بياييد در ابتدا يك تعريف و درك تجسمي از مهندسي شيمي براي خودتون در نظر بگيريد، بعد براي رسيدن به آخر مسير تصور كنيد چقدر بايد وقت صرف يادگيري اصول و مباني و دروس تخصصي بشه رو ببينيد.
كاملا متوجه خواهيد شد كه علم مهندسي شيمي (بله درسته علم مهندسي شيمي) فراتر از يك رشته دانشگاهي هستش.
بگذاريد با گذشت 13 سال از شروع اين راه باهاتون صحبت كنم.
مهندسي شيمي يعني اينكه يك شيميست ميتونه تو آزمايشگاه در شرايط كاملا كنترل شده و در مقياس مولكولي از تركيب چند ماده، چند ماده جديد به دست بياره،اما در واقع اين مقدار كم پاسخگوي نياز بشريت نيست.
براي تامين مقياس بالاي مواد ديگه اون ظروف شيشهاي و كوچك و هود و شرايط كاملا كنترل شده اصلا به كار نميان، پس چاره چيه؟
همونطور كه از كنار خيلي از تاسيسات پتروشيمي و پالايشگاهي و صنايع بزرگ مربوط ديگه با ماشين رد شديد يا تو تلويزيون ديد (حالا شايد بازديد از كارخونه هم داشتيد)، ميبينيد كه دستگاهها و ظروف بسيار بزرگي كنار هم ايستادن يا ميچرخن كه كاملا فلزي هستند، اطرافشون يه پوشش حلبي شكلي هم هست.
خب فكر ميكنيد ساختن يك ظرف بزرگ كار راحتيه؟ ميدونم جوابتون منفي هست.
حالا فرض كنيد اين دستگاه يا ظرف بزرگ با چندين تن يا بهتر بگ چند صد تن وزن روي زمين عادي كه نميتونه صاف بايسته.
اصلا بگيد ببينم ميشه همينجوري بي حساب و كتاب و بدون محاسبات پيچيده بيايم و يه دستگاه رو بسازيم، چه نيروهايي از خارج و داخل بهش وارد ميشن.
و ..........
علم شيمي از آزمايشگاه كه اومد بيرون، تبديل ميشه به
علم مهندسي شيمي. علمي كه با درك واقعيت محيط اطراف و درك فرايند مورد نظر براي شما ماده مورد نظرتون رو به بهترين شكل موجود توليد ميكنه و نيازهاي آدمي رو پوشش ميده.
يك مهندس شيمي با اين تفاسير بايد نه تنها شيمي بدونه بلكه بايستي با اغراق بگم حتي شيمي هم ندونه مهم نيست. فيزيك، برق، الكترونيك، عمران، مكانيك، رياضيات، محاسبات عددي، عمليات واحدهاي شيميايي، مقاومت مصالح، استاتيك، سيالات، انتقال حرارت، انتقال جرم، انواع رياضي جات، كامپيوتر و خيلي از دروس ديگه رو بايد بدونه و بخونه و در آينده هم باهاشون سر و كار خواهد داشت.
ميتونم بگم دلچسب اما بيشتر در ايران كارهاي عملياتي انجام ميده اين مهندس تا طراحي صنعتي، ولي كلا رشته جذاب و جالبيه
فرض دانشجويان تازه وارد و اونهايي هم كه فعلا در انتظار هستن بر اين هستش كه مهندس شيمي بايد شيمي بخونه و بس، و اين كاملا غلطه.
