دل

[Erris]

دل گر چه در این بادیه بسیار شتافت
یک موی ندانست ولی موی شگافت
اندر دلِ من هزار آیینه بتافت
آخر به کمال ذره ای راه نیافت
......
ناصح از آرزو مکن عیبم
هر که دل دارد آرزو دارد
......
دل در خون تپیده ای دارم
جان بر لب رسیده ای دارم
زان کنم گریه های یعقوبی
که غم نور دیده ای دارم
......
دلم بسیار می خواهد فراموشت کنم دیگر
اگر چه می شوم تاریک خاموشت کنم دیگر

 

[Gholche]

دلا خوبان دل خونين پسندند
دلا خون شو كه خوبان اين پسندند
متاع كفر و دين بي مشتري نيست
گروهي آن گروهي اين پسندند


اندر دل بي وفا غم و ماتم باد
آن را كه وفا نيست ز عالم كم باد
ديدي كه مرا هيچ كسي ياد نكرد؟
جز غم كه هزار آفرين بر غم باد

 

[محـسن ز]

خیام

خیام

ای دل چو زمانه می‌کند غمناکت
ناگه برود ز تن روان پاکت

بر سبزه نشین و خوش بزی روزی چند
زان پیش که سبزه بردمد از خاکت

 

[Ghazal_joon]

کوه از غمت بشکافته وان غم به دل درتافته

یک قطره خونی یافته از فضلت این افضال‌ها


ای سروران را تو سند بشمار ما را زان عدد

دانی سران را هم بود اندر تبع دنبال‌ها

 

[گلابتون]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif] نه دل در دست محبوبي گرفتار ، نه سر در کوچه باغي بر سردار ...
از اين بيهوده گرديدن چه حاصل ؟! پياده ميشوم ، دنيا نگهدار ![/FONT]

 

[naghmeirani]

من و تو

من و تو

خنده ای ، خنده ی گل مهتاب .
شعله ای ، شعله ی دل خورشید .
بوسه ای ، بوسه ی سحرگاهان .
نغمه ای ، نغمه ی لب امید .

غنچه ای ، غنچه ی بهار حیات .
عشوه ای ، عشوه ی نگاه نیاز .
مژده ای ، مژده ی شکست فنا .
چشمه ای ، چشمه ی نهفته راز .

ناله ام ، ناله ی نی آلام .
لاله ام . لاله ی دل خونبار .
هاله ام ، هاله ی گناه سیاه .
واله ام ، واله ی وفای نگار .

ژاله ام ، ژاله ی مه رؤیا .
باده ام ، باده ای ز ساغر ننگ .
بیش از اینم بتر ، که می بینی ،
شهره ام . شهره ام : به ننگ به رنگ .


**فرخ تميمي **
​

​

 

[amator-2]

دل من تـنها بـود ،
دل من هرزه نـبـود ..
دل من عادت داشـت ، که بمانـد یک جا
به کجا ؟!
معـلـوم است ، به در خانه تو !
دل من عادت داشـت ،
که بمانـد آن جا ، پـشـت یک پرده تـور
که تو هر روز آن را به کناری بزنی ...
دل من ساکن دیوار و دری ،
که تو هر روز از آن می گـذری .
دل من ساکن دستان تو بود
دل من گوشه یک باغـچه بـود
که تو هر روز به آن می نگری
راستی ، دل من را دیـدی ؟!!
..​

 

[naghmeirani]

دل کیست که گویم از برای غم تست

یا آنکه حریم تن سرای غم تست

لطفیست که میکند غمت با دل من

ورنه دل تنگ من چه جای غم تست

**ابوسعید ابوالخیر**

 

[mec1386]

خوشا دلی که مدام از پی نظر نرود به هر درش که بخوانند بیخبر نرود
دلا مباش چنین هرزه گرد و هر جایی که هیچ کار زپیشت بدین هنر نرود

 

[mec1386]

دلا بسوز که سوز تو کارها بکند
نیاز نیمه شبی دفع صد بلا بکند
عتاب یار پری پهر عاشقانه بکش
که یک کرشمه تلافی صد جفا بکند
طبیب عشق مسیحی دم است و مشفق لیک
چو درد در تو نبیند که را دوا بکند

 

[naghmeirani]

می دهم مستی به دلها گر چه مستورم ز چشم

بوی آغوش بهارم در چمن پیچیده ام

جای دل در سینه صد پاره دارم آتشی

شعله را چون گل درون پیرهن پیچیده ام


نازک اندامی بود امشب در آغوشم رهی

همچو نیلوفر به شاخ نسترن پیچیده ام

 

[mec1386]

دلم گرفته ازین روزها دلم تنگ است/ میان ما و رسیدن هزار فرسنگ است/ مرا گشایش چندین دریچه کافی نیست/ هزار عرصه برای پریدنم تنگ است

 

[mahyam68]

ای با من و پنهان چو دل از دل سلامت می کنم
تو کعبه‌ای هر جا روم قصد مقامت می کنم

هر جا که هستی حاضری از دور در ما ناظری
شب خانه روشن می شود چون یاد نامت می کنم

گه همچو باز آشنا بر دست تو پر می زنم
گه چون کبوتر پرزنان آهنگ بامت می کنم

گر غایبی هر دم چرا آسیب بر دل می زنم
ور حاضری پس من چرا در سینه دامت می کنم

دوری به تن لیک از دلم اندر دل تو روزنیست
زان روزن دزدیده من چون مه پیامت می کنم

ای آفتاب از دور تو بر ما فرستی نور تو
ای جان هر مهجور تو جان را غلامت می کنم

من آینه دل را ز تو این جا صقالی می دهم
من گوش خود را دفتر لطف کلامت می کنم

در گوش تو در هوش تو و اندر دل پرجوش تو
این‌ها چه باشد تو منی وین وصف عامت می کنم

ای دل نه اندر ماجرا می گفت آن دلبر تو را
هر چند از تو کم شود از خود تمامت می کنم

ای چاره در من چاره گر حیران شو و نظاره گر
بنگر کز این جمله صور این دم کدامت می کنم

گه راست مانند الف گه کژ چو حرف مختلف
یک لحظه پخته می شوی یک لحظه خامت می کنم

گر سال‌ها ره می روی چون مهره‌ای در دست من
چیزی که رامش می کنی زان چیز رامت می کنم

​

 

[naghmeirani]

تا بود بار غمت بر دل بی‌هوش مرا
سوز عشقت ننشاند ز جگر جوش مرا

نگذرد یاد گل و سنبلم اندر خاطر
تا به خاطر بود آن زلف و بناگوش مرا

شربتی تلختر از زهر فراقت باید
تا کند لذت وصل تو فراموش مرا

هر شبم با غم هجران تو سر بر بالین
روزی ار با تو نشد دست در آغوش مرا

بی دهان تو اگر صد قدح نوش دهند
به دهان تو که زهر آید از آن نوش مرا

سعدی اندر کف جلاد غمت می‌گوید
بنده‌ام بنده به کشتن ده و مفروش مرا

 

[Gholche]

دلا، تا کی همی جویی منی را؟
چه داری دوست هرزه دشمنی را؟

چرا جویی وفا از بی وفایی؟
چه کوبی بیهده سرد آهنی را؟

ایا سوسن بناگوشی، که داری
به رشک خویشتن هر سوسنی را

یکی زین برزن نا راه بر شو
که بر آتش نشانی برزنی را

دل من ارزنی، عشق تو کوهی
چه سایی زیر کوهی ارزنی را؟

ببخشا، ای پسر، بر من ببخشا
مکش در عشق خیره چون منی را

بیا، اینک نگه کن رودکی را
اگر بی جان روان خواهی تنی را

 

[Ghazal_joon]

آن همه دلداری و پیمان و عهد

نیک نکردی که نکردی وفا


لیکن اگر دور وصالی بود

صلح فراموش کند ماجرا

 

[maryam_22]

دل از من برد و روي از من نهان كرد

خدا را با كه اين بازي توان كرد

 

[عطار]

ای فروغ ماه حسن از روی رخشان شما

آب روی خوبی از چاه زنخدان شما


عزم دیدار تو دارد جان بر لب آمده

بازگردد یا برآید چیست فرمان شما


کس به دور نرگست طرفی نبست از عافیت

به که نفروشند مستوری به مستان شما


بخت خواب آلود ما بیدار خواهد شد مگر

زان که زد بر دیده آبی روی رخشان شما


با صبا همراه بفرست از رخت گلدسته‌ای

بو که بویی بشنویم از خاک بستان شما


عمرتان باد و مراد ای ساقیان بزم جم

گر چه جام ما نشد پرمی به دوران شما


دل خرابی می‌کند دلدار را آگه کنید

زینهار ای دوستان جان من و جان شما


کی دهد دست این غرض یا رب که همدستان شوند

خاطر مجموع ما زلف پریشان شما


دور دار از خاک و خون دامن چو بر ما بگذری

کاندر این ره کشته بسیارند قربان شما


ای صبا با ساکنان شهر یزد از ما بگو

کای سر حق ناشناسان گوی چوگان شما


گر چه دوریم از بساط قرب همت دور نیست

بنده شاه شماییم و ثناخوان شما


ای شهنشاه بلنداختر خدا را همتی

تا ببوسم همچو اختر خاک ایوان شما


می‌کند حافظ دعایی بشنو آمینی بگو

روزی ما باد لعل شکرافشان شما

 

[maryam_22]

دل من نه مرد ان است كه با غمش برايد

مگسي كجا تواند كه بيفكند عقابي؟

 

[ni_rosa_ce]

تا دلی آتش نگیرد حرف جانسوزی نگوید

حال ما خواهی اگر،از گفته ی ما جستجو کن

 

[maryam_22]

باز آي و بر چشمم نشين اي دل ستان نازنين

كاشوب و فرياد از زمين بر اسمانم مي رود

 

[ni_rosa_ce]

دل داده ام به یاری ، شوخی ، کشی ، نگاری

مرضیته السجایا ،محموده الخصایل

 

[ni_rosa_ce]

اااااااااااااااااااااااا ! یه بیت بگو مریم . چه حالی داری . کل دیوان رو نوشتی که ! :دی



مزن بر دل زنوک غمزه تیرم

که پیش چشم بیمارت بمیرم

 

[mahyam68]

عاشق آن نیست که تنها به سخن مدعی مجنون شد
کنج تنهایی و عزلت بگرفت و دل و چشمش خون شد

عاشقی رسـم صبوری و تلاش است بـه امـیـد وصـال
آنکه تـا میکـده رنـج سـفـر انـدوخـت لبش میگون شد

​

 

[ni_rosa_ce]

دیگران قرعه ی قسمت همه بر عیش زدند

دل غمدیده ی ما بود که هم بر غم زد

 

[mahyam68]

دل گفت وصالش به دعا باز توان یافت
عمریست که عمرم همه در کار دعا رفت​

 

[maryam_22]

عشقت نه سرسري است كه از سر به در شود
مهرت نه عارضي است كه جاي دگر شود
عشق تو در وجودم و مهر تو در دلم
با شير اندرون شد و با جان به در شود

 

[maryam_22]

دل من گله از شب هجران به وصال نگاه تو دارد
نگذر دگر از دل زارم كه اميد پناه تو دارد

 

[nazila65]

دل من گله از شب هجران به وصال نگاه تو دارد
نگذر دگر از دل زارم كه اميد پناه تو دارد

دل اگر رفت شبی کاش دعایی بکنیم
راز این شعر همین مصرع پایان بکنیم

 

[blue bee]

دل می‌رود ز دستم صاحب دلان خدا را
دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا