مشاعره با شعر سعدی

[naghmeirani]

سلام دوستان.....

لبت دانم که یاقوت است و تن سیم

نمی دانم دلت سنگ است یا روی

 

[siyavash51]

یک روز عنایت کن و تیری به من انداز

باشد که تفرج بکنم دست و کمانت

 

[maryam_22]

تو را سریست که با ما فرو نمی‌آید

مرا دلی که صبوری از او نمی‌آید

 

[naghmeirani]

دلِ دردمندِ سعدی ز محبتِ تو خون شد

نه به وصل می رسانی ؛نه به قتل می رهانی

 

[siyavash51]

یارب که تو در بهشت باشی

تا کس نکند نگاه در حور

 

[siyavash51]

تو را سریست که با ما فرو نمی‌آید

مرا دلی که صبوری از او نمی‌آید

درمان درد عاشفان صبرست و من دیوانه ام

نه درد ساکن می شود نه ره به درمان می برم

 

[maryam_22]

میان انجمن از لعل او چو آرم یاد

مرا سرشک چو یاقوت در کنار آید

 

[naghmeirani]

دور نباشد که خلق ؛ روز تصّور کنند

گر بنمائی به شب ؛ طلعتِ خورشیدوار

 

[maryam_22]

روندگان مقیم از بلا نپرهیزند

گرفتگان ارادت به جور نگریزند

 

[siyavash51]

راه عشق تو دراز است ولی سعدی وار

می روم وز سر حسرت به قفا می نگرم

 

[siyavash51]

روندگان مقیم از بلا نپرهیزند

گرفتگان ارادت به جور نگریزند

دلم از غمت زمانی نتواند از ننالد

مژه یکدم آب حسرت نشکیبد ار نریزد

 

[eksir]

دوست می‌دارم من این نالیدن دلسوز را

تا به هر نوعی که باشد بگذرانم روز را



///

​

 

[siyavash51]

آخر نه منم تنها در بادیه ی سودا

عشق لب شیرینت بش شور برانگیزد

 

[eksir]

دوست دارم که بپوشی رخ همچون قمرت

تا چو خورشید نبینند به هر بام و درت

جرم بیگانه نباشد که تو خود صورت خویش

گر در آیینه ببینی برود دل ز برت


///


​

 

[siyavash51]

تا دل به تو پیوستم راه همه دربستم

جایی که تو بنشینی بس فتنه که برخیزد

 

[eksir]

دیر آمدی‌ای نگار سرمست

زودت ندهیم دامن از دست



///

​

 

[maryam_22]

تا رفتنش ببينم و گفتنش بشنوم

از پاي تا به سر همه سمع و بصر شدم

 

[محـسن ز]

من اختیار خود را تسلیم عشق کردم
همچون زمام اشتر بر دست ساربانان
شکرفروش مصری حال مگس چه داند
این دست شوق بر سر وان آستین فشانان

 

[siyavash51]

نرسد ناله ی سعدی به کسی در همه عالم

که نه تصدیق کند کز سر دردیست فغانش

 

[naghmeirani]

شاخِ گل از اضطرابِ بلبل

با آن همه خار سر در آورد

 

[maryam_22]

دستم نداد قوت رفتن به پيش دوست

چندي به پاي رفتم و چندي به سر شدم

 

[shabahangh]

دستم نداد قوت رفتن به پيش دوست

چندي به پاي رفتم و چندي به سر شدم

مرا به هیچ بدادی و من هنوز بر آنم
که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم

 

[maryam_22]

من چشم از او چگونه توانم نگاه داشت

كاول نظر به ديدن او ديده ور شدم

 

[siyavash51]

ما را سریست با تو که گر خلق روزگار

دشمن شوند و سر برود هم برآن سریم

 

[Ekram]

ما را به جهان خوشتر ازین یکدم نیست
کز نیک و بد اندیشه و از کس غم نیست
ای آنکه به اقبال تو در عالم نیست
گیرم که غمت نیست غم ما هم نیست

 

[siyavash51]

تو همچون گل ز خندیدن لبت با هم نمی آید

روا داری که من بلبل چو بوتیمار بنشینم

 

[Ekram]

می بهشت ننوشم ز دست ساقی رضوان
مرا به باده چه حاجت که مست روی تو باشم

 

[siyavash51]

مرا گویند چشم از وی بپوشان

ورا گو برقعی بر خویشتن پوش

 

[Ekram]

شمشیر نیک از آهن بد چون کند کسی
ناکس به تربیت نشود ای حکیم کس

 

[siyavash51]

سعدی نظر از رویت کوته نکند هرگز

ور روی بگردانی در دامنت آویزد