چند نکته درباره "توهم ضدتاریخی" اعراب حاشیه خلیج فارس خبرگزاری مهر- گروه بین الملل: روز گذشته بار دیگر اعراب حوزه خلیج فارس در اظهاراتی تکراری و بی پایه مدعی ع ر ب ی بودن این منطقه تاریخی شدند و این در حالی است که نام فارس بر این خلیج پیش از پیداش اغلب این کشورهای عربی وجود داشت و تا ابد نیز باقی خواهد ماند. شورای همکاری در حالی مدعی "ع ر ب ی" بودن خلیج فارس شده که بر اساس اسناد معتبر و تاریخی سازمان ملل متحد نام این منطقه خلیج فارس بوده و این سازمان بین المللی در مکاتبات خود از آن استفاده کرده و لزوم به کار بردن این واژه را نیز به دیگرکشورها گوشزد کرده است.
خلیج فارس در اسناد سازمان ملل
در یکی از اسناد سازمان ملل که متعلق به 14 می سال 1999 است دبیرخانه سازمان ملل متحد به صراحت از واژه خلیج فارس استفاده کرده و از آن به عنوان یک استاندارد جهانی جغرافیایی یاد کرده است.
متن این سند به شرح زیر است :
ترجمه بند اول این سند رسمی موجود در دبیرخانه سازمان ملل متحد که در 5 بند آماده شده به شرح زیر است:
"واژه خلیج فارس در اسناد و انتشارات و همچنین بیانیه هایی که از سوی دبیرخانه ( دبیرکل ) صادر می شود استفاده می شود. این واژه یک نام استاندارد جغرافیایی برای یک منطقه دریایی میان جمهوری اسلامی ایران و کشورهای عرب منطقه ( شبه جزیره عرب ) است. واژه کامل فارس همواره برای معرفی این منطقه دریایی استفاده می شود. در ابتدای این سند نیز این نام به همین منطقه اشاره می کرد و پس از این نیز این نام درهر زمانی که نیاز به شفافیت حس شود تکرار خواهدشد."
نگاهی به تاریخ کهن "خلیج فارس"
مورخان و محققان خارجی دنیای قدیم از جمله هرودوت، نئارخوس، استرابون، کورسیوس رومی و نیز محققان اسلامی نظیر استخری، مسعودی، بیرونی، ابن حوقل، مقدسی، مستوفی و ناصر خسرو در آثار و نوشته های خود از آن به نام "خلیج فارس" یا "دریای پارس" یاد کرده اند.
همچنین ایرانیان و یونانیان باستان برداشتهای دوگانه ای از جغرافیای آبهای گیتی داشتند. در حالی که هر دو گروه کره خاکی را دایره مانند و محصور در اقیانوس کناری یا حاشیه ای می دانستند که بر گرد آن قرار دارد و دریاهای درونی از اقیانوس کناری منشعب می شود. ایرانیان عصر هخامنشی بر این گمان بودند که آبهای درون گیتی شامل دو دریا می شود، دریای پارس و دریای باخترروم در حالی که یونانیان باستان آبهای درون گیتی را چهارگانه می دانستند. خلیج فارس، دریای خزر، خلیج عربی دریای سرخ و دریای مدیترانه. این مطلب گویای این حقیقت است که خلیج "ع رب ی" به دریای سرخ اطلاق می شد.
جعل واژه خلیج "ع ر ب ی" از کجا آغاز شد؟
البته از سرآغاز قرن بیستم تا سال 1962 هیچ تردیدی در آثار و نوشته های عربی، در استفاده از خلیج فارس وجود نداشت تا اینکه در سال 1962 روزنامه تایمز لندن در یکی از مقالات خود از خلیج "ع رب ی" به جای خلیج فارس استفاده کرد. و از آن زمان به بعد برخی از نویسندگان و سیاستمداران عرب تلاش می کنند که این نام مجعول را جایگزین خلیج فارس نمایند.
لازم به ذکر است چنین تلاشهایی تا قبل از سال 1962 نیز وجود داشت که بیشتر توسط برخی سیاستمداران تندروی عرب برای رسیدن به مقاصد سیاسی شان انجام می شد. در سال 1958 سرهنگ عبدالکریم قاسم با کودتایی در عراق به حکومت رسید و بعد از مدتی داعیه رهبری جهان عرب را مطرح ساخت. در راستای چنین اندیشه ای از تاکتیک دشمن تراشی برای تحریک احساسات عمومی ملی سود جست و برای نخستین بار خلیج فارس را به نام جعلی خلیج "ع رب ی" خواند.
البته نخستین تلاش ها برای تغییر نام خلیج فارس به دهه 1930 بر می گردد که با شکست همراه بود. سرچارلز بلگریو نماینده سیاسی بریتانیا در بحرین، پرونده ای را برای دگرگون کردن نام خلیج فارس تشکیل داد و به سفرای بریتانیا پیشنهاد داد که نام خلیج "ع رب ی" را به جای خلیج فارس به کار ببرند. این کار مصادف بود با تجدید حیات تلاشهای سیاسی گسترده دولت ایران برای بازپس گیری بحرین، تنب بزرگ و کوچک، ابوموسی، سیری، قشم، هنگام و دیگر جزایر ایرانی اشغال شده و سرزمین خوزستان از انگلیس ها، که خلیج فارس را دریای اختصاصی انگلستان می نامیدند. در این شرایط بریتانیا نمی توانست با اجرای سیاست دگرگون کردن نام خلیج فارس بیش از پیش در نزد افکار عمومی و بین المللی محکوم شود. به این دلیل پرونده تشکیل شده بسته و بایگانی شد. باید یادآور شد در دنیای عرب کسان زیادی هستند که ضمن تاکید بر لزوم حفظ حرمت و هویت تاریخی خلیج فارس از تفرقه افکنی که توسط انگلیسی ها برای کسب امتیازات از قرن نوزدهم در خلیج فارس آغاز شد، پیروی نمی کنند. برای مثال روزنامه کویتی" الانباء" چندی پیش در مقاله ای با عنوان هویت آب نوشت: خلیج فارس نام دریایی است که ما را از ایران جدا می کند، ولی بنا به اهداف سیاسی که به اصطلاح قوم گرایان عرب یکه تاز آن بودند نام خلیج فارس به خلیج "ع رب ی" تبدیل شده است، بدون آنکه حرمت تاریخ و عاقبت و احترام لازم به این امر گذارده شود.
به گزارش مهر، تمامی تاریخدانان بر درستی نام خلیج فارس تاکید دارند اما اینکه چرا کشورهای عرب حوزه خلیج فارس هر از گاهی ادعای ع ر ب ی بودن آن را می کنند پرسشی است که پاسخ آن به شرایط زمانی و "گوش به حلقه بودن" این کشورها باز می گردد.
در حال حاضر منطقه خاورمیانه و بویژه کشورهای عرب حوزه خلیج فارس کانون مهمترین تحولات جهان هستند به نحوی که در کشور بحرین شدیدترین رفتار یک حکومت را علیه مردم خویش شاهد هستیم و شورای همکاری نیز از آن حمایت می کنند اما جامعه به اصلاح جهانی واکنشی را نسبت به آن نشان نمی دهد و در این میان ایران که در شرایط فعلی به تنها انعکاس دهنده مظلومیت مردم بحرین تبدیل شده با اتهامات ریز و درشت و البته بی پایه و اساسی چون دخالت در امور داخلی بحرین مواجه می شود.
"شیخ عبدالله بن زیاد آل نهیان" وزیر خارجه امارات در زیر نقشه خلیج فارس
ایران در حالی به دخالت در امور بحرین متهم شده که بر اساس مکاتبات وزارت خارجه آمریکا و اظهارات صریح وزیران دفاع و خارجه این کشور در سال گذشته، هیچ سندی دال بر دخالت ایران در امور داخلی این کشور عربی وجود ندارد بنابراین می توان از حکومت آل خلیفه پرسش کرد زمانی که بحرین آرام بود و کسی به تحولات این کشور اعتنا نمی کرد و فضا برای کار وجود داشت ایران در آن دخالت نمی کرد پس چطور ممکن است اکنون که همه نگاه ها متوجه بحرین است تهران بخواهد در امور این کشور دخالت کند؟
بر همین اساس می توان گفت اقدام جدید شورای همکاری کشورهای عرب حوزه خلیج فارس "آب در هاون کوبیدن" بوده و به خیال خود تلاش کرده اند تا با سرگرم کردن ایران به این موضوع و انجام تبلیغات رسانه ای سرپوشی بر اقدامات جنایت کارانه خود در بحرین بگذارند.