کدوم جمله عزیزم؟
اگه منظورت خدا ..آره ..من همش بهش اعتقاد داشتم..
نه هيچ عشقي در زمين نيست كه به زمينت نزد ... آسمان را درياب
دل نامه یا نامه دل
- شروع کننده موضوع MAHDI.VALVE
- تاریخ شروع
- وضعیت
نه هيچ عشقي در زمين نيست كه به زمينت نزد ... آسمان را درياب
آره..خیلی جمله قشنگیه ..نه هيچ عشقي در زمين نيست كه به زمينت نزد ... آسمان را درياب
majid.ph
عضو جدید
سلام یاسی خانم به خاطر قبولیتون واقعا تبریک میگم
امیدوارم همیشه موفق باشید و تا 2 سال دیگه خبر قبول شدن تو ازمون PHDبه همون بدیید .
خیلی تبریک
آخرین ویرایش:
من براي تو مي‌خونم
هنوز از اين ور ديوار
هر جاي گريه که هستي
خاطره‌هات رو نگه‌دار
تو نمي‌دوني عزيزم
حال روزگار ما رو
توي ذهن آينه بشمار
تک تک حادثه‌ها رو
خورشيد رو از ما گرفتن
شُکر شب ستاره پيداست
از نگاه ما جرقه
صد تا فانوسه يه روياست
من براي تو مي‌خونم
بهترين ترانه‌ها رو
دل ديوار رو بلرزون
تازه کن خلوت ما رو
هم غصه بخون با من
تو اين قفس بي‌مرز
لعنت به چراغ سرخ
لعنت به چراغ سبز
هم غصه بخون با من
تو اين قفس بي‌مرز
لعنت به چراغ سرخ
لعنت به چراغ سبز
من براي تو مي‌خونم
هنوز از اين ور ديوار
هر جاي گريه که هستي
خاطره‌هات رو نگه‌دار
تو نمي‌دوني عزيزم
حال روزگار ما رو
توي ذهن آينه بشمار
تک تک حادثه‌ها رو
خورشيد رو از ما گرفتن
شُکر شب ستاره پيداست
از نگاه ما جرقه
صد تا فانوسه يه روياست
من براي تو مي‌خونم
بهترين ترانه‌ها رو
دل ديوار رو بلرزون
تازه کن خلوت ما رو
هم غصه بخون با من
تو اين قفس بي‌مرز
لعنت به چراغ سرخ
لعنت به چراغ سبز
هم غصه بخون با من
تو اين قفس بي‌مرز
لعنت به چراغ سرخ
لعنت به چراغ سبز
هم غصه بخون با من
تو اين قفس بي‌مرز
لعنت به چراغ سرخ
لعنت به چراغ سبز
هنوز از اين ور ديوار
هر جاي گريه که هستي
خاطره‌هات رو نگه‌دار
تو نمي‌دوني عزيزم
حال روزگار ما رو
توي ذهن آينه بشمار
تک تک حادثه‌ها رو
خورشيد رو از ما گرفتن
شُکر شب ستاره پيداست
از نگاه ما جرقه
صد تا فانوسه يه روياست
من براي تو مي‌خونم
بهترين ترانه‌ها رو
دل ديوار رو بلرزون
تازه کن خلوت ما رو
هم غصه بخون با من
تو اين قفس بي‌مرز
لعنت به چراغ سرخ
لعنت به چراغ سبز
هم غصه بخون با من
تو اين قفس بي‌مرز
لعنت به چراغ سرخ
لعنت به چراغ سبز
من براي تو مي‌خونم
هنوز از اين ور ديوار
هر جاي گريه که هستي
خاطره‌هات رو نگه‌دار
تو نمي‌دوني عزيزم
حال روزگار ما رو
توي ذهن آينه بشمار
تک تک حادثه‌ها رو
خورشيد رو از ما گرفتن
شُکر شب ستاره پيداست
از نگاه ما جرقه
صد تا فانوسه يه روياست
من براي تو مي‌خونم
بهترين ترانه‌ها رو
دل ديوار رو بلرزون
تازه کن خلوت ما رو
هم غصه بخون با من
تو اين قفس بي‌مرز
لعنت به چراغ سرخ
لعنت به چراغ سبز
هم غصه بخون با من
تو اين قفس بي‌مرز
لعنت به چراغ سرخ
لعنت به چراغ سبز
هم غصه بخون با من
تو اين قفس بي‌مرز
لعنت به چراغ سرخ
لعنت به چراغ سبز
majid.ph
عضو جدید
( شعر واقعا قشنگی )
mohsen _mx
عضو جدید
زیباترین حکمت دوستی ، به یاد هم بودن است ، نه در کنار هم بودن . .. .
و مالکیت بدترین شکل دوست داشتن است . . .
همیشه خواستنی ها داشتنی نیست ، همیشه داشتنی ها خواستنی نیست . . .
دوست داشتن بهترین شکل مالکیت
همیشه خواستنی ها داشتنی نیست ، همیشه داشتنی ها خواستنی نیست . . .
هیچ وقت به خدا نگو یه مشکل بزرگ دارم
به مشکل بگو من یه خدای بزرگ دارم . . .
یه جایی خوندم....
"هی رفیق!!! لطفا وقتی می خوای به هر دلیل شر یکی رو از سر خودت وا کنی باهاش رو راست باش!!
تلفنشو جواب بده و بگو مثلا..دیگه باهات حال نمی کنم!!!!
دیگه از صدات خوشم نمی یاد یا از جملاتت خسته شدم ...یا هر چیزی مثل اینا دیگه!!!
ولی نگو اس ام اس هام سند نمیشه یا گوشیم پیشم نمبود..یا خواب بودم ..یا تو شیفتم ..یا هر چیز دیگه ..."
"هی رفیق!!! لطفا وقتی می خوای به هر دلیل شر یکی رو از سر خودت وا کنی باهاش رو راست باش!!
تلفنشو جواب بده و بگو مثلا..دیگه باهات حال نمی کنم!!!!
دیگه از صدات خوشم نمی یاد یا از جملاتت خسته شدم ...یا هر چیزی مثل اینا دیگه!!!
ولی نگو اس ام اس هام سند نمیشه یا گوشیم پیشم نمبود..یا خواب بودم ..یا تو شیفتم ..یا هر چیز دیگه ..."
دلمُ تو چمدونم می ذارم
گُل دونای گُلمُ برمی دارم
برای ادامه ی این سرنوشت
می رَم از شهرِ فرشته های زشت!
شهری که تو دودِ کینه ها گُمه
لبِ آدماش چه بی تبسمه
توی دست هر دقیقه خنجره
غنچه ی ترانه اینجا پَرپَره
دنبال ِ یه باغ چه ی صمیمی اَم
حسِ بو کردنِ بارونِ بهار
گم شدن تو عطرِ خاکِ بی قرار
برگای تقویمُ اون جا می شمارم
گُلامُ تو خاکِ اون جا می کارم
خاکی اگر چه خاکِ خونه نیست
امّا توش دغدغه ی زمونه نیست!
از غربتی به غربتی وقتشه که سفر کنم!
وقتشه این آواره رُ دوباره در به در کنم!
وقتشه که جا بذارم خاطره های تلخمُ!
وقتشه که از این جا برم! وقتشه که خطر کنم!
گُل دونای گُلمُ برمی دارم
برای ادامه ی این سرنوشت
می رَم از شهرِ فرشته های زشت!
شهری که تو دودِ کینه ها گُمه
لبِ آدماش چه بی تبسمه
توی دست هر دقیقه خنجره
غنچه ی ترانه اینجا پَرپَره
دنبال ِ یه باغ چه ی صمیمی اَم
حسِ بو کردنِ بارونِ بهار
گم شدن تو عطرِ خاکِ بی قرار
برگای تقویمُ اون جا می شمارم
گُلامُ تو خاکِ اون جا می کارم
خاکی اگر چه خاکِ خونه نیست
امّا توش دغدغه ی زمونه نیست!
از غربتی به غربتی وقتشه که سفر کنم!
وقتشه این آواره رُ دوباره در به در کنم!
وقتشه که جا بذارم خاطره های تلخمُ!
وقتشه که از این جا برم! وقتشه که خطر کنم!
من میگم منو شکستن
چشم فانوسم و بستن
تو میگی خدا بزرگه
ماهو میده به شب من
من میگم اخه دلم بود
اونکه افتاده به خاکه
تو میگی سرت سلامت
اینه ها زلال و پاکه
اینه ها زلال و پاکه
اینکه فاصله ها رو
نمیشه با گریه پر کرد
یکیمون بهار سرخوش
یکیمون پاییزه پر درد
من میگم فاصله مرگه
بین دستای تو تا من
تو میگی زندگی اینه
حاصل عشق تو با من
من میگم حالا بسوزم
یا که با غصه بسازم
تو میگی فرقی نداره
من که چیزی نمیبازم
من میگم اینجا رو باختی
عمری که رفته نمیاد
تو میگی قصه همین بود
تو یک برگی توی این باد
من میگم منو شکستن
چشم فانوسم و بستن
تو میگی خدا بزرگه
ماهو میده به شب من
من میگم اخه دلم بود
اونکه افتاده به خاکه
تو میگی سرت سلامت
اینه ها زلال و پاکه
اینه ها زلال و پاکه
اینکه فاصله ها رو
نمیشه با گریه پر کرد
یکیمون بهار سرخوش
یکیمون پاییزه پر درد
من میگم فاصله مرگه
بین دستای تو تا من
تو میگی زندگی اینه
حاصل عشق تو با من
من میگم حالا بسوزم
یا که با غصه بسازم
تو میگی فرقی نداره
من که چیزی نمیبازم
من میگم اینجا رو باختی
عمری که رفته نمیاد
تو میگی قصه همین بود
تو یک برگی توی این باد
من میگم حالا بسوزم
یا که با غصه بسازم
تو میگی فرقی نداره
من که چیزی نمیبازم
من میگم اینجا رو باختی
عمری که رفته نمیاد
تو میگی قصه همین بود
تو یک برگی توی این باد
من میگم حالا بسوزم
یا که با غصه بسازم
تو میگی فرقی نداره
من که چیزی نمیبازم
من میگم اینجا رو باختی
عمری که رفته نمیاد
تو میگی قصه همین بود
تو یک برگی توی این باد
اين شعرو خيلي دوست دارم
چشم فانوسم و بستن
تو میگی خدا بزرگه
ماهو میده به شب من
من میگم اخه دلم بود
اونکه افتاده به خاکه
تو میگی سرت سلامت
اینه ها زلال و پاکه
اینه ها زلال و پاکه
اینکه فاصله ها رو
نمیشه با گریه پر کرد
یکیمون بهار سرخوش
یکیمون پاییزه پر درد
من میگم فاصله مرگه
بین دستای تو تا من
تو میگی زندگی اینه
حاصل عشق تو با من
من میگم حالا بسوزم
یا که با غصه بسازم
تو میگی فرقی نداره
من که چیزی نمیبازم
من میگم اینجا رو باختی
عمری که رفته نمیاد
تو میگی قصه همین بود
تو یک برگی توی این باد
من میگم منو شکستن
چشم فانوسم و بستن
تو میگی خدا بزرگه
ماهو میده به شب من
من میگم اخه دلم بود
اونکه افتاده به خاکه
تو میگی سرت سلامت
اینه ها زلال و پاکه
اینه ها زلال و پاکه
اینکه فاصله ها رو
نمیشه با گریه پر کرد
یکیمون بهار سرخوش
یکیمون پاییزه پر درد
من میگم فاصله مرگه
بین دستای تو تا من
تو میگی زندگی اینه
حاصل عشق تو با من
من میگم حالا بسوزم
یا که با غصه بسازم
تو میگی فرقی نداره
من که چیزی نمیبازم
من میگم اینجا رو باختی
عمری که رفته نمیاد
تو میگی قصه همین بود
تو یک برگی توی این باد
من میگم حالا بسوزم
یا که با غصه بسازم
تو میگی فرقی نداره
من که چیزی نمیبازم
من میگم اینجا رو باختی
عمری که رفته نمیاد
تو میگی قصه همین بود
تو یک برگی توی این باد
من میگم حالا بسوزم
یا که با غصه بسازم
تو میگی فرقی نداره
من که چیزی نمیبازم
من میگم اینجا رو باختی
عمری که رفته نمیاد
تو میگی قصه همین بود
تو یک برگی توی این باد
اين شعرو خيلي دوست دارم
رفتی و بی تو دلم پر درده
پاییز قلبم ساکت و سرده
دل که می گفتم محرمه با من
کاشکی می دیدی بی تو چه کرده
ای که به شبهام صبح سپیدی
بی تو کویری بی شامم من
ای که به رنجام رنگ امیدی
بی تو اسیری در دامم من
با تو به هر غم سنگ صبورم
بی تو شکسته تاج غرورم
با تو یه چشمه چشمهء روشن
بی تو یه جادم که سوت و کورم
چشمهء اشکم بی تو سرابه
خونهء عشقم بی تو خراب
شادیا بی تو مثل حبابه
سایهء آهه نقش بر آب
رفتی و بی تو دلم پر درده
پاییز قلبم ساکت و سرده
پاییز قلبم ساکت و سرده
دل که می گفتم محرمه با من
کاشکی می دیدی بی تو چه کرده
ای که به شبهام صبح سپیدی
بی تو کویری بی شامم من
ای که به رنجام رنگ امیدی
بی تو اسیری در دامم من
با تو به هر غم سنگ صبورم
بی تو شکسته تاج غرورم
با تو یه چشمه چشمهء روشن
بی تو یه جادم که سوت و کورم
چشمهء اشکم بی تو سرابه
خونهء عشقم بی تو خراب
شادیا بی تو مثل حبابه
سایهء آهه نقش بر آب
رفتی و بی تو دلم پر درده
پاییز قلبم ساکت و سرده
كي با آهنگ خوش عشق صدا كرد منو
كي صدا كرد
مثله شبنم با تنه گل آشنا كرد منو
آشنا كرد
كي از اون پنجره ي بسته جدا كرد منو
كي از اون زندونه 100 ساله رها كرد منو
كي رها كرد كي رها كرد
كي صدا كرد كي صدا كرد
كيه اون كه مثله بارون با تنه باقچه رفيقه
واسه تنهايي عاشق مثله شب گريه شفيقه
كيه اونكه توي سينش نفسه بهارو داره
رو كلامه مهربونش لطفه قصه ها رو داره
كيه اونكه ميتونه طلوعه آفتاب باشه
واسه انگشتره عشق نگينه كمياب باشه
كي رها كرد منو كي رها كرد منو
كي صدا كرد منو كي صدا كرد منو
كي صدا كرد
مثله شبنم با تنه گل آشنا كرد منو
آشنا كرد
كي از اون پنجره ي بسته جدا كرد منو
كي از اون زندونه 100 ساله رها كرد منو
كي رها كرد كي رها كرد
كي صدا كرد كي صدا كرد
كيه اون كه مثله بارون با تنه باقچه رفيقه
واسه تنهايي عاشق مثله شب گريه شفيقه
كيه اونكه توي سينش نفسه بهارو داره
رو كلامه مهربونش لطفه قصه ها رو داره
كيه اونكه ميتونه طلوعه آفتاب باشه
واسه انگشتره عشق نگينه كمياب باشه
كي رها كرد منو كي رها كرد منو
كي صدا كرد منو كي صدا كرد منو
چرا عسلم اتفاقي افتاده كسي ناراحتت كرده؟
بی خیال
اگه نگم شاید فراموش بشه و بره...
شاید با زمان بگذره...
می خواهم از تو بگویم
بی آن که در جستجوی قافیه باشم
و بی آن که حتی در جستجوی واژه ها باشم
در این شب ها که گویند عزیزترین شب های خداست
می خواهم از تو بگویم
از تو که عاشقانه دوستت دارم و می دانم که دوستم داری
با ساده ترین کلمات
همراه با همین اشکی که دارد می غلتد و فرو می افتد
می خواهم بگویم دوستت دارم
امشب نه می خواهم برایت از آسمان خورشید بیاورم
نه می خواهم ستاره ها را برایت بچینم
و نه می خواهم به شهر آرزوها و رؤیاها بروم
فقط ساده و با صداقت
همراه با شاهدی صادق
از اعماق جانی سوخته
با چشمانی بارانی
می خواهم بگویم دوستت دارم
و می خواهم بگویم این نه سخنی است که تنها بر زبان آید
من تقدس عشقت را
بر کرامت وجودم نشانده ام
و اگر سراسر وجودم زبان باشد
یکسره خواهد گفت:
دوستت دارم
بی آن که در جستجوی قافیه باشم
و بی آن که حتی در جستجوی واژه ها باشم
در این شب ها که گویند عزیزترین شب های خداست
می خواهم از تو بگویم
از تو که عاشقانه دوستت دارم و می دانم که دوستم داری
با ساده ترین کلمات
همراه با همین اشکی که دارد می غلتد و فرو می افتد
می خواهم بگویم دوستت دارم
امشب نه می خواهم برایت از آسمان خورشید بیاورم
نه می خواهم ستاره ها را برایت بچینم
و نه می خواهم به شهر آرزوها و رؤیاها بروم
فقط ساده و با صداقت
همراه با شاهدی صادق
از اعماق جانی سوخته
با چشمانی بارانی
می خواهم بگویم دوستت دارم
و می خواهم بگویم این نه سخنی است که تنها بر زبان آید
من تقدس عشقت را
بر کرامت وجودم نشانده ام
و اگر سراسر وجودم زبان باشد
یکسره خواهد گفت:
شاید آن روز که سهراب نوشت زندگی اجباری است
دلش از غصه حزین بود و غمین
حال من می گو یم
زندگی یک در و دروازه و دیوار که نیست
که نشد بال زدو پرواز کرد
زندگی اجبار نیست
زندگی بال و پری دارد و مهربان تر از مهتاب است
تو عبور خواهی کرد
از همان پنجره ها
با همان بال و پر پروانه
به همان زیبایی
به همان آسانی
زندگی صندوقچه ی اصرار پرستو ها نیست
زندگی آسان است
بی نهایت باید شد تا آن را یا فت
زندگی ساده تر از امواج است
پس بیا تا بپریم
وتا شبنم آرامش صبح
تا صدای پر مرغان اقاقی بال و پر باز کنیم
تا توانیم که ازاول آغاز کنیم و تا نهایت برویم
دلش از غصه حزین بود و غمین
حال من می گو یم
زندگی یک در و دروازه و دیوار که نیست
که نشد بال زدو پرواز کرد
زندگی اجبار نیست
زندگی بال و پری دارد و مهربان تر از مهتاب است
تو عبور خواهی کرد
از همان پنجره ها
با همان بال و پر پروانه
به همان زیبایی
به همان آسانی
زندگی صندوقچه ی اصرار پرستو ها نیست
زندگی آسان است
بی نهایت باید شد تا آن را یا فت
زندگی ساده تر از امواج است
پس بیا تا بپریم
وتا شبنم آرامش صبح
تا صدای پر مرغان اقاقی بال و پر باز کنیم
تا توانیم که ازاول آغاز کنیم و تا نهایت برویم
بچه ها یه عکس میزارم مربوط به سال 83 که دانشجو بودم اگه گفتید کدوم منم.
دوستای گلم این شعر از بیژن ترقی ست اما یه خواننده اینو خونده که یادم نیست اسمش
اما سعی کنید پیدا کنید و گوش کنید
فوفالعادست
اما سعی کنید پیدا کنید و گوش کنید
فوفالعادست
می و ميخانه مست و ميکشان مست
زمين مست و زمان مست آسمان مست
نسيم از حلقه ی زلف تو بگذشت
چمن شد مست و باغ وباغبان مست
تا زدم يک جرعه می از چشم مستت
تا گرفتم جام مدهوشی ز دستت
شد زمين مست آسمان مست
بلبلان نغمه خوان مست
باغ مست و باغبان مست
تو زمزمه ی چنگ و عود منی
نغمه ی خفته در تار و پود منی
تو باده ی جام و سبوی منی
مايه ی هستی و های و هوی منی
گرچه مست مستم نه می پرستم
به هر دو جهان مست عشق تو هستم
تا من چشم مست تو ديدم
ز ساغر عشقت دو جرعه چشيدم
شد زمين مست آسمان مست
بلبلان نغمه خوان مست
با غ مست و باغبان مست
زمين مست و زمان مست آسمان مست
نسيم از حلقه ی زلف تو بگذشت
چمن شد مست و باغ وباغبان مست
تا زدم يک جرعه می از چشم مستت
تا گرفتم جام مدهوشی ز دستت
شد زمين مست آسمان مست
بلبلان نغمه خوان مست
باغ مست و باغبان مست
تو زمزمه ی چنگ و عود منی
نغمه ی خفته در تار و پود منی
تو باده ی جام و سبوی منی
مايه ی هستی و های و هوی منی
گرچه مست مستم نه می پرستم
به هر دو جهان مست عشق تو هستم
تا من چشم مست تو ديدم
ز ساغر عشقت دو جرعه چشيدم
شد زمين مست آسمان مست
بلبلان نغمه خوان مست
با غ مست و باغبان مست
- وضعیت
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
معماری با مصالحی از جنس دل | ادبیات | 18262 | |
|
گریه کن ای دل.......... | ادبیات | 427 | |
|
دل نوشته‌هاي عرفاني | ادبیات | 430 | |
|
|
*****حرف دل***** | ادبیات | 117 | |
|
۩ ۞ ۩ جایی برای حرفهای دل فیدل ۩ ۞ ۩ | ادبیات | 13 |