بیا زیر کرسی تا قصه های قدیمی رو واست تعریف کنم
- شروع کننده موضوع فانوس تنهایی
- تاریخ شروع
به نکته مهمی اشاره کردی...: )))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))
هان. خب پس یه کم عرق بهارنارنج هم توش بریز. بیشتر دوست دارم
به روی چشم...
مريممممممم...چه خبرته!
ماشالا!معده نيست كه!.....نه كه من از سر شب هيچي نخوردم!!
نگو اينارو بابا!منم مي خوام خو
سيلام معصومه
راست ميگي؟همه رو خودش مي خوره؟يعني اگه من الان بگم شير موز با پوست ميره درست مي كنه؟!
خب پس من شير موز مي خوام!!!
عليك سلام ...چيزه......چيز.....يعني
هول شدم سلام يادم رفت!!سيلااااااااامممم
عيدتم مبارك ...
ببينم الان وقت اومدنه؟
اون حيون نامعلومتو خوابوندي اومدي يا همراهته؟ ...
آره!!!...مخصوصا بچه هاي كوچكتر هم چقد مظلوما واقعا!!!!!!!!
عيد شما هم مباركعليك سلام ...
عيدتم مبارك ...
ببينم الان وقت اومدنه؟
اون حيون نامعلومتو خوابوندي اومدي يا همراهته؟ ...
دهه!!مگه چشه؟!خيلي هم وقت مناسبيه....كلي برنامه ريزي كردم!!!!كلي كار كارشناسي برده!!فك كردي كم الكيه؟!!
آخي...مي دونستم بهش علاقه مند شدي،حتما سراغشو مي گيري
مريممممممم...چه خبرته!
ماشالا!معده نيست كه!.....نه كه من از سر شب هيچي نخوردم!!
نگو اينارو بابا!منم مي خوام خو
سيلام معصومه
راست ميگي؟همه رو خودش مي خوره؟يعني اگه من الان بگم شير موز با پوست ميره درست مي كنه؟!
خب پس من شير موز مي خوام!!!نصفه شبي همسايه ها زابهرا(ضابهرا)ميشن!!!
اين موزش ...
نوش جان ...
شيرشم از بقيه بگير ...
قصه گو قصه نگو
قصه گوقصه نگو واسه خوابوندن من
سعی بیهوده نکن واسه موندن من
قصه گوی خوب من حرفاش برام ترانه بود
قصه هایی که می گفت قصه ی عاشقانه بود
قصه گو قصه نگو قصه گو قصه نگو
صحبت خلقت آدم که میشد قصه ی ادمو و حوا رو می گفت
می دونست که تشنه ی محبتم قصه ی مجنون و لیلا رو می گفت
قدرت عشقو اگه می خواست بگه قصه ی شیرین و فرهاد و می گفت
صحبت بازی تردید اگه بود قصه ی شیرین شهرزاد و می گفت
قصه گو قصه نگو قصه گو قصه نگو
لحظه ی فاجعه وقتی می رسید اشک تو چشای من حلقه می بست
وقتی که اشکا رو تو چشام می دید میومد کنارتختم می نشست
خم می شد روی سرم بوسه بر لبام می زد
یادمه خوب یادمه زیر لب صدام می زد
این کاراش واسه من یه قصه بودرفتنش برام یه دنیا غصه بود
غول غولا، شاه غولا
روزى بود روزگارى بود. پيرمردى بود که سه تا پسر داشت. وقتى مى‌خواست بميره بزرگه را خواست سفارش کرد که: 'اى اولاد، مرگ من رسيده و هر چى مال دارم مال شما فقط مراقب پسر کوچيکه باشيد جان تو جان برادر کوچيکه.' اين رو گفت و مُرد. چند وقتى گذشت. برادرها مى‌رفتند بيرون کار مى‌کردند و اين برادر کوچيکه توى شهر به يللى / تللى مشغول بود. يه روز که برادرها داشتند زمين مى‌کندند، تا تخم بکارند ديدند که خيششان به سنگ گير کرده. هر چه زود زدن ديدن نمى‌شه، آمدند دوتائى به هر زحمتى بود سنگ را از جايش کندند که ديدند يه خمره پر از اشرفيه، روش رو با خاک پوشاندند آمدند شهر.
شب که شد چند تا توبره ورداشتند برگشتن صحرا. همهٔ طلا اشرفى‌ها رو پر کردن توى توبره، شبانه برگشتن اومدن به برادره گفتند: 'اى برادر! به کسى نگو ما اشرفى پيدا کرديم. ها!' تا يواش يواش خرجش کنيم.' صبح که شد پسره به تاختى اومد پيش داروغه و گفت: 'ما چند کيسه اشرفى پيدا کرديم، بيائيد ماليات ببنديد.' داروغه که فکر مى‌کرد دروغ مى‌گه. گفت: 'پسر برو دنبال کارت اين حرفا چيه مى‌رني.' از پسر که بيائيد از داروغه نه، تا بالاخره، داروغه گفت: 'باشه.' با هم آمدند تا ببينن درسته بعدش ببرند به خزانه. برادر تا خبردار شدن گفتند: 'چه کنيم چه نکنيم؟' تا داروغه آمد تو، دو تا برادرا دست به يکى کردن زدن داروغه را کشتند بعدش هم انداختند توى چاه خونه و سنگ گذاشتند روش.
چند روزى از اين بين گذشت که جار زدند توى شهر هر کى سراغى از داروغه بياره چندين سکه پيش ما جايزه داره. پسر تا شنيد زود رفت، گفت: 'داروغتون رو ما کشتيم و انداختم توى چاه خونه. بيايد، ببينيد.' وکيل و وزير و چند تا هم قلچماغ با پسر همراه شدند، آمدند خونهٔ پسره، حالا اينجا رو داشته باشيد.
وقتى برادرا شنيدند که چه خبره گفتن 'اى برادر جون مرگ‌‌‌بشي، اين چه کار به که تو مى‌کني.' زود رفتند جسد داروغه را از چاه در آوردن. يه بزى رو خفه کردند انداختند توى چاه و در چاه رو گذاشتند. در زدند همه آمدند تو. گفتند: 'اين داداش شما مى‌گه: 'شما داروغه رو کشتيد و انداختيد توى چاه.' برادرا التماس و التجاء که 'بابا برادر ما عقلش کمه. اون اصلاً حاليش نيست.' وزير دستور داد هر که بره توى چاه چنگى اشرفى بهش مى‌ديم، پسر گفت: 'من خودم مى‌رم.' پول رو گرفت گذاشت توى بغلش و سرازير شد توى چاه. وکيل و وزير همه منتظر بودند جسد داروغه را بده بالا. پسر وقتى رسيد پائين تاريک بود. دستش خورد به ريش بز، داد زد: 'داروغهٔ شما ريش داره؟' وزير گفت: 'بده بالا' باز دست پسر به شاخ بز خورد داد زد: 'داروغهٔ شما شاخ داره؟' وزير گفت: 'اى حتماً بالاى کلاه‌خودشه. بگير بده بالا.' دوباره دستش خورد به دم بزه گفت: 'داروغهٔ شما دم داره؟' وزير گفت: 'پشت زره‌اش را مى‌گه' ، گفتند: 'بده بالا.' گفت: 'داروغهٔ شما سم داره؟' ، 'بده بالا' .الغرض هر چى گفت گفتند: 'بده بالا.'
بز رو انداخت روى دوشش، آمد بالا. همه ديدند که اين داروغه نيست بزه، برادرا گفتند: 'قبلهٔ عالم به سلامت باشه ما که از اول گفتيم اين برادر ما ديوانه است.' وقتى همه رفتند، برادرا گفتن: 'اينجا جاى ما نيست، اين برادره نمى‌ذاره آب خوش از گلوى ما پائين بره.'
شبانه چند تا خر چاروادارى بار زدند و زن و بچه و هر چى که داشتند سوار کردند. پشت به شهر و رو به پهن دشت بيابون، تو راه داشتند مى‌رفتند ديدن يه گاو مرده کنار جاده افتاد. برادر کوچيکه زود رفت و چاقوشو درآورد و پوست گاو رو کند انداخت ور بارا. 'برادر جوون مرگ بشى اين چه کاريه تو مى‌کني؟' گفت: 'شما کارتون نباشه.' باز رفتند ديدند يه خرى مرده افتاده توى جاده. پسره چاقو در آورد دم خره بريد گذاشت توى حکمهٔ خورجين (خورجين کوچکى که به ترک اسب مى‌بندند.)
باز رفتند ديدند يه کاسه پشت توى جاده داره راه مى‌ره. پسر گرفتش گذاشتش توى بارا. الغرض رفت ديد يه قيل مرده، آجش رو کند گذاشت توى بارا، ديد يه بزى مرده پوستش رو کند انداخت روى بارا. چند وقتى که رفتند گرسنه و تشنه رسيدن به قلعه‌اى توى بر بيابون.
برادر کوچيکه رفت دستش رو گذاشت به دروازهٔ قلعه که ديدند در باز شد: 'بردارا گفتن: 'شايد اينجا جاى جن و پري، غول يا ديو باشه. اگه بريم اونجا پارمون مى‌کنن، بيا بريم به شهرى آبادي!' برادر کوچيکه گفت: 'شما کارتون نباشه من امشب خودم نگهبانى مى‌دم.' رفتن تو ديدند آنچه که خدا خلق کرده توى اين قلعه بود، از شير مرغ گرفته تا جون آدميزاد. همه اومدن سر و صورتى صفا دادند، بساط غذا رو درست کردن، همه بار و بونه رو جا دادند. پسره به تاختى رفت يه جائى جلو در درست کرد. کاسه پشت و دم خر و آج فيل رو گذاشت اونجا، پوست گاو رو برد بالا پشت‌بو آب کرد گذاشت دم سوُل (ناودان)آب، پوست بزم تراشيده پاکش کرد کشيد روى يه سطلى و گذاشت توى آفتاب.
چند شبى که گذشت ديدند هيچ‌کس نمى‌آد، تا بالاخره يه شب، شکار شب که شکست (شب که از نيمه گذشت) برادر کوچيکه که نگهبان بود شنيد قيل و قالى مى‌آد. بلند شد زود رفت پشت در جا گرفت. حالا نگو اينجا خونه غولا بوده، غولا که مى‌آند مى‌بينن انگار تو کسى هست. يکى از غولا مى‌آد پشت در مى‌گه: 'انسي، جني، پري، پريزادي، آدميزادي' پسر مى‌گه: 'نه جنم نه پرى نه آدميزاد. غول‌غولايم، شاه‌غولايم.' که همهٔ غولا پا مى‌ذارن به فرار.
کمى که دور مى‌شن با خودشون مى‌گن اگه اين شاه‌غولا بود يه چيزي، يه نشونى مى‌‌داد، بر مى‌گردن مى‌گن: 'اول شما دمبتون رو نشان بديد' ، اونا هر کدام دمشون رو به اندازهٔ سگ به اندازهٔ گربه تاب مى‌دن که پسر دُم خر درمى‌آره حالا تاب نده کى تاب بده که غولا بنا مى‌کنن دويدن و رفتن. مى‌رن و مى‌رن. مى‌گن: 'ما با يه نشونه قلعه‌مان رو ول کنيم براى اينکه مى‌گه غول‌غولام شاه‌غولام.'
دوباره بر مى‌گردن، مى‌گن: 'غول‌غولا شاه‌غولا، يه چيز ديگه تو نشون بده ببينم.' مى‌گه: 'چى نشون بدم. شما شاش کنيد ببينم، هر کدام به اندازهٔ يک کاسه به اندازهٔ يه لگن.' که پسر مى‌ره پشت بوم جلوِ پوست گاو رو باز مى‌کنه بنا مى‌کنه از سول آب آمدن غولا مى‌گن: 'اين که شاشش اينقده خودش چقدره.' بازم مى‌رن يه شبِ ديگه مى‌آن مى‌گن: 'اگه تو غول‌غولائى شاخت کو؟' پسر مى‌گه: 'اول شما نشون بديد.' اونا نشون مى‌دن هر کدوم يه وجب و چهار انگشت، که پسر عاج فيل رو مى‌گيره پرت مى‌کنه جلوشون که مى‌خوره به پاى يکشون، پا مى‌ذارن به فرار. حالا ندو کى بدو.
دوباره کمى راه که مى‌رن مى‌گن: 'اينجورى که نمى‌شه يه عمر زحمتمان را ول کنيم بريم.' يه شب ديگه بر مى‌گردن، ميان پشت در با ترس و لرز مى‌گن: 'اى غول‌غولا، شاه‌غولا يه نعره بزن ببينم.' مى‌گه: 'اول شما بزنيد.' که غولا هر کدام نعره مى‌زنن مثل صداى خر مثل صداى گاو، پسر مى‌ره طبل پوست بزو ور مى‌داره مى‌آد، يه چوب مى‌گيره محکم مى‌کوبه به اون که غولا پا مى‌ذارن به فرار. مى‌گن: 'اين که صداش اينقده ببين خودش چقدره.' الفرار.
دوباره چندى روزى که مى‌گذره ميگن: 'اى دل غافل اين جورى که نمى‌شه ما همهٔ عمر زحمت بکشيم و يکى بياد بگه من صاحب قلعه‌ام.' با ترس و لرز بر مى‌گردن، مى‌گن: 'جناب غول يه چيزى ديگه نشون بده ببينيم.' مى‌گه: 'شما شپشاتون رو نشون بديد ببينم.' اونا هر کدوم يه سوسک و يه خرخاکى نشون مى‌دن که پسر ديگه خيلى عصبانى مى‌شه. دم کاسه پشت را تُو (تاب) مى‌ده، مى‌زنه توى چشم يکى از غولاى بيانونا که پا مى‌ذارن به فرار. با خودشون مى‌گن: 'اگه ما گير اين بيفتيم همهٔ ما رو مى‌کشه.' قلعه رو ول مى‌کنن. مى‌رن.
اينا مى‌شينن بنا مى‌کنن زندگى کردن. گذرون کردن که پسر کوچيکه به برادراش مى‌گه کدخدائى (خواستگاري) دختر شاه. مى‌گه: 'اى پسر ما کجا شاه کجا؟' پسر مى‌گه: 'شما بريد اگه نداد پدرش رو در مى‌آرم.' بيچاره‌ها نمى‌تونستن حرف بزنن ميِرن دعا و ثناء پادشاه را به جا مى‌آرن. مى‌گن: 'قبلهٔ عالم به سلامت باشد. اين جور اون جور، ما يه برادرى داريم که دختر شما را مى‌خواد.' پادشاه مى‌گه: 'باشه.' دختر مى‌دن به برادر کوچيکه هفت شبانه‌روز کوه و کمره پادشاه مى‌شکنند (جشن بزرگى گرفتند.) و دختر مى‌دن به شاه‌غولا، بنا مى‌کنن اينجا زندگى کردن. برادر کوچکتر به شوخى مى‌گه: 'اى پدرسوخته‌ها من چلم و شما عقل داريد.'
اين‌ور کوه نهنگ بود. اون‌ور کوه پلنگ بود قصهٔ ما قشنگ بود.'
روزى بود روزگارى بود. پيرمردى بود که سه تا پسر داشت. وقتى مى‌خواست بميره بزرگه را خواست سفارش کرد که: 'اى اولاد، مرگ من رسيده و هر چى مال دارم مال شما فقط مراقب پسر کوچيکه باشيد جان تو جان برادر کوچيکه.' اين رو گفت و مُرد. چند وقتى گذشت. برادرها مى‌رفتند بيرون کار مى‌کردند و اين برادر کوچيکه توى شهر به يللى / تللى مشغول بود. يه روز که برادرها داشتند زمين مى‌کندند، تا تخم بکارند ديدند که خيششان به سنگ گير کرده. هر چه زود زدن ديدن نمى‌شه، آمدند دوتائى به هر زحمتى بود سنگ را از جايش کندند که ديدند يه خمره پر از اشرفيه، روش رو با خاک پوشاندند آمدند شهر.
شب که شد چند تا توبره ورداشتند برگشتن صحرا. همهٔ طلا اشرفى‌ها رو پر کردن توى توبره، شبانه برگشتن اومدن به برادره گفتند: 'اى برادر! به کسى نگو ما اشرفى پيدا کرديم. ها!' تا يواش يواش خرجش کنيم.' صبح که شد پسره به تاختى اومد پيش داروغه و گفت: 'ما چند کيسه اشرفى پيدا کرديم، بيائيد ماليات ببنديد.' داروغه که فکر مى‌کرد دروغ مى‌گه. گفت: 'پسر برو دنبال کارت اين حرفا چيه مى‌رني.' از پسر که بيائيد از داروغه نه، تا بالاخره، داروغه گفت: 'باشه.' با هم آمدند تا ببينن درسته بعدش ببرند به خزانه. برادر تا خبردار شدن گفتند: 'چه کنيم چه نکنيم؟' تا داروغه آمد تو، دو تا برادرا دست به يکى کردن زدن داروغه را کشتند بعدش هم انداختند توى چاه خونه و سنگ گذاشتند روش.
چند روزى از اين بين گذشت که جار زدند توى شهر هر کى سراغى از داروغه بياره چندين سکه پيش ما جايزه داره. پسر تا شنيد زود رفت، گفت: 'داروغتون رو ما کشتيم و انداختم توى چاه خونه. بيايد، ببينيد.' وکيل و وزير و چند تا هم قلچماغ با پسر همراه شدند، آمدند خونهٔ پسره، حالا اينجا رو داشته باشيد.
وقتى برادرا شنيدند که چه خبره گفتن 'اى برادر جون مرگ‌‌‌بشي، اين چه کار به که تو مى‌کني.' زود رفتند جسد داروغه را از چاه در آوردن. يه بزى رو خفه کردند انداختند توى چاه و در چاه رو گذاشتند. در زدند همه آمدند تو. گفتند: 'اين داداش شما مى‌گه: 'شما داروغه رو کشتيد و انداختيد توى چاه.' برادرا التماس و التجاء که 'بابا برادر ما عقلش کمه. اون اصلاً حاليش نيست.' وزير دستور داد هر که بره توى چاه چنگى اشرفى بهش مى‌ديم، پسر گفت: 'من خودم مى‌رم.' پول رو گرفت گذاشت توى بغلش و سرازير شد توى چاه. وکيل و وزير همه منتظر بودند جسد داروغه را بده بالا. پسر وقتى رسيد پائين تاريک بود. دستش خورد به ريش بز، داد زد: 'داروغهٔ شما ريش داره؟' وزير گفت: 'بده بالا' باز دست پسر به شاخ بز خورد داد زد: 'داروغهٔ شما شاخ داره؟' وزير گفت: 'اى حتماً بالاى کلاه‌خودشه. بگير بده بالا.' دوباره دستش خورد به دم بزه گفت: 'داروغهٔ شما دم داره؟' وزير گفت: 'پشت زره‌اش را مى‌گه' ، گفتند: 'بده بالا.' گفت: 'داروغهٔ شما سم داره؟' ، 'بده بالا' .الغرض هر چى گفت گفتند: 'بده بالا.'
بز رو انداخت روى دوشش، آمد بالا. همه ديدند که اين داروغه نيست بزه، برادرا گفتند: 'قبلهٔ عالم به سلامت باشه ما که از اول گفتيم اين برادر ما ديوانه است.' وقتى همه رفتند، برادرا گفتن: 'اينجا جاى ما نيست، اين برادره نمى‌ذاره آب خوش از گلوى ما پائين بره.'
شبانه چند تا خر چاروادارى بار زدند و زن و بچه و هر چى که داشتند سوار کردند. پشت به شهر و رو به پهن دشت بيابون، تو راه داشتند مى‌رفتند ديدن يه گاو مرده کنار جاده افتاد. برادر کوچيکه زود رفت و چاقوشو درآورد و پوست گاو رو کند انداخت ور بارا. 'برادر جوون مرگ بشى اين چه کاريه تو مى‌کني؟' گفت: 'شما کارتون نباشه.' باز رفتند ديدند يه خرى مرده افتاده توى جاده. پسره چاقو در آورد دم خره بريد گذاشت توى حکمهٔ خورجين (خورجين کوچکى که به ترک اسب مى‌بندند.)
باز رفتند ديدند يه کاسه پشت توى جاده داره راه مى‌ره. پسر گرفتش گذاشتش توى بارا. الغرض رفت ديد يه قيل مرده، آجش رو کند گذاشت توى بارا، ديد يه بزى مرده پوستش رو کند انداخت روى بارا. چند وقتى که رفتند گرسنه و تشنه رسيدن به قلعه‌اى توى بر بيابون.
برادر کوچيکه رفت دستش رو گذاشت به دروازهٔ قلعه که ديدند در باز شد: 'بردارا گفتن: 'شايد اينجا جاى جن و پري، غول يا ديو باشه. اگه بريم اونجا پارمون مى‌کنن، بيا بريم به شهرى آبادي!' برادر کوچيکه گفت: 'شما کارتون نباشه من امشب خودم نگهبانى مى‌دم.' رفتن تو ديدند آنچه که خدا خلق کرده توى اين قلعه بود، از شير مرغ گرفته تا جون آدميزاد. همه اومدن سر و صورتى صفا دادند، بساط غذا رو درست کردن، همه بار و بونه رو جا دادند. پسره به تاختى رفت يه جائى جلو در درست کرد. کاسه پشت و دم خر و آج فيل رو گذاشت اونجا، پوست گاو رو برد بالا پشت‌بو آب کرد گذاشت دم سوُل (ناودان)آب، پوست بزم تراشيده پاکش کرد کشيد روى يه سطلى و گذاشت توى آفتاب.
چند شبى که گذشت ديدند هيچ‌کس نمى‌آد، تا بالاخره يه شب، شکار شب که شکست (شب که از نيمه گذشت) برادر کوچيکه که نگهبان بود شنيد قيل و قالى مى‌آد. بلند شد زود رفت پشت در جا گرفت. حالا نگو اينجا خونه غولا بوده، غولا که مى‌آند مى‌بينن انگار تو کسى هست. يکى از غولا مى‌آد پشت در مى‌گه: 'انسي، جني، پري، پريزادي، آدميزادي' پسر مى‌گه: 'نه جنم نه پرى نه آدميزاد. غول‌غولايم، شاه‌غولايم.' که همهٔ غولا پا مى‌ذارن به فرار.
کمى که دور مى‌شن با خودشون مى‌گن اگه اين شاه‌غولا بود يه چيزي، يه نشونى مى‌‌داد، بر مى‌گردن مى‌گن: 'اول شما دمبتون رو نشان بديد' ، اونا هر کدام دمشون رو به اندازهٔ سگ به اندازهٔ گربه تاب مى‌دن که پسر دُم خر درمى‌آره حالا تاب نده کى تاب بده که غولا بنا مى‌کنن دويدن و رفتن. مى‌رن و مى‌رن. مى‌گن: 'ما با يه نشونه قلعه‌مان رو ول کنيم براى اينکه مى‌گه غول‌غولام شاه‌غولام.'
دوباره بر مى‌گردن، مى‌گن: 'غول‌غولا شاه‌غولا، يه چيز ديگه تو نشون بده ببينم.' مى‌گه: 'چى نشون بدم. شما شاش کنيد ببينم، هر کدام به اندازهٔ يک کاسه به اندازهٔ يه لگن.' که پسر مى‌ره پشت بوم جلوِ پوست گاو رو باز مى‌کنه بنا مى‌کنه از سول آب آمدن غولا مى‌گن: 'اين که شاشش اينقده خودش چقدره.' بازم مى‌رن يه شبِ ديگه مى‌آن مى‌گن: 'اگه تو غول‌غولائى شاخت کو؟' پسر مى‌گه: 'اول شما نشون بديد.' اونا نشون مى‌دن هر کدوم يه وجب و چهار انگشت، که پسر عاج فيل رو مى‌گيره پرت مى‌کنه جلوشون که مى‌خوره به پاى يکشون، پا مى‌ذارن به فرار. حالا ندو کى بدو.
دوباره کمى راه که مى‌رن مى‌گن: 'اينجورى که نمى‌شه يه عمر زحمتمان را ول کنيم بريم.' يه شب ديگه بر مى‌گردن، ميان پشت در با ترس و لرز مى‌گن: 'اى غول‌غولا، شاه‌غولا يه نعره بزن ببينم.' مى‌گه: 'اول شما بزنيد.' که غولا هر کدام نعره مى‌زنن مثل صداى خر مثل صداى گاو، پسر مى‌ره طبل پوست بزو ور مى‌داره مى‌آد، يه چوب مى‌گيره محکم مى‌کوبه به اون که غولا پا مى‌ذارن به فرار. مى‌گن: 'اين که صداش اينقده ببين خودش چقدره.' الفرار.
دوباره چندى روزى که مى‌گذره ميگن: 'اى دل غافل اين جورى که نمى‌شه ما همهٔ عمر زحمت بکشيم و يکى بياد بگه من صاحب قلعه‌ام.' با ترس و لرز بر مى‌گردن، مى‌گن: 'جناب غول يه چيزى ديگه نشون بده ببينيم.' مى‌گه: 'شما شپشاتون رو نشون بديد ببينم.' اونا هر کدوم يه سوسک و يه خرخاکى نشون مى‌دن که پسر ديگه خيلى عصبانى مى‌شه. دم کاسه پشت را تُو (تاب) مى‌ده، مى‌زنه توى چشم يکى از غولاى بيانونا که پا مى‌ذارن به فرار. با خودشون مى‌گن: 'اگه ما گير اين بيفتيم همهٔ ما رو مى‌کشه.' قلعه رو ول مى‌کنن. مى‌رن.
اينا مى‌شينن بنا مى‌کنن زندگى کردن. گذرون کردن که پسر کوچيکه به برادراش مى‌گه کدخدائى (خواستگاري) دختر شاه. مى‌گه: 'اى پسر ما کجا شاه کجا؟' پسر مى‌گه: 'شما بريد اگه نداد پدرش رو در مى‌آرم.' بيچاره‌ها نمى‌تونستن حرف بزنن ميِرن دعا و ثناء پادشاه را به جا مى‌آرن. مى‌گن: 'قبلهٔ عالم به سلامت باشد. اين جور اون جور، ما يه برادرى داريم که دختر شما را مى‌خواد.' پادشاه مى‌گه: 'باشه.' دختر مى‌دن به برادر کوچيکه هفت شبانه‌روز کوه و کمره پادشاه مى‌شکنند (جشن بزرگى گرفتند.) و دختر مى‌دن به شاه‌غولا، بنا مى‌کنن اينجا زندگى کردن. برادر کوچکتر به شوخى مى‌گه: 'اى پدرسوخته‌ها من چلم و شما عقل داريد.'
اين‌ور کوه نهنگ بود. اون‌ور کوه پلنگ بود قصهٔ ما قشنگ بود.'
مريممممممم...چه خبرته!
ماشالا!معده نيست كه!.....نه كه من از سر شب هيچي نخوردم!!
نگو اينارو بابا!منم مي خوام خو
سيلام معصومه
راست ميگي؟همه رو خودش مي خوره؟يعني اگه من الان بگم شير موز با پوست ميره درست مي كنه؟!
خب پس من شير موز مي خوام!!!نصفه شبي همسايه ها زابهرا(ضابهرا)ميشن!!!
موز نداریم... اما شیر داریم...میخوای به جات بخورم؟اما نه... دارم انار میخورم...نمیچسبه...صبح با خرما میخورم...و یادت میکنم
نداریم...:دی
نه ديگه...تا وقتي من برسم همه رو خورده بودين....نمي خوااااااام....ماماااااااااان
هست...گذاشتم کنار واست... نگران نباش
دیدی چقد بهم ظلم شده...من همیشه مظلوم واقع شدم
سلام ...
عيدت هم مبارك ...
خوبي تو؟ خوشي؟ سلامتي؟
ماشالا هزار ماشالا........(تو اين نقطه ها اظهار تعجب و بهت و حيرت و حسرت و تفكر و .... موجود مي باشه!!)
نوش جونت...گوشت بشه به تنت
اينو ميگي من ياد خواهر خودم ميفتم!!!!!
بچه ها من برم بخوابم ديگه
شب همه خوش...هركي دوست داره خواباي خوب خوب ببينه هركي هم مي خواد تخت بخوابه نوش جونش!!!!
ماشالا هزار ماشالا........(تو اين نقطه ها اظهار تعجب و بهت و حيرت و حسرت و تفكر و .... موجود مي باشه!!)
نوش جونت...گوشت بشه به تنت
اينو ميگي من ياد خواهر خودم ميفتم!!!!!
بچه ها من برم بخوابم ديگه
شب همه خوش...هركي دوست داره خواباي خوب خوب ببينه هركي هم مي خواد تخت بخوابه نوش جونش!!!!
چرا یاد خواهرت میفتی؟!!!!
ماشالا هزار ماشالا........(تو اين نقطه ها اظهار تعجب و بهت و حيرت و حسرت و تفكر و .... موجود مي باشه!!)
نوش جونت...گوشت بشه به تنت
اينو ميگي من ياد خواهر خودم ميفتم!!!!!
بچه ها من برم بخوابم ديگه
شب همه خوش...هركي دوست داره خواباي خوب خوب ببينه هركي هم مي خواد تخت بخوابه نوش جونش!!!!
یادم رفت. شبت خوش عزیزم.
به سلامت، حيوونتم يادت نره ببري ...ماشالا هزار ماشالا........(تو اين نقطه ها اظهار تعجب و بهت و حيرت و حسرت و تفكر و .... موجود مي باشه!!)
نوش جونت...گوشت بشه به تنت
اينو ميگي من ياد خواهر خودم ميفتم!!!!!
بچه ها من برم بخوابم ديگه
شب همه خوش...هركي دوست داره خواباي خوب خوب ببينه هركي هم مي خواد تخت بخوابه نوش جونش!!!!
شبت بخير و خوشي ...
شبت بخیر ملودی گلم...
دوستان دقت کردین به عبارت های جستجو شده این تاپیک؟ اینجا احبانا داروخونه نیست؟ کی مصرف میکرده این قرصا رو؟
قرص چی هست؟
ادويفن
, ادویفن
, قرص ادویفن
, گهی زین به پوشتو
, كپسول ادويفن
, کپسول ادویفن 400
, نمكو داستان قديمي, ادویفن400, ندا خدایی, مشایل زناشویی, سفرکمبوجیه به ایران, درباره قرص ادویفن 400, اديويفن, کپسول ادویفن, 35 تا قصه, قرص ادويفن, افسانه های قدیمی, کپسول ادویفن, کرسی های قدیم, قرص ادویفن 400, قصه های قدیمی, بيا زير, دانلود قصه های قدیمی, كرسي برقي, تعريف قصه
دوستان دقت کردین به عبارت های جستجو شده این تاپیک؟ اینجا احبانا داروخونه نیست؟ کی مصرف میکرده این قرصا رو؟
قرص چی هست؟
ادويفن
, ادویفن
, قرص ادویفن
, گهی زین به پوشتو
, كپسول ادويفن
, کپسول ادویفن 400
, نمكو داستان قديمي, ادویفن400, ندا خدایی, مشایل زناشویی, سفرکمبوجیه به ایران, درباره قرص ادویفن 400, اديويفن, کپسول ادویفن, 35 تا قصه, قرص ادويفن, افسانه های قدیمی, کپسول ادویفن, کرسی های قدیم, قرص ادویفن 400, قصه های قدیمی, بيا زير, دانلود قصه های قدیمی, كرسي برقي, تعريف قصه
دوستای گلم منم با اجازتوم برم ...
شب خوبی بود...
امیدوارم کسی از شوخی هام ناراحت نشده باشه...
من هر چی میخوام بخورم مال شماست... با یاد شما میخورمش خوبه؟
مراقب خودتون باشید..شاد شاد شاد باشید همیشه
و راستی یکی هم پیدا کنید بره رو صندلی داغ بشینه بسوزونیمش....مثلا محمدصادق...سووووووووت
شب خوبی بود...
امیدوارم کسی از شوخی هام ناراحت نشده باشه...
من هر چی میخوام بخورم مال شماست... با یاد شما میخورمش خوبه؟
مراقب خودتون باشید..شاد شاد شاد باشید همیشه
و راستی یکی هم پیدا کنید بره رو صندلی داغ بشینه بسوزونیمش....مثلا محمدصادق...سووووووووت
یعنی کسی از این قرصا اینجا مصرف نکرده؟ شاید یواشکی خورده باشه ها....
بالاخره يكي حرف دل مارو زد، بابا اينا چيه همش مياره اين پايين ...
بهم مزه نیمده....
راستی یکی از مصرف کننده هارو یافتم... باباشم دکتره:دی
http://www.www.www.iran-eng.ir/show...یف-کنم?p=1618150&highlight=ادویفن#post1618150
بابا يه خدا نكنه اي چيزي هم بعدش بگو، ...
برو بخواب تا اينجا شورش نكردي، برو خجالت بكش ...
ايشالا كه خودت بشيني رو صندلي با اين دوستات ...
شبت بخير و خوشي...
ما هم بريم ديگه ...
شب همگي بخير و خوشي ...
شب همگي بخير و خوشي ...
خب پس درست گفتم، آرش خورده :دی
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
((تشکر از بچه های زیر کرسی و زیر آسمان باشگاه مهندسان )) | ادبیات | 16 | |
|
دلت برای قصه های بچگیت تنگ شده؟بیا تو کودک گذشته... | ادبیات | 2 | |
| P | آخرين قصه | ادبیات | 1 |
Similar threads
-
((تشکر از بچه های زیر کرسی و زیر آسمان باشگاه مهندسان ))
- شروع شده توسط فانوس تنهایی
- پاسخ ها: 16
-