رد پای احساس ...
- شروع کننده موضوع MEMOL...
- تاریخ شروع
خواهم كه از يادم روي ، راهي نمي يابم چرا؟
خواهم زمن پنهان شوي ، چاهي نمي يابم چرا؟
مي خواهمت اي ماه من ، به روشني بسپارمت
در اين شب روشن ولي، ماهي نمي يابم چرا؟
خواهم كه درد عشـق را تنها شبي درمان كنم
جز تو ولي درمان غم كاهي نمي يابم چرا؟
خواهم تو را كتمان كنم ، در گوشه اي بگذارمت
غير تو ديگر ، يار دل خواهي، نمي يابم چرا؟
خواهم زمن پنهان شوي ، چاهي نمي يابم چرا؟
مي خواهمت اي ماه من ، به روشني بسپارمت
در اين شب روشن ولي، ماهي نمي يابم چرا؟
خواهم كه درد عشـق را تنها شبي درمان كنم
جز تو ولي درمان غم كاهي نمي يابم چرا؟
خواهم تو را كتمان كنم ، در گوشه اي بگذارمت
غير تو ديگر ، يار دل خواهي، نمي يابم چرا؟
عمری با غم عشقت نشستم ....
به تو پیوستم و از خود گسستم .....
ولیکن سرنوشتم این سه حرف بود.......
تورا دیدم ، پرستیدم ، شکستم.
به تو پیوستم و از خود گسستم .....
ولیکن سرنوشتم این سه حرف بود.......
تورا دیدم ، پرستیدم ، شکستم.
باد معمولا
آرزو را " می بَرَد " اما
گاه وقتی عطر تو با باد می آید
در حقیقت باد
آرزویی با خود " آورده " ست
آرزو را " می بَرَد " اما
گاه وقتی عطر تو با باد می آید
در حقیقت باد
آرزویی با خود " آورده " ست
baran1353
عضو جدید
اولین روز دبستان بازگرد
کودکی های شاد و خندان باز گرد
کودکی های شاد و خندان باز گرد
باز گرد ای خاطرات کودکی
بر سوار اسب های چوبکی
بر سوار اسب های چوبکی
خاطرات کودکی زیباترند
یادگاران کهن مانا ترند
یادگاران کهن مانا ترند
درسهای سال اول ساده بود
آب را بابا به سارا داده بود
آب را بابا به سارا داده بود
درس پند آموز روباه و خروس
روبه مکار و دزد و چاپلوس
روبه مکار و دزد و چاپلوس
روز مهمانی کوکب خانم است
سفره پر از بوی نان گندم است
سفره پر از بوی نان گندم است
کاکلی گنجشککی باهوش بود
فیل نادانی برایش موش بود
فیل نادانی برایش موش بود
با وجود سوز و سرمای شدید
ریز علی پیراهن از تن می درید
ریز علی پیراهن از تن می درید
تا درون نیمکت جا می شدیم
ما پر از تصمیم کبری می شدیم
ما پر از تصمیم کبری می شدیم
پاک کن هایی ز پاکی داشتیم
یک تراش سرخ لاکی داشتیم
یک تراش سرخ لاکی داشتیم
کیفمان چفتی به رنگ زرد داشت
دوشمان از حلقه هایش درد داشت
دوشمان از حلقه هایش درد داشت
گرمی دستانمان از آه بود
برگ دفتر ها به رنگ کاه بود
برگ دفتر ها به رنگ کاه بود
مانده در گوشم صدایی چون تگرگ
خش خش جاروی با پا روی برگ
خش خش جاروی با پا روی برگ
همکلاسیهای من یادم کنید
باز هم در کوچه فریادم کنید
باز هم در کوچه فریادم کنید
همکلاسیهای درد و رنج و کار
بچه های جامه های وصله دار
بچه های جامه های وصله دار
بچه های دکه سیگار سرد
کودکان کوچک اما مرد مرد
کودکان کوچک اما مرد مرد
کاش هرگز زنگ تفریحی نبود
جمع بودن بود و تفریقی نبود
جمع بودن بود و تفریقی نبود
کاش می شد باز کوچک می شدیم
لا اقل یک روز کودک می شدیم
لا اقل یک روز کودک می شدیم
یاد آن آموزگار ساده پوش
یاد آن گچها که بودش روی دوش
یاد آن گچها که بودش روی دوش
ای معلم نام و هم یادت به خیر
یاد درس آب و بابایت به خیر
یاد درس آب و بابایت به خیر
ای دبستانی ترین احساس من
بازگرد این مشقها را خط بزن
بازگرد این مشقها را خط بزن
تو را مثل قانون…
کسي رعايت نمي کند
چرا غمگيني دلم؟
تو را براي شکستن سرشته اند…!
کسي رعايت نمي کند
چرا غمگيني دلم؟
تو را براي شکستن سرشته اند…!
دوست دارم یک بارانی بلند بپوشم!
و در خیابان شانزالیزه ی ذهنم قدم بزنم و
باورکنم هنوز حرفی در سر دارم
که ارزش ِ گفتن داشته باشد...
حرفی که هرچه هست سر به زیر نیست...
و در خیابان شانزالیزه ی ذهنم قدم بزنم و
باورکنم هنوز حرفی در سر دارم
که ارزش ِ گفتن داشته باشد...
حرفی که هرچه هست سر به زیر نیست...
حـــــــرفــهــــــــای زیــــادی بلـــــــــد نیــستــــــــم...!
مــــن تــــنهـــــا چـــشمــــان تـــــو را دیـــــــدم ؛
و گــــــوشه ای از لبــخـــنـــدت کــــه حـــرفــــهــــایـــــم را دزدیــــد...
از ــعــــشق چیـــــزی نــمــــــــی دانــــــــم!
امّــــــــــا دوستــتـــــــ دارمـــــــــ . . . ،
کـــودکــانــــــه تـــــــــر از آنــچـــــــــه فــکــــــــر کــنــــــــــی . . .
مــــن تــــنهـــــا چـــشمــــان تـــــو را دیـــــــدم ؛
و گــــــوشه ای از لبــخـــنـــدت کــــه حـــرفــــهــــایـــــم را دزدیــــد...
از ــعــــشق چیـــــزی نــمــــــــی دانــــــــم!
امّــــــــــا دوستــتـــــــ دارمـــــــــ . . . ،
کـــودکــانــــــه تـــــــــر از آنــچـــــــــه فــکــــــــر کــنــــــــــی . . .
نگار پاستور
متخصص میکروبیولوژی
نمی دانم چه می خواهم بگویم
زبانم در دهان باز، بسته است
در تنگ قفس، بازست و افسوس
که بال مرغ آوازم شکسته ست
نمی دانم چه می خواهم بگویم
غمی در استخوانم می گدازد
خیال ناشناسی آشنا رنگ
گهی می سوزدم، گه می نوازد
تاسیان/ه. ا. سایه
زبانم در دهان باز، بسته است
در تنگ قفس، بازست و افسوس
که بال مرغ آوازم شکسته ست
نمی دانم چه می خواهم بگویم
غمی در استخوانم می گدازد
خیال ناشناسی آشنا رنگ
گهی می سوزدم، گه می نوازد
تاسیان/ه. ا. سایه
وقتی کسی در کنارت هست
.
خوب نگاهش کن
به تمام جزئیاتش
به لبخند بین حرفهایش
به سبک ادای کلماتش
به شیوه ی راه رفتنش
نشستنش . . .
به چشمهایش خیره شو
دستهایش را به حافظه ات بسپار
.
.
.
گاهی آدمها
انقد سریع میروند
.
خوب نگاهش کن
به تمام جزئیاتش
به لبخند بین حرفهایش
به سبک ادای کلماتش
به شیوه ی راه رفتنش
نشستنش . . .
به چشمهایش خیره شو
دستهایش را به حافظه ات بسپار
.
.
.
گاهی آدمها
انقد سریع میروند
که حسرت یک نگاه سرسری را هم به دلت میگذارند . . .
کم باش...! اصلن هم نگران کم بودنت نباش
آنکه اگر کم باشیگُمت میکندهمانیست که اگر زیاد باشی حِیفت میکند!
آنکه اگر کم باشیگُمت میکندهمانیست که اگر زیاد باشی حِیفت میکند!
حــــال مـــن خـــــــوب اســت !
بــزرگ شـــده ام !
دیگر آنقـــدر کــوچک نیستـم... که در دلــــتنگی هـــایم گم شــــوم
آمـوختــه ام که این فـــاصــله ی کوتـــاه... بین لبخند و اشک نامش زندگیست
آمــوختــه ام که دیگــر دلم... برای نبــودنـت تنگ نشــــود
راســــــتی ...
دروغ گـــفتن را نیـــز خـــــــوب یاد گــرفتـه ام
حــــال مـــن خـــــــوب اســت...
خــــــوبِ خــــوب !
بــزرگ شـــده ام !
دیگر آنقـــدر کــوچک نیستـم... که در دلــــتنگی هـــایم گم شــــوم
آمـوختــه ام که این فـــاصــله ی کوتـــاه... بین لبخند و اشک نامش زندگیست
آمــوختــه ام که دیگــر دلم... برای نبــودنـت تنگ نشــــود
راســــــتی ...
دروغ گـــفتن را نیـــز خـــــــوب یاد گــرفتـه ام
حــــال مـــن خـــــــوب اســت...
خــــــوبِ خــــوب !
برای رسیدن به آرامش
نیم‌کتی کافیست.
می‌نشینم روی نیمکت،
به تو می‌رسم.
نیم‌کتی کافیست.
می‌نشینم روی نیمکت،
به تو می‌رسم.
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
| M | *** ♥♥♥ در خلوت احساس ♥♥♥ *** | ادبیات | 2235 |