اشعار و نوشته هاي عاشقانه

[nazanin jamshidi]

تو را می خواهم و دانم که هرگز
به کام دل در آغوشت نگیرم
تویی آن آسمان صاف و روشن
من این کنج قفس مرغی اسیرم
ز پشت میله های سرد تیره
نگاه حسرتم حیران به رویت
در این فکرم که دستی پیش اید
و من ناگه گشایم پر به سویت
در این فکرم که در یک لحظه غفلت
از این زندان خاموش پر بگیرم
به چشم مرد زندانبان بخندم
کنارت زندگی از سر بگیرم
در این فکرم من و دانم که هرگز
مرا یارای رفتن زین قفس نیست
اگر هم مرد زندانبان بخواهد
دگر از بهر پروازم نفس نیست
ز پشت میله ها هر صبح روشن
نگاه کودکی خندد به رویم
چو من سر می کنم آواز شادی
لبش با بوسه می آید به سویم
اگر ای آسمان خواهم که یک روز
از این زندان خامش پر بگیرم
به چشم کودک گریان چه گویم
ز من بگذر که من مرغی اسیرم
من آن شمعم که با سوز دل خویش
فروزان می کنم ویرانه ای را
اگر خواهم که خاموشی گزینم
پریشان می کنم کاشانه ای را
[SUB](فروغ فرخزاد)[/SUB]

 

[marzi2011]

مهربانی تا کـی...؟

بگذار سخت باشم و سرد

باران که بارید...چتر بگیرم و چکمه

خورشید که تابید...پنجره ببندم و تاریک

اشـک که آمد...دستمالی بر دارم و خشک



می گویند : شاد بنویس ......
نوشته هایت درد دارند!

و من یاد ِ مردی می افتم ،

که با کمانچه اش ،

گوشه ی خیابان شاد میزد...

اما با چشمهای ِ خیس ...!

 

[marzi2011]

اگر تو نبـــودی
مــن
بی دلـــیل ترین اتفـــاق زمیـــن بــودم
تو هـــستی
و مـــن
محکـــمترین بهـــانه ی خلقتـــــــم ..

 

[*** s.mahdi ***]

​

در پیراهنی از حریر ابر

به لهجه باران
با من حرف می زنی

و تمام وسعت دلم
لبالب از زلال تو می شود
بگو چگونه باید ترانه سرود
وقتی تمام عاشقانه ها
در تو ردیف می شود؟!
نه...........
تو نمی گذاری
نمی گذاری که من هم
شاعر شوم
با تو باید مثل باران حرف زد
​

به زلالی گوشه چشمانت.

 

[marzi2011]

شکستنی رفع بلاست ....


اما باور نمی کند دلم ... !!!

 

[RZGH]

[FONT=&quot]سیندرلای من[/FONT]

[FONT=&quot]به عشق مهربانی هایت[/FONT]

[FONT=&quot]با اسبی سفید به قصر ملکه سیاهی ها حمله کردم[/FONT]

[FONT=&quot]از روی پل یخی رد شدم[/FONT]

[FONT=&quot]شمشیر به دست شدم / با دیوهای نامرئی جنگیدم[/FONT]

[FONT=&quot]تیرهای زهرآگین را از تنم بیرون کشیدم[/FONT]

[FONT=&quot]تو را از زندان فراری دادم[/FONT]

[FONT=&quot]به پای اسب که رسیدیم[/FONT]

[FONT=&quot]اخم کردی گفتی ماشینت کو؟[/FONT]

[FONT=&quot]گفتم من هستم و احساسم و اسب سفید قصه ها[/FONT]

[FONT=&quot]زانوی غم بغل کردی[/FONT]

--من ماشین لامبورگینی می خواهم

[FONT=&quot]قلبم شکست / رهایت کردم[/FONT]

[FONT=&quot]تو ماندی و ملکه سیاهی ها[/FONT]

[FONT=&quot]من و اسبم غمگین رفتیم[/FONT]

[FONT=&quot]باید به فکر یک عشق دیگر باشم[/FONT]

[FONT=&quot]کسی می داند دخترک کبریت فروش سر کدام چهار راه ایستاده؟[/FONT]


.. [FONT=&quot]نیما هوشمند[/FONT] ..

 

[nazanin jamshidi]

کاش میدیدم چیست

آنچه از چشم تو تا عمق وجودم جاریست

آه وقتی که تو لبخند نگاهت را

میتابانی

بال مژگان بلندت را

میخوابانی

آه وقتی که تو چشمانت را

آن جام لبالب از جاندارو را

سوی این تشنه ی جان سوخته میگردانی

موج موسیقی عشق

از دلم میگذرد

روح گلرنگ شراب

در تنم میگردد

دست ویرانگر شوق

پر پرم میکند این غنچه رنگین پر پر

من در آن لحظه که چشم تو به من مینگرد

برگ خشکیده ی ایمان را

در پنجه باد

رقص شیطان خواهش را

در آتش سبز

نور پنهانی بخشش را

در چشمه مهر

اهتزاز ابدیت را میبینم

بیش از این سوی نگاهت نتوانم گریست

اهتزاز ابدیت را یارای تماشایم نیست

کاش میگفتی چیست

آنچه از چشم تو تا عمق وجودم جاریست

 

[naghmeirani]

ظلم است اگر
دلتنگَ‌ت نشوم
وقتی
انقدر زیبایی!

-----------
ایرج تمجیدی

 

[ni_rosa_ce]

از زخم‌های بزرگ
خط کوچکی باقی می‌ماند
و از چشم‌های تو
چه بگویم ...
خاطره‌ی آرنج‌های تو
بر تخت من گود افتاده !

بکتاش آبتین

 

[*** s.mahdi ***]

تمام حرف هایم..

همان هایی هستند که..

نوشته نمیشوند

همان سه نقطه های بیچاره...



​

 

[ni_rosa_ce]

من
از میان واژه‌های زلال
« دوستی» را برگزیده‌ام ،
آن‌جا که
برف‌های تنهایی
آب می‌شوند
در صدای تابستانی یک دوست .

ناهید عباسی
​

 

[F@tima s332]

دل است دیگر

یا شور می‌زند

یا تنگ می‌شود

یا می‌شکند

آخر هم مهر سنگ بودن

می‌خورد روی پیشانی‌اش ...

 

[*** s.mahdi ***]

چند بارد غم دنیا به تن تنهایی
وای بر من تن تنها و غم دنیایی



تیرباران فلک فرصت آنم ندهد
که چو تیر از جگر ریش برآرم وایی


لاله ئی را که بر او داغ دورنگی پیداست
حیف از ناله معصوم هزارآوایی


آخرم رام نشد چشم غزالی وحشی
گر چه انگیختم از هر غزلی غوغایی


من همان شاهد شیرازم و نتوانی یافت
در همه شهر به شیرینی من شیدایی


تا نه از گریه شدم کور بیا ورنه چه سود
از چراغی که بگیرند به نابینایی


همه در خاطرم از شاهد رؤیائی خویش
بگذرد خاطره با دلکشی رؤیایی


گاه بر دورنمای افق از گوشه ابر
با طلوع ملکی جلوه دهد سیمایی


انعکاسی است بر آن گردش چشم آبی
از جمال و عظمت چون افق دریایی

دست با دوست در آغوش نه حد من و تست
منم و حسرت بوسیدن خاک پایی​

 

[یارانراد]

خواب کودکی

در خوابهای کودکی ام
هر شب طنین سو قطاری
از ایستگاه می گذرد
دنباله ی قطار
انگار هیچ گاه به پایان نمی رسد
انگار
بیش از هزار پنجره دارد
و در تمام پنجره هایش
تنها تویی که دست تکان می دهی
آنگاه
در چارچوب پنجره ها
شب شعله می کشد
با دود گیسوان تو در باد
در امتداد راه مه آلود
در دود
دود
دود ...​

 

[یارانراد]

قطار می‌رود
تو می‌روی
تمام ایستگاه می‌رود
و من چقدر ساده‌ام
كه سال‌های سال
در انتظار تو
كنار این قطار ِ رفته ایستاده‌ام
و همچنان
به نرده‌های ایستگاهِ رفته
تكیه داده‌ام!

 

[m.a.r.y.jooon]

شقایق گفت با خنده :
نه بیمارم ، نه تبدارم
اگر سرخم چنان اتش حدیث دیگری دارم ...
گلی بودم به صحرایی نه با این رنگ وزیبایی
نبودم ان زمان هرگز نشان عشق وشیدایی
یکی از روزهایی که زمین تبدار و سوزان بود و
صحرا در عطش می سوخت ، تمام غنچه ها تشنه و من
بی تاب و خشکیده تنم در اتشی می سو خت ...
ز ره امد یکی خسته به پایش خار بنشسته و عشق از چهره اش پیدای پیدا بود
ز انچه زیر لب می گفت شنیدم :....
سخت شیدا بود، نمی دانم چه بیماری به جان دلبرش افتاده بود اما ...
طبیبان گفته بودندش اگر یک شاخه گل ارد از ان نوعی که من بودم
بگیرند ریشه اش را و بسوزانند
شود مرهم برای دلبرش اندم شفا یابد
چنان چه با خودش می گفت :
بسی کوه وبیابن را بسی صحرای سوزان را به دنبال
گلش بوده و یک دم هم نیاسوده ، که افتاد چشم او ناگه به روی من ....
بدون لحظه ای تردید ، شتابان شد به سوی من
به اسانی مرا با ریشه از خاکم جدا کرد و به ره افتاد و
اومی رفت و من در دست او بودم و او هرلحظه سر را رو به بالاها
تشکر از خدا می کرد ....
پس از چندی هوا چون کوره ی اتش ، زمین می سوخت
و دیگر داشت در دستش تمام ریشه ام می سوخت ، به لب هایی که تاول داشت
گفت :
اما چه باید کرد ؟
در این صحرا که ابی نیست ، به جانم هیچ تابی نیست
اگر گل ریشه اش سوزد که وای بر من
برای دلبرم هرگز دوایی نیست ...! و از این گل که جایی نیست ...
خودش هم تشنه بود اما !
نمی فهمید حالش را ، چنان می رفت و من در دست او بودم و حالا من
تمام هست او بودم ...
دلم می سوخت اما راه پایان کو ؟
نه حتی اب ، نسیمی در بیابان کو ؟
و دیگر داشت در دستش تمام جان من می سوخت که ناگه روی زانوهای خود
خم شد ، دگر از صبر او کم شد ، دلش لبریز ماتم شد
کمی اندیشه کرد .........
انگه ،
مرا در گوشهای از ان بیابان کاشت ، نشست و سینه را با سنگ خارایی
ز هم بشکافت
ز هم بشکافت...... اما ، آه !
صدای قلب او گویی جهان را زیرو رو می کرد
زمین و اسمان را پشت و رو می کرد
و هر چیزی که هرجا بود با غم روبرو می کرد
نمی دانم چه می گویم ؟!
به جای اب ، خونش را به من میداد و بر لب های او فریاد
" بمان ای گل "
که تو تاج سرم هستی ، دوای دلبرم هستی
" بمان ای گل "
و من ماندم نشان عشق و شیدایی
و با این رنگ و زیبایی و نام من " شقایق " شد..........

 

[mahdi26465]

نیمی از زندگیم در انتظار دیدارت گذشت
نیمی دیگر در حسرت رفتنت
ولحظه ای به دیدارت
.
.
.
.
.
.اما آن لحظه به ان دو نیمه می ارزید

 

[F@tima s332]

بغض نیمه‌کاره

تکرار دروغ‌هایت

گلویم را می‌فشارد

از ساده‌لوحی بی‌شرم خاطراتم بیزارم

آنگاه که از خودم می‌پرسم:

«هنوز دوستم دارد؟!...حتی به دروغ-»
​

 

[F@tima s332]

عشقـ یعنـے بعد از یه دعـواے مفـصل،


از روی لجـبازے گوشے رو بذارے روے سایلنتــ و برے زیـر پتـو...


بعـد هر چنـد دقیقه یه‌ بار یواشـکے گوشـه‌ے پتو رو کـنار بزنے و زل بزنے به سقفــ،


تا ببـینے نورے از گوشـے افتـاده روے سـقفــ یا نـه.......؟؟

 

[F@tima s332]

دیشب دفترچه ی خاطراتم را واسه نوشتن ورق میزدم
تمومی نداره
تا اخرعمر
مهربانی دریغ شده ات را
به من بدهکاری!!!!!!

 

[F@tima s332]

نشسته ام.... +کجا؟
...کنارهمان چاهی که توبرایم کندی.....
عمق نامردی ات را اندازه میگیرم.

 

[elnz]

نشستم....
خسته شدم...
دیگر قایق نمیسازم...
پشت دریاها هر خبری که میخواهد باشد
باشد....
وقتی از تو خبری نیست....
قایق میخواهم چه کار....؟؟
مرا همین جزیره کوچک تنهایی هایم بس است......!​

​

​

 

[elnz]

در آفتاب کمرنگ زندگیم به دنبال پیاده رویی که نمی دانم به کدامین خیابان منتهی میشود و در تلاطم شاخه های بی برگ،
زیر چتری که مرا از باران جدا میکند، بدنبال نیمکتی میگردم تا دوباره به یاد آورم همه آن روزها را....

​

 

[elnz]

 

[F@tima s332]

هـر چـقدر هم کـِ غـرقـ ِ این قـِصـ ه مے شومـ

بـآز همـ یکـ جآے ِ کار مے لَنـگد هـمـیشـه ؛

مــآ کـِ از این قـرآرـها نداشتـیمـ ...

کـ ِ تـُ بروے و مـن بمآنـم بـآ این همه نـبودنتـ

کـِ تــمآمـ ِ بـودنـتـ را بگیرے !

.

فهمیدے ؟! یکـ جآے ِ کار مے لنـگد !

 

[mani24]

آهسته گفت : "خدا نگهدار
"



در را بست و رفت
... !!



آدمها چه راحت ، مسئولیت خودشان را




به گردن "خدا" می اندازند
!!!

 

[mani24]

بـــه شـــوق ِ دیــــدارت ..

چـــه آب و جـــارویی راه انـــداخــتــه انـــد !

چــشـــمـــهـــا و مــــژه هــــایـــم ...

 

[خیال شیشه ای]

نيمه گمشده ام نيستي تا با نيمه ديگر
به جستجويت برخيزم
تو
تمام گمشده مني......

 

[mani24]

نيمه گمشده ام نيستي تا با نيمه ديگر
به جستجويت برخيزم
تو
تمام گمشده مني......

تازِگیا مُد شُده میگَــטּ عِشقِت را وِل کُــטּ اَگِـ ـﮧبَرگَشت مالِـــﮧ פֿودِتَـــﮧ..

اَگِــــﮧ بَرنَگَشت اَز قَبلَم مالِـــﮧ تو نَبودِه...

آخِــــﮧ لَعنَتــے مَگِـــﮧ دارے کَفتَربازی میکُنـےـ ؟ ؟

 

[F@tima s332]

تنهایی 6 حرف داره اما برای به زانودرآوردن آدم حرف نداره