فریدون مشیری
فریدون مشیری
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]به پیش روی من، تا چشم یاری می کند، دریاست[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]چراغ ساحل آسودگی ها در افق پیداست[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]در این ساحل که من افتاده ام خاموش[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]غمم دریا، دلم تنهاست...[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]وجودم بسته در زنجیر خونین تعلق هاست ![/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]خروش موج با من می کند نجوا:[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif] - که هر کس دل به دریا زد رهایی یافت...[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif] - که هر کس دل به دریا زد رهایی یافت...[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]مرا آن دل که بر دریا زنم نیست..[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]زپا این بند خونین بر کنم نیست..[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]امید آن که جان خسته ام را[/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]به آن نا دیده ساحل افکنم نیست...![/FONT]