سروش نوجوان , پیک نوروزی , ماهنامه هایی مثل موفقیت و ... از هیچ کدوم خوشم نمی اومد ..
کلا بچگیم بدنبال بازی کردن بودم و چیزی که منو منع میکرد برا بازی خوشم نمیاومد
البته خانوادم خیلی از این مجله هایی مثل موفیقت میخریدن و میخوندن ولی هیچوقت برام خوندنشون لذت بخش نبوده .. نمیدونم چرا .. ولی مطمئنم یکی از علتهاش این بود که حرفهای این مقوله مجله ها برام تازگی و جذابیت نداشت .. بقولی برام همه بدیهی بودن :|
شاید اشتباه میکردم .. جالبه الان هم فقط کتاب درسی دوست دارم بخونم .. بقیه کتابها همشون برام بدیهی هستند انگار سالهاس نوشته همه کتابا رو میدونم
حاضر بودم همه اینا رو بدم فقط یه توپ پلاستیکی بهم میدادن و میرفتم کوچه با دوستام بازی میکردم وقتی این بازی رو داشتم به هیچ چیز فکر نمیکردم و هیچ چیز برام لذت بخش نبود .. نه اینکه فکر کنید فوتبال بازی کردن رو یک بازی میدیدم .. جالبه تمام حرفای این مجله ها رو هم توی همون فوتبال دیدم و میبینم .. همه چیز بهونس .. نمیدونم!!!
ممنون استارتر ..