رباعی و دو بیتی

[Mitra_Galaxy]

خیام ...

خیام ...

چون در گذرم به باده شویید مرا
تلقين ز شراب ناب گویید مرا
خواهید به روز حشر یابید مرا
از خاک در میکده جوييد مرا​

 

[naghmeirani]

سعدی
هر گه که نظر بر گل رویت فکنم
خواهم که چو نرگس مژه بر هم نزنم
ور بی‌تو میان ارغوان و سمنم
بنشینم و چون بنفشه سر برنکنم​

 

[*** s.mahdi ***]

اول به وفا می وصالم درداد
چون مست شدم جام جفا را سرداد

پر آب دو دیده و پر از آتش دل
خاک ره او شدم به بادم برداد​

 

[naghmeirani]

ابوسعید ابوالخیر

ابوسعید ابوالخیر

ز اول ره عشق تو مرا سهل نمود

پنداشت رسد به منزل وصل تو زود

گامی دو سه رفت و راه را دریا دید

چون پای درون نهاد موجش بربود

 

[*setareh66*]

هنگام سپیده دم خروس سحری -- دانی که چرا همی کند نوحه گری؟
یعنی که نمودند در آیینه‌ی صبح -- کز عمر شبی گذشت و تو بی خبری!
خیام...​

 

[*setareh66*]

یکی دردو یکی درمان پسنده
یکی وصل و یکی هجران پسنده
من از درمان و درد و وصل و هجران
پسندم آنچه را جانان پسنده​

 

[naghmeirani]

ابوسعیدابوالخیر

ابوسعیدابوالخیر

یا رب غم آنچه غیر تو در دل ماست

بردار که بیحاصلی از حاصل ماست

الحمد که چون تو رهنمایی داریم

کز گمشدگانیم که غم منزل ماست

 

[pink girl]

يا رب كه بقاي جاوداني بادا
كامت بادا و كامراني بادا
هر اشربه اي كز پي درمان نوشي
خاصيت آب زندگاني بادا

 

[naghmeirani]

ابوسعید ابوالخیر

ابوسعید ابوالخیر

ای دوست ای دوست ای دوست ای دوست

جور تو از آنکشم که روی تو نکوست

مردم گویند بهشت خواهی یا دوست

ای بیخبران بهشت با دوست نکوست

 

[*** s.mahdi ***]

دل کرد بسی نگاه در دفتر عشق
جز دوست ندید هیچ رو در خور عشق
چندانکه رخت حسن نهد بر سر حسن
شوریده دلم عشق نهد بر سر عشق ...

ابوسعید ابوالخیر ...

 

[sohrab89]

قوری ز قلم. قلم ز قوری
تو عشق منی گوگوری مگوری

 

[pink girl]

آن سرو كه جايش دل غم پرور ماست
جان در غم بالاش گرفتار بلاست
از دوري او به ناخن محرومي
سد چاك زديم سينه جايش پيداست

 

[jjjj]

ای دوست ای دوست ای دوست ای دوست

جور تو از آنکشم که روی تو نکوست

مردم گویند بهشت خواهی یا دوست

ای بیخبران بهشت با دوست نکوست

به به،من کجا بودم تا حالا پس؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟


اگر یار مرا دیدی به خلوت

بگو ای بی‌وفا ای بیمروت


گریبانم ز دستت چاک چاکو

نخواهم دوخت تا روز قیامت

 

[jjjj]

غم عشقت بیابان پرورم کرد

فراقت مرغ بی‌بال و پرم کرد


بمو گویی صبوری کن صبوری

صبوری طرفه خاکی بر سرم کرد

 

[jjjj]

مرا نه سر نه سامان آفریدند

پریشانم پریشان آفریدند


پریشان خاطران رفتند در خاک

مرا از خاک ایشان آفریدند


(همه از باباطاهر عزیز)

 

[naghmeirani]

هوشنگ ابتهاج

هوشنگ ابتهاج

آن عشق

آن عشق که دیده گریه آموخت ازو
دل در غم او نشست و جان سوخت ازو
امروز نگاه کن که جان و دل من
جز یادی و حسرتی چه اندوخت ازو ؟

 

[naghmeirani]

هوشنگ ابتهاج

هوشنگ ابتهاج

درس وفا

ای آتش افسرده ی افروختنی
ای گنج هدر گشته ی اندوختنی
ما عشق و وفا را ز تو آموخته ایم
ای زندگی و مرگ تو آموختنی

 

[*** s.mahdi ***]

چون قصهٔ هجران و فراق آغازم
از آتش دل چو شمع خوش بگدازم

هر شام که بگذشت مرا غمگین دید
می‌سوزم و در فراقشان می‌سازم​

 

[*setareh66*]

مولوی

مولوی

اندردل بي وفاغم باد
آنكس دردلش وفانيست زعالم كم باد ​

ديدي كسي جزغم مرا ياد نكرد،

كه هزارآفرين برغم باد

 

[eksir]

جان اگر بايد به کويت نقد جان خواهيم کرد
سر اگر بايد به راهت ترک سر خواهيم کرد
تا که ننشيند به دامانت غبار از خاک ما
روي گيتي را زآب ديده تر خواهيم کرد

 

[naghmeirani]

بابا طاهر
دلت ای سنگدل بر ما نسوجه
عجب نبود اگر خارا نسوجه
بسوجم تا بسوجانم دلت را
در آذر چوب تر تنها نسوجه

 

[jjjj]

باباطاهر

باباطاهر

محبت آتشی در جانم افروخت

که تا دامان محشر بایدم سوخت


عجب پیراهنی بهرم بریدی

که خیاط اجل میبایدش دوخت

 

[*** s.mahdi ***]

گر خون دلی بیهوده خوردم ، خوردم
چندان که شب و روز شمردم ،‌ مردم

آری ، همه باخت بود سر تا سر عمر
دستی که به گیسوی تو بردم ، بردم ​

 

[pink girl]

فرياد كه سوز دل عيان نتوان كرد
با كس سخن از داغ نهان نتوان كرد
اينها كه من از جفاي هجران ديدم
يك شمه به سد سال بيان نتوان كرد

 

[naghmeirani]

ابو سعید ابوالخیر

ابو سعید ابوالخیر

گر طالب راه حق شوی ره پیداست

او راست بود با تو، تو گر باشی راست

وانگه که به اخلاص و درون صافی

او را باشی بدان که او نیز تو راست

 

[jjjj]

مو احوالم خرابه گر تو جویی

جگر بندم کبابه گر تو جویی


ته که رفتی و یار نو گرفتی

قیامت هم حسابه گر تو جویی

 

[jjjj]

عزیزون از غم و درد جدایی

به چشمونم نمانده روشنایی


گرفتارم بدام غربت و درد

نه یار و همدمی نه آشنائیی

 

[jjjj]

ته که نوشم نه‌ای نیشم چرایی

ته که یارم نه‌ای پیشم چرایی


ته که مرهم نه‌ای بر داغ ریشم

نمک پاش دل ریشم چرایی

 

[naghmeirani]

ابوسعیید ابوالخیر

ابوسعیید ابوالخیر

ای کرده غمت غارت هوش دل ما

درد تو شده خانه فروش دل ما

رمزی که مقدسان ازو محرومند

عشق تو مر او گفت به گوش دل ما

 

[naghmeirani]

ابوسعید ابوالخیر

ابوسعید ابوالخیر

دیشب که دلم ز تاب هجران میسوخت

اشکم همه در دیدهٔ گریان میسوخت

میسوختم آنچنانکه غیر از دل تو

بر من دل کافر و مسلمان میسوخت