سلام دوستان.خوبین ؟ راستش من از زمانی که پله چهارم رو دیدم یه چیزی تو گلوم گیر کرده
نمیدونم بگم یا نه ؟من احساس میکنم اینکه ما تلاش کنیم تو زندگیمون دروغ وغیبت و ریا و... نباشه ما رو به معشوق میرسونه.اینکه تلاش کنیم و پول بدست بیاریم و با اون هم خومون از زندگی لذت ببریم و هم این لذت رو به هر کسی که میتونیم بچشونیم نه اینکه خودمون هم اونا رو ترک کنیم .نمیدونم تونستم منظورم رو برسونم یا نه . خوشحال میشم با نظراتتون جواب من رو هم بدین .متاسفانه امشب وقت ندارم تو نت باشم اما در اولین فرصت بهتون سر میزنم.
یا حق
سلام عزیزم.ما خوبیم شکر خدا.
حرفت کاملا درسته.کسی با کار کردن و پول درآوردن مخالف نیست. چه اینکه معصومین ما هم کار میکردن.و در جهت تامین معاش تلاش میکردن.اما همونطور که خودت هم گفتی باید هم خودمون لذت ببریم و هم طعم خوش زندگی رو به دیگران بچشونیم.خدا گفته برای تامین معاشت تلاش کن اما اگه پولی در میاری دیگران رو هم درش شریک کن که صدقه و خمس برای همینه.
و یه چیز دیگه اینکه غرور و کبر و خودخواهی ما رو نگیره طور ی که بیشتر از نوک دماغمون رو نبینیم.و اگه میبینیم پول زیادی داریم باعث اسراف و ریخت و پاشهای الکی نشه که گناه بزرگی است.
در حقیقت کسی که پول در میاره و پولدار میشه باید ظرفیتش رو هم داشته باشه.
اتفاقا همین کار کردن که میگی ثواب داره.البته فکر کنم یه حدیث هم در این مورد هست.اگه پیداش کردم حتما میزارمش.