دل نامه یا نامه دل
- شروع کننده موضوع MAHDI.VALVE
- تاریخ شروع
- وضعیت
اگر بگریی مرا می گریانی
اگر لبخند بزنی مرا شاد می کنی
اگر تنها باشی حرفهای دلم کنارت می نشیند
اگر فریاد برآوری کلام من پژواک فریاد توست
نه فقط کلام من که من خود نیز با تو همفریاد خواهم شد
هیچ کس جز خدای علیم نمی داند که تا چه پایه دوستت دارم
هیچگاه خود را از تو جدا نخواسته ام
که مرگ را بر این جدایی رجحان می نهم
اگر لبخند بزنی مرا شاد می کنی
اگر تنها باشی حرفهای دلم کنارت می نشیند
اگر فریاد برآوری کلام من پژواک فریاد توست
نه فقط کلام من که من خود نیز با تو همفریاد خواهم شد
هیچ کس جز خدای علیم نمی داند که تا چه پایه دوستت دارم
هیچگاه خود را از تو جدا نخواسته ام
که مرگ را بر این جدایی رجحان می نهم
فـــــــــــرهنـــــــــگ لـــــــــغـتهــا
نـیــــــــــــاز بــــــــه ویــــــــــــرایـــــــش دارنــــــــــد
بـــــــــرای مــــــــــعنی دلـتـــــــــــنـگی
احتــــــــیـاج بــه ایــنـــــــــهــمـه کـلــــــــــمه نـــــــــــیـســت,
دلتنـــــــــــگی یــــــــــــعنـــی
من بدون تــــــــــــــو . . .
نـیــــــــــــاز بــــــــه ویــــــــــــرایـــــــش دارنــــــــــد
بـــــــــرای مــــــــــعنی دلـتـــــــــــنـگی
احتــــــــیـاج بــه ایــنـــــــــهــمـه کـلــــــــــمه نـــــــــــیـســت,
دلتنـــــــــــگی یــــــــــــعنـــی
من بدون تــــــــــــــو . . .
زن زیبائی نیستم*...!!
موهائی دارم سیاه که فقط تا زیر گردنم می‌‌آید...!!
و نه شب را به یادت می‌‌آورد...!!
نه ابریشم...!!
نه سکوتِ شاعرانه...!!
نه حتی خیال یک خوابِ آرام...!!
... پوستِ گندمی دارم...!!
که نه به گندم میماند...!!
نه کویر...!!
و چشم هائی...!!
...که گاهی سیاه میزند...!!
گاهی قهوه ای...!!
دستهایم...!!
دست هایم مهربانند...!!
و هر از گاهی...!!
برایِ تو...!!
به یادِ تو...!!
به عشقِ تو...!!
شعر می‌‌نویسند...!!
مرا همینطور ساده دوست داشته باش...!!
موهائی دارم سیاه که فقط تا زیر گردنم می‌‌آید...!!
و نه شب را به یادت می‌‌آورد...!!
نه ابریشم...!!
نه سکوتِ شاعرانه...!!
نه حتی خیال یک خوابِ آرام...!!
... پوستِ گندمی دارم...!!
که نه به گندم میماند...!!
نه کویر...!!
و چشم هائی...!!
...که گاهی سیاه میزند...!!
گاهی قهوه ای...!!
دستهایم...!!
دست هایم مهربانند...!!
و هر از گاهی...!!
برایِ تو...!!
به یادِ تو...!!
به عشقِ تو...!!
شعر می‌‌نویسند...!!
مرا همینطور ساده دوست داشته باش...!!
تو از دل ترانه بیرون آمدی و من تو را با یک شعر عاشقانه آغاز کردم...
تو از طلوع مهتاب در یک لحظه ناب پا گذاشتی تو رویای شبونه دخترکی تنها...
و من ردپایت را سبز کردم و به نگاهت رنگ نقره ای پاشیدم تا در شب مهتابی
رویاهایم ماندگار شوی...
دریچه قلبم را به سویت گشودم و تک تک باغ های خزان زده اش را با عطر دل انگیز
وجودت بهاری کردم...
تو از عشق گفتی و من آسمون تاریک رویایم را از ستاره های طلایی رنگ عشقت
مزین کردم و تو تک ماه مهتابی آسمونم شدی...
تو از آرزوها گفتی و من از جنس ابریشمی نگاهت قصری از آرزو ساختم...
تو از دغدغه ها گفتی و من نگاه مهتابی تو را تنها دغدغه تک تک لحظه های عمرم
قرار دادم...
تو از دلخوشی ها گفتی و من همه دلخوشیهای قلب بی قرارم را در وجود تو خلاصه
کردم...
تو از انتظار گفتی و من قول دادم تا آخرین ضربان قلبم،قدوم پرمهرت را به انتظار
بنشینم...
تو از وفا گفتی و من قلب عاشقم را در زرورقی از وفا پیچیدم و با نخ نقره ای نگاه
تو آذین بستم...
تو از پناه گفتی و من گفتم تنها خودم پناه قلب بی پناهت می شوم...
تو از غصه ها گفتی و من نغمه عشق و مهربانی را برای قلب خسته و پریشانت
سرودم...
تو از ترس گفتی و من مشعل عشقم را بدرقه شبهای تاریک و تنهاییت کردم...
تو از بهانه ها گفتی و من تو را تنها بهانه تپیدن قلب بی جانم قرار دادم...
تو از غروب دلتنگی گفتی و من گفتم تنها خودم طلوع شادیهایت می شوم...
پس تو بمان و تنها بهانه زندگیم باش و تک شعر عاشقانه دفتر رویاهایم...
در تک تک لحظه هایم سبز باش و هم نفسم در شبهای سوت و کور تنهایی...
تو از طلوع مهتاب در یک لحظه ناب پا گذاشتی تو رویای شبونه دخترکی تنها...
و من ردپایت را سبز کردم و به نگاهت رنگ نقره ای پاشیدم تا در شب مهتابی
رویاهایم ماندگار شوی...
دریچه قلبم را به سویت گشودم و تک تک باغ های خزان زده اش را با عطر دل انگیز
وجودت بهاری کردم...
تو از عشق گفتی و من آسمون تاریک رویایم را از ستاره های طلایی رنگ عشقت
مزین کردم و تو تک ماه مهتابی آسمونم شدی...
تو از آرزوها گفتی و من از جنس ابریشمی نگاهت قصری از آرزو ساختم...
تو از دغدغه ها گفتی و من نگاه مهتابی تو را تنها دغدغه تک تک لحظه های عمرم
قرار دادم...
تو از دلخوشی ها گفتی و من همه دلخوشیهای قلب بی قرارم را در وجود تو خلاصه
کردم...
تو از انتظار گفتی و من قول دادم تا آخرین ضربان قلبم،قدوم پرمهرت را به انتظار
بنشینم...
تو از وفا گفتی و من قلب عاشقم را در زرورقی از وفا پیچیدم و با نخ نقره ای نگاه
تو آذین بستم...
تو از پناه گفتی و من گفتم تنها خودم پناه قلب بی پناهت می شوم...
تو از غصه ها گفتی و من نغمه عشق و مهربانی را برای قلب خسته و پریشانت
سرودم...
تو از ترس گفتی و من مشعل عشقم را بدرقه شبهای تاریک و تنهاییت کردم...
تو از بهانه ها گفتی و من تو را تنها بهانه تپیدن قلب بی جانم قرار دادم...
تو از غروب دلتنگی گفتی و من گفتم تنها خودم طلوع شادیهایت می شوم...
پس تو بمان و تنها بهانه زندگیم باش و تک شعر عاشقانه دفتر رویاهایم...
در تک تک لحظه هایم سبز باش و هم نفسم در شبهای سوت و کور تنهایی...
آخرین ویرایش:
خیلی بامزه بود آفرین
فاطمه جان از این مادر جوون چه خبر بهترند؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟/
خسته ام ...! خسته نبودنت ...! خسته از روزهایی که بی تو شب میشود و شبهایی که
باز هم بی تو میگذرد تا که طلوعی و غروبی دیگر بیایند و باز هم گذر زمانها که بی تو
میگذرد ...! میگذرد ...! میگذرد و باز هم میگذرد
باز هم بی تو میگذرد تا که طلوعی و غروبی دیگر بیایند و باز هم گذر زمانها که بی تو
میگذرد ...! میگذرد ...! میگذرد و باز هم میگذرد
آخرین ویرایش:
زیبای من!
چنانت محتاجم، که بی تو زندگی ام نیست، و چنانت مشتاقم، که جز تو،
دل دادگی ام. چندانت مهربان یافتم، که تنها به تو دل باختم. ای آن که نامت بلند است
و حدیث بودنت، بی چون و چند! ای زیبای محض! من سر در تسلیم تو تا بردم و نقش غیر از
تو ستردم؛ هیچ نماند، الآ عشق. تو را با کدامین واژه باید ستود؟ که ستایش گری
خُردینه ام و پرستش گری، کمینه.
چنانت محتاجم، که بی تو زندگی ام نیست، و چنانت مشتاقم، که جز تو،
دل دادگی ام. چندانت مهربان یافتم، که تنها به تو دل باختم. ای آن که نامت بلند است
و حدیث بودنت، بی چون و چند! ای زیبای محض! من سر در تسلیم تو تا بردم و نقش غیر از
تو ستردم؛ هیچ نماند، الآ عشق. تو را با کدامین واژه باید ستود؟ که ستایش گری
خُردینه ام و پرستش گری، کمینه.
آخرین ویرایش:
مهر سکوت بر لبانم زده ام
اشکهایم را به زنجیر کشیده ام
دستهایم را درهم قفل کرده ام
و نگاهم را به پایین دوخته ام
تا وفتی میخواهی به سوی خوشبختی ات گام برداری مانع ات نشوم و تو راحتتر ترکم کنی
اشکهایم را به زنجیر کشیده ام
دستهایم را درهم قفل کرده ام
و نگاهم را به پایین دوخته ام
تا وفتی میخواهی به سوی خوشبختی ات گام برداری مانع ات نشوم و تو راحتتر ترکم کنی
دوباره پاییز می شود چقدر این فصل لعنتی را دوست دارم
چون مرا یاد تو می اندازد
یاد خنده های بی خیالت
نگاه های بی تفاوت
و دست های خالی از مهر
می بوسم و می گذارم لب طاقچه
تمام احساس آبی ام را
از فردا مرا خاکستری ببین در چنگ باد
چون مرا یاد تو می اندازد
یاد خنده های بی خیالت
نگاه های بی تفاوت
و دست های خالی از مهر
می بوسم و می گذارم لب طاقچه
تمام احساس آبی ام را
از فردا مرا خاکستری ببین در چنگ باد
Esprit watch
عضو جدید
می دونی چقدر دوسِت دارم؟!
هیچی!!
هیچی!!
نمي دانم رسيدن چيست،اما بي گمان مقصدي هست كه همه وجودم به سوي آن جاري مي شود.»
Esprit watch
عضو جدید
و شاید
تو تنها باقی مانده ی بهار باشی در کنج ه خلوت ه باغچه ی دلم
بچه که بودیم چه دل های بزرگی داشتیم
اکنون که بزرگیم چه دلتنگیم
کاش دلهامون به بزرگی بچگی بود
کاش همان کودکی بودیم که حرفهایش
را از نگاهش می توان خواند
اکنون که بزرگیم چه دلتنگیم
کاش دلهامون به بزرگی بچگی بود
کاش همان کودکی بودیم که حرفهایش
را از نگاهش می توان خواند
من نشانی از تو ندارم،اما نشانی‌ام را برای تو می‌نویسم:
در عصرهای انتظار،به حوالی بی كسی قدم بگذار! خیابان غربت
را پیدا كن،وارد كوچه پس كوچه‌های تنهایی شو! كلبه‌ی غریبی‌ام را
پیدا كن، كنار بید مجنون خزان زده و كنار مرداب آرزوهای رنگی‌‌ام، در كلبه
را باز كن و به سراغ بغض خیس پنجره برو! حریر غمش را كنار بزن! مرا خواهی
دید با بغضی كویری كه غرق انتظار است، پشت دیوار دردهایم نشسته‌ام..........
در عصرهای انتظار،به حوالی بی كسی قدم بگذار! خیابان غربت
را پیدا كن،وارد كوچه پس كوچه‌های تنهایی شو! كلبه‌ی غریبی‌ام را
پیدا كن، كنار بید مجنون خزان زده و كنار مرداب آرزوهای رنگی‌‌ام، در كلبه
را باز كن و به سراغ بغض خیس پنجره برو! حریر غمش را كنار بزن! مرا خواهی
دید با بغضی كویری كه غرق انتظار است، پشت دیوار دردهایم نشسته‌ام..........
یاریست در خاطرم...
شوریست در سرم
آتشین سهبا ایست در ساغرم
ولی در خاطرش نیست یادم
شاید خیال او همان ستاره ایست که زاده شده از کمند راه شیری وجودم؛
یا تلاقی دو صور است در امتداد آسمان زندگیم...
یاریست در خاطرم...
سکوت است شلوغی و گرمی بازارم؛
آه است نوازنده ی تار و تنبور شب نشینی های دل تنهایم؛
اشک دیده قطره ی باران است از ابر های بی قرار آسمان وجودم؛
دلم خاکستر پایمال شده ی آتش تنهایی است
وفکرم ماهی رها شده ی سواحل آشفتگی هایم...
یاریست در خاطرم...
با جشمان جاده های در انتظار وصال هم نگاهم؛
با شمع ها ی بی پروا در سوختن هم سودایم؛
چون خاک های رها شده درزیر سم روزگار در فنایم؛
یاریست در خاطرم....
ولی افسوس کاندر خاطراونیست یادم.
شوریست در سرم
آتشین سهبا ایست در ساغرم
ولی در خاطرش نیست یادم
شاید خیال او همان ستاره ایست که زاده شده از کمند راه شیری وجودم؛
یا تلاقی دو صور است در امتداد آسمان زندگیم...
یاریست در خاطرم...
سکوت است شلوغی و گرمی بازارم؛
آه است نوازنده ی تار و تنبور شب نشینی های دل تنهایم؛
اشک دیده قطره ی باران است از ابر های بی قرار آسمان وجودم؛
دلم خاکستر پایمال شده ی آتش تنهایی است
وفکرم ماهی رها شده ی سواحل آشفتگی هایم...
یاریست در خاطرم...
با جشمان جاده های در انتظار وصال هم نگاهم؛
با شمع ها ی بی پروا در سوختن هم سودایم؛
چون خاک های رها شده درزیر سم روزگار در فنایم؛
یاریست در خاطرم....
ولی افسوس کاندر خاطراونیست یادم.
- وضعیت
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
معماری با مصالحی از جنس دل | ادبیات | 18272 | |
|
گریه کن ای دل.......... | ادبیات | 427 | |
|
دل نوشته‌هاي عرفاني | ادبیات | 430 | |
|
|
*****حرف دل***** | ادبیات | 117 | |
|
۩ ۞ ۩ جایی برای حرفهای دل فیدل ۩ ۞ ۩ | ادبیات | 13 |