بزرگ بود
و از اهالی امروز بود
و با تمام افق های باز نسبت داشت
و لحن آب و زمین را چه خوب می فهمید!
و از اهالی امروز بود
و با تمام افق های باز نسبت داشت
و لحن آب و زمین را چه خوب می فهمید!
به نفر قبلیتون یه شعر هدیه بدین
- شروع کننده موضوع secret_f
- تاریخ شروع
نذار اولین نگاهم باشه آخرین نگاهم
بذار این تک نگاهم باشه تنها تک نگاهم
بذار اولین نگاهت باشه آخرین گناهت
باشه آخرین گناهت یادگاره اون نگاهت
از من اولین نگاه بود اخمت اولین گناه بود
از من آخرین گناه بود از تو اولین گناه بود
بذار اولین نگاهت باشه آخرین گناهت
اگه باشه اولین گناهت وای بر آخرین نگاهت
بذار این تک نگاهم باشه تنها تک نگاهم
بذار اولین نگاهت باشه آخرین گناهت
باشه آخرین گناهت یادگاره اون نگاهت
از من اولین نگاه بود اخمت اولین گناه بود
از من آخرین گناه بود از تو اولین گناه بود
بذار اولین نگاهت باشه آخرین گناهت
اگه باشه اولین گناهت وای بر آخرین نگاهت
گلابتون
مدیر بازنشسته
خالي و خيالي ست كه بر عقل نهد بند
اين طرفه چه آهوست كزو شير زبون است؟
آن تيغ كجا بود كه ناگه رگ جان زد؟
پنهان نتوان داشت كه اينجا همه خون است
با مطلع ابروي تو هوش از سر من رفت
پيداست كه بيت الغزل چشم تو چون است
با خلعت خاكي طلبي طلعت خورشيد
رخساره برافروز كه آينه گون است
اين طرفه چه آهوست كزو شير زبون است؟
آن تيغ كجا بود كه ناگه رگ جان زد؟
پنهان نتوان داشت كه اينجا همه خون است
با مطلع ابروي تو هوش از سر من رفت
پيداست كه بيت الغزل چشم تو چون است
با خلعت خاكي طلبي طلعت خورشيد
رخساره برافروز كه آينه گون است
آه ای بهار شکوفان , ای ماهتاب پاییز
ای گل های شناور بر برکه ها
چه سخت می خواهید دلم را به سوی خود کشید
که گویی زورقی کوچک و بی لنگر است
دیگر نه استخوانی در خود حس می کنم و نه گوشتی
آیا خواهم توانست که دیگر بار
چنین شوری را تاب آورم ...
ای گل های شناور بر برکه ها
چه سخت می خواهید دلم را به سوی خود کشید
که گویی زورقی کوچک و بی لنگر است
دیگر نه استخوانی در خود حس می کنم و نه گوشتی
آیا خواهم توانست که دیگر بار
چنین شوری را تاب آورم ...
گفت روزی به من خدای بزرگ
نشدی از جهان من خشنود !
این همه لطف و نعمتی که مراست
چهرهات را به خنده ای نگشود !
این هوا ، این شکوفه، این خورشید
عشق ، این گوهر جهان وجود
این بشر ، این ستاره ، این هوا
این شب و ماه و آسمان کبود !
این همه دیدی و نیاوردی
همچو شیطان ، سری به سجده فرود !
در همه عمر جز ملامت من
گوش من از تو صحبتی نشنود !
وین زمانه هم در آستانه مرگ
بی شکایت نمی کنی بدرود !
گفتم:آری درست فرمودی
که درست است هر چه حق فرمود
خوش سرایی ست این جهان ، لیکن
جان آزادگان در آن فرسود
جای اینها که بر شمردی ، کاش
در جهان ذره ای عدالت بود.
نشدی از جهان من خشنود !
این همه لطف و نعمتی که مراست
چهرهات را به خنده ای نگشود !
این هوا ، این شکوفه، این خورشید
عشق ، این گوهر جهان وجود
این بشر ، این ستاره ، این هوا
این شب و ماه و آسمان کبود !
این همه دیدی و نیاوردی
همچو شیطان ، سری به سجده فرود !
در همه عمر جز ملامت من
گوش من از تو صحبتی نشنود !
وین زمانه هم در آستانه مرگ
بی شکایت نمی کنی بدرود !
گفتم:آری درست فرمودی
که درست است هر چه حق فرمود
خوش سرایی ست این جهان ، لیکن
جان آزادگان در آن فرسود
جای اینها که بر شمردی ، کاش
در جهان ذره ای عدالت بود.
هوای روی تو دارم نمی گذارندم
مگر به کوی تو این ابرها ببارندم
مرا که مست توام این خمار خواهد کشت
نگاه کن که به دست که می سپارندم
مگر در این شبدیر انتظار عاشق کش
به وعده های وصال تو زنده دارندم
غم نمی خورد ایام وجای رنجش نیست
هزار شکر که بی غم نمی گذارندم
سری به سینه فرو برده ام مگرروزی
چو گنج گم شده زین کنج غم برآرندم
چه باک اگر به دل بی غمان نبردم راه
غم شکسته دلانم که می گسارندم
من آن ستاره ی شب زنده دار امیدم
که عاشقان تو تا روز می شمارندم
چه جای خواب که هر شب محصلان فراق
خیال رویتو بر دیده می گمارندم
هنوز دست نشسته ست غم ز خون دلم
چه نقش های که ازین دست می نگارندم
کدام مست ، می از خون سایه خواهد کرد
که همچو خوشه ی انگور می فشارندم
مگر به کوی تو این ابرها ببارندم
مرا که مست توام این خمار خواهد کشت
نگاه کن که به دست که می سپارندم
مگر در این شبدیر انتظار عاشق کش
به وعده های وصال تو زنده دارندم
غم نمی خورد ایام وجای رنجش نیست
هزار شکر که بی غم نمی گذارندم
سری به سینه فرو برده ام مگرروزی
چو گنج گم شده زین کنج غم برآرندم
چه باک اگر به دل بی غمان نبردم راه
غم شکسته دلانم که می گسارندم
من آن ستاره ی شب زنده دار امیدم
که عاشقان تو تا روز می شمارندم
چه جای خواب که هر شب محصلان فراق
خیال رویتو بر دیده می گمارندم
هنوز دست نشسته ست غم ز خون دلم
چه نقش های که ازین دست می نگارندم
کدام مست ، می از خون سایه خواهد کرد
که همچو خوشه ی انگور می فشارندم
عبور ِ همهمه ها، پرده را تکان می داد
درختِ سایه به اصرارِ باد، جان می داد
حیاط ِ خانه دلش را گرفته بود، به دست
حیاط ِ خانه دلش را به آسمان می داد
پدر به خاطر ِِ رفتار ِ آب، جاری بود
برادرم به خودش داشت، امتحان می داد
صدای ِ سرفهٔ من، در میان ِ دالان ها
به گوش می آمد، بوی زعفران می داد
که فصل، فصل ِ بدی بود؛ برف می بارید
خدا بهانه به دست ِ فرشتگان می داد
مرا به خواهش ِمرطوب ِ شمعدانی ها
تو را به بارش ِ خوش بخت ِ ناودان می داد
دوباره پلک ِ چپم می پرید و مهتابی
ستاره بازی ِ مهتاب را، نشان می داد
به روی ِ شانهٔ شب، تاق باز خوابیدم
وبی خیالی ِ من، کار دستتان می داد
درختِ سایه به اصرارِ باد، جان می داد
حیاط ِ خانه دلش را گرفته بود، به دست
حیاط ِ خانه دلش را به آسمان می داد
پدر به خاطر ِِ رفتار ِ آب، جاری بود
برادرم به خودش داشت، امتحان می داد
صدای ِ سرفهٔ من، در میان ِ دالان ها
به گوش می آمد، بوی زعفران می داد
که فصل، فصل ِ بدی بود؛ برف می بارید
خدا بهانه به دست ِ فرشتگان می داد
مرا به خواهش ِمرطوب ِ شمعدانی ها
تو را به بارش ِ خوش بخت ِ ناودان می داد
دوباره پلک ِ چپم می پرید و مهتابی
ستاره بازی ِ مهتاب را، نشان می داد
به روی ِ شانهٔ شب، تاق باز خوابیدم
وبی خیالی ِ من، کار دستتان می داد
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
نفر قبلی رو تو یه بیت توصیف کن | اشعار و صنايع شعری | 111 | |
|
// ... به نفر بعدیتون یک شعر هدیه بدین ...\\ | اشعار و صنايع شعری | 1176 | |
|
آموزش وزن شعر فارسی | اشعار و صنايع شعری | 0 | |
|
شعر-بحر طویل | اشعار و صنايع شعری | 4 | |
|
کارگاه شعر تجربی و آموزش | اشعار و صنايع شعری | 28 |