توروخدا شرمنده نكنين مامان گلاب. شما و ساير دوستان لطف دارين....کامران واقعا عالی بود... بی نهایت لذت بردم... باید به داشتن همیچین قلمی بهتون تبریک بگم عزیز.... دست مریزاد...
حیف یک امتیاز بیشتر نمیشه داد... حیف .ببخشید اسپم شد..نتونستم جلوی احساساتم رو بگیرم.
از ديد من اين يعني روشن فكري! رسما ايول!
واي كه چه كردي دلاور.....چه كردي با مخ نداشته ام....چه كردي با قلم....
وحرف دل من...
نمیدونم چرا ولی من هرکاری میکنم نمیتونم با این قسمت دوم ارتباط برقرار کنم!آي با توام که مرا آفريده‌اي!
چه طلبي داري از من، که خدايي؟! که آفريننده‌اي؟! تو براي اين‌کار چه رضايتي از من طلبيده‌اي که حالا من مدام بايد از تو رضايت بطلبم؟!
تو بزرگي و بي‌نيازي، مي‌دانم! هر صبح و هر شام در مقابل خانه‌اي گلين به رسم تکليف بايد بايستم و بگويم: دو رکعت نماز مي‌خوانم براي رضاي خدا، الله اکبر...! تو در آفرينش من چه اجازه‌‌اي گرفته‌اي که حالا از من ستايش و پرستش مي‌طلبي؟
مي‌داني؟ به خلاف باور رايج، بي‌اندازه کوچک و خودخواهي! و تو چه‌قدر نيازمندِ بزرگ ناميده‌شدني که خدايي، بابا خدا!
مي‌گويند مهربان و بخشاينده‌اي! آه! تنها تو مي‌داني به پاي‌ات در تاريخ چه خون‌ها ريخته شده‌است تا تو جاودانه بر عرش کبريايي‌ات سرمستانه تکيه بزني و آمرانه فرمانروايي کني! چه خداي مهرباني که با لطف‌هايش قرباني مي‌طلبد!
از ما چه مي‌خواهي؟ چه طور براي چنين زيستني با اين همه رنج حکم مي‌کني از تو رضايت بطلبيم؟ تو منتقمي، سخت‌گير و خون‌آشامي! تو خداي خوارج و طالباني... خداي کليسا‌هاي مجلل کاتوليک مسيحياني، مؤمناني پاک(!) در راهي پوک، تو خداي ايشاني... آه و ايشان! با نام تو چه تقدسي، چه ثروت و قدرتي که به دست نياوردند و با نام تو، چه فخرها که نفروختند و چه تازيانه‌هاي تحقير که بر گرده‌هامان نزدند که کافريم، نجسيم و حيوانيم تا استثمارمان کنند!
بگذريم! سخن گفتن از مريدانت تاوان سخت‌تري دارد تا خودت، که آن‌ها هرکدام براي خودشان خدايي‌اند مقدس و خطاناپذير! روزي يکي از ايشان مي‌گفت: "حواستان باشد! در قرائت ولا الضالين نمازتان اگر ضاد را زاء قرائت نماييد، نمازتان باطل مي‌شود!" فکرش را بکن، اين همه سال در راه رفع تکليف، در پي رهايي از آتش دوزخ و به دست آوردن قصر و حور و ميوه‌هاي بهشتي نماز بگزاري، و لاالض و لاالض کني و در آخر بفهمي همه سراب و نقشي بر آب بوده است، به خاطر يک زاي زنبوري.
در اجتماعي که تو خدايي و اين‌چنين بهشت و جهنم را به رخ مي‌کشي، نگاه کن: چه بساطي از منقل ريا براي خود و مريدانت به راه انداخته‌اي!
از تو برائت مي‌جويم! از بندگي تو و بندگاني که چنين پرورده‌اي!
ناراحتي شدي؟!
...
سلام پدر، اي مهر بي‌دريغ! سلام بر تو که همه‌جايي و تنهايم نمي‌گذاري! حتا لحظه‌ي مرگ، آن‌جايي. و چه بيم از مرگ که رسيدن به توست، غرق شدن در تو... خود را با تو يکي کردن و در تو يکي شدن است که من قطره‌ام و تو دريايي!
تو پدر مسيح و مريم عذرايي. پدر شقايق‌هايي که با درد زاده شده‌اند، پدر "سونيا"يي، فاحشه‌اي از دنياي "جنايت و مکافات" که روزها با رنج، تن‌فروشي مي‌کرد و شب‌ها با اشک شب‌زنده‌داري!
عزيزم! خداي رياکاران و مزدوران، خداي من نيست اما خوشنودم که پدر من، خداي ايشان هم هست. تو براي آنان که از خوف دوزخ و شوق بهشت نماز مي‌گزارند، و يا ايشان که همان نماز را نمي‌گزارند و قبولت ندارند... پدري مهرباني.
بابايي! همه سلام مي‌رسانند: شراب‌خواران، گناهکاران، بي‌چارگان، همان‌هايي که در غمند، از ناداني و ناتواني خود در رنجند و همان‌ها که از بد بودن خود خسته‌اند... سلام مي‌رسانند!
آي با توام که مرا آفريده‌اي!
چه طلبي داري از من، که خدايي؟! که آفريننده‌اي؟! تو براي اين‌کار چه رضايتي از من طلبيده‌اي که حالا من مدام بايد از تو رضايت بطلبم؟!
"...
سلام پدر، اي مهر بي‌دريغ! سلام بر تو که همه‌جايي و تنهايم نمي‌گذاري! حتا لحظه‌ي مرگ، خود خسته‌اند... سلام مي‌رسانند!
نترس گلم .ناراحت نباش
نوشته‌ي "اي که مرا آفريده‌اي" اشاره به دنياي ما آدميان است. نه دنيايي که در آن زنده‌ايم، بلکه دنيايي که در آن "زندگي" مي‌کنيم.نمیدونم چرا ولی من هرکاری میکنم نمیتونم با این قسمت دوم ارتباط برقرار کنم!
قسمت اولش مو به مو حرفای ذهن منه! ولی دومیش....!
خوش به حالتون که چه راحت این قسمت در جواب اون حرفا راضیتون میکنه!
