مشاعره با شعر سعدی

[b65241]

دو صد مهره در یکدگر ساخته است
که گل مهره ای چون تو پرداخته است

تا دست‌ها کمر نکنی بر میان دوست


بوسی به کام دل ندهی بر دهان دوست


دانی حیات کشته شمشیر عشق چیست


سیبی گزیدن از رخ چون بوستان دوست

 

[V A N D A]

تا دست‌ها کمر نکنی بر میان دوست


بوسی به کام دل ندهی بر دهان دوست


دانی حیات کشته شمشیر عشق چیست


سیبی گزیدن از رخ چون بوستان دوست

تو را عشق همچون خودی زآب و گل
رباید همی صبر و آرام دل

 

[salvador]

لبت دانم که یاقوت است و تن سیم

نمی‌ دانم دلت سنگ است یا روی

 

[ni_rosa_ce]

لبت دانم که یاقوت است و تن سیم

نمی‌ دانم دلت سنگ است یا روی

روی خوش و آواز خوش دارند هر یک لذتی

بنگر که لذت چون بود محبوب خوش آواز را

 

[blue bee]

آرمیدن در مزاج عاشقان عرض فناست
شعلهٔ بیطاقت ما رفت از خودتانشست

 

[دختر شرقی]

تو را ز حال پریشان ما چه غم دارد
اگر چراغ بمیرد صبا چه غم دارد

تو را که هر چه مرادست می‌رود از پیش

ز بی مرادی امثال ما چه غم دارد


تو پادشاهی گر چشم پاسبانان همه شب

به خواب درنرود پادشا چه غم دارد


خطاست این که دل دوستان بیازاری

ولیک قاتل عمد از خطا چه غم دارد


امیر خوبان آخر گدای خیل توایم

جواب ده که امیر از گدا چه غم دارد..

 

[خیال شیشه ای]

تو را ز حال پریشان ما چه غم دارد
اگر چراغ بمیرد صبا چه غم دارد

تو را که هر چه مرادست می‌رود از پیش

ز بی مرادی امثال ما چه غم دارد


تو پادشاهی گر چشم پاسبانان همه شب

به خواب درنرود پادشا چه غم دارد


خطاست این که دل دوستان بیازاری

ولیک قاتل عمد از خطا چه غم دارد


امیر خوبان آخر گدای خیل توایم

جواب ده که امیر از گدا چه غم دارد..

دیدار یار غایب دانی چه ذوق دارد
ابری که در بیابان بر تشنه‌ای ببارد


ای بوی آشنایی دانستم از کجایی

پیغام وصل جانان پیوند روح دارد

 

[blue bee]

در دل ما چون شرارکاغذ آتش زده
داغ هم یک‌لحظه نتوانست بی‌پروا نشست

 

[خیال شیشه ای]

تا دست‌ها کمر نکنی بر میان دوست
بوسی به کام دل ندهی بر دهان دوست



دانی حیات کشته شمشیر عشق چیست

سیبی گزیدن از رخ چون بوستان دوست

 

[دختر شرقی]

تو آن نه‌ای که دل از صحبت تو برگیرند
و گر ملول شوی صاحبی دگر گیرند

و گر به خشم برانی طریق رفتن نیست

کجا روند که یار از تو خوبتر گیرند..

 

[خیال شیشه ای]

دل رفت و دیده خون شد و جان ضعیف ماند
وان هم برای آن که کنم جان فدای دوست



روزی به پای مرکب تازی درافتمش

گر کبر و ناز بازنپیچد عنان دوست

 

[salvador]

تو که از صورت حال دل ما بی‌ خبری

غم دل با تو نگویم که ندانی دردم

 

[دختر شرقی]

مشتاقی و صبوری از حد گذشت یارا
گر تو شکیب داری طاقت نماند ما را

 

[salvador]

ای روی تو آرام دل خلق جهانی

بی روی تو شاید که نبینند جهان را

 

[دختر شرقی]

از هر چه می‌رود سخن دوست خوشترست
پیغام آشنا نفس روح پرورست

 

[white angel]

تا مرا با نقشِ رویش آشنایی اوفتاد
هر چه می بینم به چشمم نقشِ دیوار آمدست

 

[دختر شرقی]

تو پری زاده ندانم ز کجا می‌آیی
کادمیزاده نباشد به چنین زیبایی

 

[naghmeirani]

یار گرفته ام بسی ،چون تو ندیده ام کسی
شمع چنین نیامدست از درِ هیچ مجلسی

 

[V A N D A]

یار گرفته ام بسی ،چون تو ندیده ام کسی
شمع چنین نیامدست از درِ هیچ مجلسی

یکی پیش شوریده حالی بنشت
که دوزخ تمنا کنی یا بهشت
بگفتا مپرس از من این ماجرا
پسندیدم آنچ او پسندد مرا

 

[امالیا]

یکی پیش شوریده حالی بنشت
که دوزخ تمنا کنی یا بهشت
بگفتا مپرس از من این ماجرا
پسندیدم آنچ او پسندد مرا

ای خردمند که گفتی نکنم چشم به خوبان
به چه کار آیدت آن دل که به جانان نسپاری؟

 

[salvador]

یکی به سمع رضا گوش دل به سعدی دار

که سوز عشق سخن‌ های دلنواز آرد

 

[white angel]

یکی به سمع رضا گوش دل به سعدی دار

که سوز عشق سخن‌ های دلنواز آرد

دانی چه گفت مرا آن بلبل سحری

تو خود چه آدمی کز عشق بی ‌خبری

 

[salvador]

یار زیبا گر هزارت وحشت از وی در دلست

بامدادان روی او دیدن صباح مقبلست

 

[naghmeirani]

تو را در آینه دیدن جمالِ طلعتِ دوست
بیان کند که چه بودست نا شکیبا را

 

[white angel]

تو را در آینه دیدن جمالِ طلعتِ دوست
بیان کند که چه بودست نا شکیبا را

اگر تو برفکنی در میان شهر نقاب

هزار مؤمن مخلص درافکنی به عقاب

 

[mani24]

اگر تو برفکنی در میان شهر نقاب

هزار مؤمن مخلص درافکنی به عقاب

با جوانی سرخوشست این پیر بی تدبیر را​

جهل باشد با جوانان پنجه کردن پیر را​

من که با مویی به قوت برنیایم ای عجب​

با یکی افتاده‌ام کو بگسلد زنجیر را​

چون کمان در بازو آرد سروقد سیمتن​

آرزویم می‌کند کآماج باشم تیر را​

​

 

[امالیا]

با جوانی سرخوشست این پیر بی تدبیر را​

جهل باشد با جوانان پنجه کردن پیر را​

من که با مویی به قوت برنیایم ای عجب​

با یکی افتاده‌ام کو بگسلد زنجیر را​

چون کمان در بازو آرد سروقد سیمتن​

آرزویم می‌کند کآماج باشم تیر را​

​

نه آنچنان بتو مشغولم ای بهشتی رو
که یاد خویشتنم در ضمیر می آید

 

[امالیا]

با جوانی سرخوشست این پیر بی تدبیر را​

جهل باشد با جوانان پنجه کردن پیر را​

من که با مویی به قوت برنیایم ای عجب​

با یکی افتاده‌ام کو بگسلد زنجیر را​

چون کمان در بازو آرد سروقد سیمتن​

آرزویم می‌کند کآماج باشم تیر را​

​

ای که ز دیده غایبی در دل ما نشسته ای
حسن تو جلوه می کند وین همه پرده بسته ای

 

[salvador]

یاد تو می‌ رفت و ما عاشق و بی‌ دل بدیم

پرده بر انداختی کار به اتمام رفت

 

[mani24]

یاد تو می‌ رفت و ما عاشق و بی‌ دل بدیم

پرده بر انداختی کار به اتمام رفت

تا مرا با نقش رویش آشنایی اوفتاد

هر چه می‌بینم به چشمم نقش دیوار آمدست