یا رب این نوگل خندان که سپردی به منش
میسپارم به تو از چشم حسود چمنش

شیدا از آن شدم که نگارم چو ماه نو
ابرو نمود و جلوه گری کرد و رو ببست

 

[901010]

شیدا از آن شدم که نگارم چو ماه نو
ابرو نمود و جلوه گری کرد و رو ببست

تا نگردی آشنا زین پرده رمزی نشنوی
گوش نا محرم نباشد جای پیغام سروش

 

[vahid haghverdi]

تا نگردی آشنا زین پرده رمزی نشنوی
گوش نا محرم نباشد جای پیغام سروش

شهر خالیست ز عشاق بود کز طرفی
مردی از خویش برون آید و کاری بکند

 

[901010]

شهر خالیست ز عشاق بود کز طرفی
مردی از خویش برون آید و کاری بکند

در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم
بدان امید دهم جان که خاک پای تو باشم

 

[vahid haghverdi]

در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم
بدان امید دهم جان که خاک پای تو باشم

من ندانستم از اول که تو بی مهر و وفایی
عهد نابستن از آن به که ببندی و نپایی

 

[901010]

من ندانستم از اول که تو بی مهر و وفایی
عهد نابستن از آن به که ببندی و نپایی

یا شبی از مهر رخسارت منور کن سرایم
یا بخوانم بر بساط خویش تا من با سر آیم

 

[salvador]

مژه سوزن رفو کن نخ او ز تار مو کن

که هنوز وصله دل دو سه بخیه کار دارد

 

[bahar_cve]

مژه سوزن رفو کن نخ او ز تار مو کن

که هنوز وصله دل دو سه بخیه کار دارد

دل که از ناوک مژگان تو در خون می گشت
باز مشتاق کمانخانه ی ابروی تو بود...

 

[F A R Z A N E]

دل که از ناوک مژگان تو در خون می گشت
باز مشتاق کمانخانه ی ابروی تو بود...

دلم بیمار و لب خاموش و رخ زرد
همه سوز و همه داغ و همه درد

 

[bahar_cve]

دلم بیمار و لب خاموش و رخ زرد
همه سوز و همه داغ و همه درد

در دلم گرد ستم هاست خدایا مپسند
که مکدر شود آیینه مهر آیینم

 

[F A R Z A N E]

در دلم گرد ستم هاست خدایا مپسند
که مکدر شود آیینه مهر آیینم

مصلحت اندیش دل خویش باش
چشم بصیرت نگشایی چرا؟

 

[rezamoazami22]

مصلحت اندیش دل خویش باش
چشم بصیرت نگشایی چرا؟

[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]آی آدمها، که در ساحل نشسته شاد و خندانید،[/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]یک نفر در آب دارد می سپارد جان[/FONT]

 

[F A R Z A N E]

آی آدمها، که در ساحل نشسته شاد و خندانید،
یک نفر در آب دارد می سپارد جان

نیلگون چشم فریب انگیز رنگ آمیز تو
چون سپهر نیلگون، دارد سر افسونگری
از غم رویت، به سان شاخه ی نیلوفرم
ای ترا چشمی به رنگ شعله ی نیلوفری

 

[901010]

نیلگون چشم فریب انگیز رنگ آمیز تو
چون سپهر نیلگون، دارد سر افسونگری
از غم رویت، به سان شاخه ی نیلوفرم
ای ترا چشمی به رنگ شعله ی نیلوفری

یاری اندر کس نمی بینم یاران را چه شد؟
دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد؟

 

[F A R Z A N E]

یاری اندر کس نمی بینم یاران را چه شد؟
دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد؟

دلم به بهانه ندیدنت گریست
بگذار بگرید و بداندهر چه خواست همیشه نیست . . .

 

[dr.known]

دلم به بهانه ندیدنت گریست
بگذار بگرید و بداندهر چه خواست همیشه نیست . . .

تاتونگاه میکنی کار من اه کردن است ای بفدای چشم تو این چه نگاه کردن است

 

[Shahab]

تاتونگاه میکنی کار من اه کردن است ای بفدای چشم تو این چه نگاه کردن است

تو کمان کشیده و در کمین که زنی به تیرم و من غمین
همه غمم بود از همین که خدا نکرده خطا کنی

 

[901010]

تو کمان کشیده و در کمین که زنی به تیرم و من غمین
همه غمم بود از همین که خدا نکرده خطا کنی

یار با ماست چه حاجت که زیادت طلبیم
دولت صحبت آن مونس جان ما را بس

 

[مهندس2010]

یار با ماست چه حاجت که زیادت طلبیم
دولت صحبت آن مونس جان ما را بس

سایه‌ی دولت همه ارزانی نودولتان
من سری آسوده خواهم زیر بال خویشتن

 

[F A R Z A N E]

سایه‌ی دولت همه ارزانی نودولتان
من سری آسوده خواهم زیر بال خویشتن

نگذرد بر من شبی، کز داغ روزافزون ننالم
همچو«نی» لبریز دردم چون نسوزم، چون ننالم؟
بر من از بیداد گردون صبح شادی، شام غم شد
چون کنم؟ گر صبح و شام از گردش گردون ننالم

 

[eghlimaa]

نگذرد بر من شبی، کز داغ روزافزون ننالم
همچو«نی» لبریز دردم چون نسوزم، چون ننالم؟
بر من از بیداد گردون صبح شادی، شام غم شد
چون کنم؟ گر صبح و شام از گردش گردون ننالم

ما نه زان محتشمانیم که ساغر گیرند
ونه زان مفلسکان که بز لاغر گیرند
ما از آن سوختگانیم که در حسرت سوز
آب حیوان بهلند و پی آذر گیرند

 

[901010]

ما نه زان محتشمانیم که ساغر گیرند
ونه زان مفلسکان که بز لاغر گیرند
ما از آن سوختگانیم که در حسرت سوز
آب حیوان بهلند و پی آذر گیرند

دوش از جناب هاتف پیک بشارت آمد
کز حضرت سلیمان عشرت اشارت آمد

 

[mpb]

دوش از جناب هاتف پیک بشارت آمد
کز حضرت سلیمان عشرت اشارت آمد

دلاخو کن به تنهایی که از تن ها بلا خیزد
سعادت آن کسی دارد که از تن ها بپرهیزد

 

[IRANI91]

دلاخو کن به تنهایی که از تن ها بلا خیزد
سعادت آن کسی دارد که از تن ها بپرهیزد

دوستت دارم و دانم که توئی دشمن جانم
از چه با دشمن جانم شده ام دوست ندانم

 

[901010]

دوستت دارم و دانم که توئی دشمن جانم
از چه با دشمن جانم شده ام دوست ندانم

من که ملول گشتمی از نفس فرشتگان
قال و مقال عالمی میکشم از برای تو

 

[dr.known]

من که ملول گشتمی از نفس فرشتگان
قال و مقال عالمی میکشم از برای تو

وای بر اسیری کز یاد رفته باشد
در دام مانده صیدو صیاد رفته باشید

 

[901010]

وای بر اسیری کز یاد رفته باشد
در دام مانده صیدو صیاد رفته باشید

در بندم از آن دو زلف بند اندر بند
نالانم از آن عقیق قند اندر قند
ای وعده فردای تو پیچ اندر پیچ
آخر غم هجران تو چند اندر چند