اس ام اس هاي روزانه Joke-Off-SMS

[PATRIOT]

هروقت پيشم نيستي دلم برات تنگ ميشه هروقت هم پيشم هستي دلم برات تنگ‎ ‎ميشه,اي مرده شورت رو ببرن كه بود و نبودت يكيه !​

 

[PATRIOT]

يكي از عكساتو يادگاري بده ميخوام بزارم لب قندون بچه به قند دست نزنه .

 

[PATRIOT]

یه نگاه كن به پشتت ببين دم داري ...!؟
.
.
نداري ؟!
.
پس خودتي ...!
اخه خر ما از كره گي دم نداشت .​

 

[PATRIOT]

امروز پليس در طرح مبارزه با بد حجابي خوشگلا را هم ميگيره
.اس ام اس زدم بگم نري بيرون،
نميگيرنت ضاييع ميشي.​

 

[PATRIOT]

يادته يه روز تو رو از بابانوئل خواسته بودم؟
امروز اومد گفت من تو كار جنس بنجل نيستم!​

 

[PATRIOT]

ميخوام بگم دوستت دارم... نه به 21 زبان زنده دنيا... بلكه به زبان قلبم
گوش كن: تالاپ..تولوپ...​

 

[PATRIOT]

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . ​

الهي قربون چشات برم كه دنبال اس.ام.اس ميگردي.
​

​

​

​

 

[نازي_مو]

يك نفس بياد خدا يك سبد خاطر اسوده و شاد . يك بغل شبنم ارامش صبح همه تقديم تو باد

 

[نازي_مو]

كاش مي دانستي زندگي با همه ي وسعت خويش ، محفل ساكت غم خوردن نيست حاصلش تن به قضا دادن و پژمردن نيست زندگي خوردن خوابيدن نيست اضطراب و هوس ديدن و ناديدن نيست زندگي جنبش و جاري شدن است زندگي كوشش و راهي شدن است از تماشاگه اغاز حيات تا به جائي كه خدا مي داند ..

 

[نازي_مو]

امروز پليس در طرح مبارزه با بد حجابي خوشگلا را هم ميگيره

.اس ام اس زدم بگم نري بيرون،

نميگيرنت ضاييع ميشي.​

sms ها چرا همه ادم ضايع كنه ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

 

[mohammad6528]

زندگي اجبار است مرگ انتظار است عشق يك بار است جدايي دشوار هست ياد تو تكرار است.

 

[zkeshmiri]

سنگی که طاقت ضربه های تیشه را ندارد تندیسی زیبا نخواهد شد
از زخمه تیشه خسته نشو که وجودت شایسته تندیس است

 

[zkeshmiri]

معرفت به سکوت نزدیکتر است تا به سخن....
(نیکلسون)

 

[zkeshmiri]

نه از خاکم نه از بادم نه در بندم نه آزادم نه آن لیلاترین مجنون نه شیرینم نه فرهادم فقط مثل تو غمگینم فقط مثل تو دلتنگم اگر آبی تر از آبم اگر همزاد مهتابم بدون تو چه بی رنگم بدون تو چه بی تابم

 

[ar ebrahimzadeh]

از یکی می پرسند اسم یک موجود رو ببر . میگه یخ . میگن یخ دیگه چیه گفتیم یک موجود . میگه آخه من بارها و بارها دیدم می نویسند یخ موجود است

 

[نازي_مو]

اگه بابا نوئل بودم تو اسمون دلت يه عالمه ستاره مي زاشتم تا هيچ شب تاريكي تو زندگيت نداشته باشي

 

[altinay]

از برگ گل نازکتری
از هر چه گویم بهتری..................
خوبان فراوان دیده ام اما تو چیز دیگری...............

 

[altinay]

اگه گفتی بچه ی جوجو و قورباغه چی میشه؟
.
.
.
.
اونا بچه دار نمیشن براشون دعا کن!

 

[مرد تنهای شب]

گفتمش آغاز درد عشق چيست؟ گفت آغازش سراسر بندگيست گفتمش پايان آن را هم بگو گفت پايانش همه شرمندگيست گفتمش درماندردم را بگو گفت درماني ندارد، بي دواست گفتمش يک اندکي تسکين آن گفت تسکينش همه سوز و فناست

 

[Araz_urmu]

تقدیم به تمام قومیت های آزادی خواه ایران

تقدیم به تمام قومیت های آزادی خواه ایران

نه همی حس جک به ترکاست

الا ای داور دانا تو می دانی که ایرانی​

چه محنتها کشید از دست این تهران و تهرانی​

چه طرفی بست از این جمعیت ایران جز پریشانی​

چه داند رهبری سر گشته صحرای نادانی​

*چرا مردی کند دعوی کسی که کمتراست از زن​

الا تهرانیا انصاف می کن خر تویی یا من*​

تو ای بیمار نادانی چه هذیان و هدر گفتی​

به رشتی کله ماهی خور به طوسی کله خر گفتی​

قمی را بد شمردی اصفهانی را بتر گفتی​

جوانمردان آذربایجان را ترک خر گفتی​

*تو را آتش زدند و خود بر آن آتش زدی دامن​

الا تهرانیا انصاف میکن خر تویی یا من*​

تو اهل پایتختی باید اهل معرفت باشی​

به فکر آبرو و افتخار مملکت باشی​

چرا بیچاره مشدی و بی تربیت باشی​

به نقص من چه خندی خود سراپا منقصت باشی​

*مرا این بس که میدانم تمیز دوست از دشمن​

الا تهرانیا انصاف میکن خر تویی یا من*​

گمان کردم که با من همدل و همدین و همدردی​

به مردی با تو پیوستم ندانستم که نامردی​

چه گویم بر سرم با ناجوانمردی چه آوردی​

اگر میخواستی عیب زبان هم رفع میکردی​

*ولی ما را ندانستی به خود هم کیش و هم میهن​

الا تهرانیا انصاف میکن خر تویی یا من*​

به شهریور مه پارین که طیارات با تعجیل​

فرو میریخت چون طیر ابابیلم به سر سجیل​

چه گویم ای همه ساز تو بی قانون و هردمبیل​

تو را یک شب نشد ساز و نوا در رادیو تعطیل​

*ترا تنبور و تنبک بر فلک میشد مرا شیون​

الا تهرانیا انصاف میکن خر تویی یا من*​

بدستم تا سلاحی بود راه دشمنان بستم​

عدو را تا که ننشاندم به جای از پای ننشستم​

به کام دشمنان آخر گرفتی تیغ از دستم​

چنان پیوند بگسستی که پیوستن نیارستم​

*کنون تنها علی مانده است و حوضش چشم ما روشن!​

الا تهرانیا انصاف میکن خر تویی یا من*​

چو استاد دغل سنگ محک بر سکه ما زد​

ترا تنها پذیرفت و مرا از امتحان وا زد​

سپس در چشم تو تهران به جای مملکت جا زد​

چو تهران نیز تنها دید با جمعی به تنها زد​

*تو این درس خیانت را روان بودی و من کودن​

الا تهرانیا انصاف میکن خر تویی یا من*​

چو خواهد دشمنی بنیاد قومی را براندازد​

نخست آن جمع را از هم پریشان و جدا سازد​

چو تنها کرد هریک را به تنهایی بدو تازد​

چنان اندازدش از پا که دیگر سر نیفرازد​

*تو بودی آنکه دشمن را ندانستی فریب و فن​

الا تهرانیا انصاف میکن خر تویی یا من*​

چرا با دوستدارانت عناد و کین و لج باشد​

چرا بیچاره آذربایجان عضو فلج باشد​

مگر پنداشتی ایران ز تهران تا کرج باشد​

هنوز از ماست ایران را اگر روزی فرج باشد​

*تو گل را خار میبینی و گلشن را همه گلخن​

الا تهرانیا انصاف میکن خر تویی یا من*​

تو را تا ترک آذربایجان بود و خراسان بود​

کجا بارت بدین سنگینی و کارت بدینسان بود​

چه شد کرد و لر و یاغی کزو هر مشکل آسان بود​

کجا شد ایل قشقایی کزو دشمن هراسان بود​

*کنون ای پهلوان پنبه چونی نه تیر ماند و نی جوشن​

الا تهرانیا انصاف میکن خر تویی یا من*​

کنون گندم نه از سمنان فراز آید نه از زنجان​

نه ماهی و برنج از رشت و نی چایی ز لاهیجان​

از این قحط و غلا مشکل توانی وارهاندن جان​

مگر در قصه ها خوانی حدیث زیره و کرمان​

*دگر انبانه از گندم تهی شد دیزی از بنشن​

الا تهرانیا انصاف میکن خر تویی یا من*​

​

استاد شهریار​

 

[leanthinker]

یعنی چی؟؟؟؟

یعنی چی؟؟؟؟

الا ای داور دانا تو می دانی که ایرانی​

چه محنتها کشید از دست این تهران و تهرانی​

چه طرفی بست از این جمعیت ایران جز پریشانی​

چه داند رهبری سر گشته صحرای نادانی​

*چرا مردی کند دعوی کسی که کمتراست از زن​

الا تهرانیا انصاف می کن خر تویی یا من*​

تو ای بیمار نادانی چه هذیان و هدر گفتی​

به رشتی کله ماهی خور به طوسی کله خر گفتی​

قمی را بد شمردی اصفهانی را بتر گفتی​

جوانمردان آذربایجان را ترک خر گفتی​

*تو را آتش زدند و خود بر آن آتش زدی دامن​

الا تهرانیا انصاف میکن خر تویی یا من*​

تو اهل پایتختی باید اهل معرفت باشی​

به فکر آبرو و افتخار مملکت باشی​

چرا بیچاره مشدی و بی تربیت باشی​

به نقص من چه خندی خود سراپا منقصت باشی​

*مرا این بس که میدانم تمیز دوست از دشمن​

الا تهرانیا انصاف میکن خر تویی یا من*​

گمان کردم که با من همدل و همدین و همدردی​

به مردی با تو پیوستم ندانستم که نامردی​

چه گویم بر سرم با ناجوانمردی چه آوردی​

اگر میخواستی عیب زبان هم رفع میکردی​

*ولی ما را ندانستی به خود هم کیش و هم میهن​

الا تهرانیا انصاف میکن خر تویی یا من*​

به شهریور مه پارین که طیارات با تعجیل​

فرو میریخت چون طیر ابابیلم به سر سجیل​

چه گویم ای همه ساز تو بی قانون و هردمبیل​

تو را یک شب نشد ساز و نوا در رادیو تعطیل​

*ترا تنبور و تنبک بر فلک میشد مرا شیون​

الا تهرانیا انصاف میکن خر تویی یا من*​

بدستم تا سلاحی بود راه دشمنان بستم​

عدو را تا که ننشاندم به جای از پای ننشستم​

به کام دشمنان آخر گرفتی تیغ از دستم​

چنان پیوند بگسستی که پیوستن نیارستم​

*کنون تنها علی مانده است و حوضش چشم ما روشن!​

الا تهرانیا انصاف میکن خر تویی یا من*​

چو استاد دغل سنگ محک بر سکه ما زد​

ترا تنها پذیرفت و مرا از امتحان وا زد​

سپس در چشم تو تهران به جای مملکت جا زد​

چو تهران نیز تنها دید با جمعی به تنها زد​

*تو این درس خیانت را روان بودی و من کودن​

الا تهرانیا انصاف میکن خر تویی یا من*​

چو خواهد دشمنی بنیاد قومی را براندازد​

نخست آن جمع را از هم پریشان و جدا سازد​

چو تنها کرد هریک را به تنهایی بدو تازد​

چنان اندازدش از پا که دیگر سر نیفرازد​

*تو بودی آنکه دشمن را ندانستی فریب و فن​

الا تهرانیا انصاف میکن خر تویی یا من*​

چرا با دوستدارانت عناد و کین و لج باشد​

چرا بیچاره آذربایجان عضو فلج باشد​

مگر پنداشتی ایران ز تهران تا کرج باشد​

هنوز از ماست ایران را اگر روزی فرج باشد​

*تو گل را خار میبینی و گلشن را همه گلخن​

الا تهرانیا انصاف میکن خر تویی یا من*​

تو را تا ترک آذربایجان بود و خراسان بود​

کجا بارت بدین سنگینی و کارت بدینسان بود​

چه شد کرد و لر و یاغی کزو هر مشکل آسان بود​

کجا شد ایل قشقایی کزو دشمن هراسان بود​

*کنون ای پهلوان پنبه چونی نه تیر ماند و نی جوشن​

الا تهرانیا انصاف میکن خر تویی یا من*​

کنون گندم نه از سمنان فراز آید نه از زنجان​

نه ماهی و برنج از رشت و نی چایی ز لاهیجان​

از این قحط و غلا مشکل توانی وارهاندن جان​

مگر در قصه ها خوانی حدیث زیره و کرمان​

*دگر انبانه از گندم تهی شد دیزی از بنشن​

الا تهرانیا انصاف میکن خر تویی یا من*​

استاد شهریار​

خواهشا به هم بی احترامی نکنین

 

[Araz_urmu]

خواهشا به هم بی احترامی نکنین

مطمئنی تا آخر شعر رو خوندی؟!!!حالا شد بی احترامی؟!

 

[leanthinker]

مطمئنی تا آخر شعر رو خوندی؟!!!حالا شد بی احترامی؟!

بله خوندم
من به تهرانی ها یا هر قومیت دیگه هم قبلا گفته بودم که لفظ ترک رو تو لطیفه هاشون نیارن
من این شعر رو قبلا شنیده بودم
درست نیست تو یه جمع فرهنگی به هم بی احترامی کنیم
من از طرف بچه های دیگه هم از شما و اقوام ترک معذرت خواهی می کنم
اما با مقابله به مثل چیزی درست نمی شه.

 

[melika62]

به يه اقايي ميگن شما بلدي پيانو بزني ميگه من نه ولي يه داداش دارم اونم نه

 

[شايد حامد]

الا ای داور دانا تو می دانی که ایرانی​

چه محنتها کشید از دست این تهران و تهرانی​

چه طرفی بست از این جمعیت ایران جز پریشانی​

چه داند رهبری سر گشته صحرای نادانی​

*چرا مردی کند دعوی کسی که کمتراست از زن​

الا تهرانیا انصاف می کن خر تویی یا من*​

تو ای بیمار نادانی چه هذیان و هدر گفتی​

به رشتی کله ماهی خور به طوسی کله خر گفتی​

قمی را بد شمردی اصفهانی را بتر گفتی​

جوانمردان آذربایجان را ترک خر گفتی​

*تو را آتش زدند و خود بر آن آتش زدی دامن​

الا تهرانیا انصاف میکن خر تویی یا من*​

تو اهل پایتختی باید اهل معرفت باشی​

به فکر آبرو و افتخار مملکت باشی​

چرا بیچاره مشدی و بی تربیت باشی​

به نقص من چه خندی خود سراپا منقصت باشی​

*مرا این بس که میدانم تمیز دوست از دشمن​

الا تهرانیا انصاف میکن خر تویی یا من*​

گمان کردم که با من همدل و همدین و همدردی​

به مردی با تو پیوستم ندانستم که نامردی​

چه گویم بر سرم با ناجوانمردی چه آوردی​

اگر میخواستی عیب زبان هم رفع میکردی​

*ولی ما را ندانستی به خود هم کیش و هم میهن​

الا تهرانیا انصاف میکن خر تویی یا من*​

به شهریور مه پارین که طیارات با تعجیل​

فرو میریخت چون طیر ابابیلم به سر سجیل​

چه گویم ای همه ساز تو بی قانون و هردمبیل​

تو را یک شب نشد ساز و نوا در رادیو تعطیل​

*ترا تنبور و تنبک بر فلک میشد مرا شیون​

الا تهرانیا انصاف میکن خر تویی یا من*​

بدستم تا سلاحی بود راه دشمنان بستم​

عدو را تا که ننشاندم به جای از پای ننشستم​

به کام دشمنان آخر گرفتی تیغ از دستم​

چنان پیوند بگسستی که پیوستن نیارستم​

*کنون تنها علی مانده است و حوضش چشم ما روشن!​

الا تهرانیا انصاف میکن خر تویی یا من*​

چو استاد دغل سنگ محک بر سکه ما زد​

ترا تنها پذیرفت و مرا از امتحان وا زد​

سپس در چشم تو تهران به جای مملکت جا زد​

چو تهران نیز تنها دید با جمعی به تنها زد​

*تو این درس خیانت را روان بودی و من کودن​

الا تهرانیا انصاف میکن خر تویی یا من*​

چو خواهد دشمنی بنیاد قومی را براندازد​

نخست آن جمع را از هم پریشان و جدا سازد​

چو تنها کرد هریک را به تنهایی بدو تازد​

چنان اندازدش از پا که دیگر سر نیفرازد​

*تو بودی آنکه دشمن را ندانستی فریب و فن​

الا تهرانیا انصاف میکن خر تویی یا من*​

چرا با دوستدارانت عناد و کین و لج باشد​

چرا بیچاره آذربایجان عضو فلج باشد​

مگر پنداشتی ایران ز تهران تا کرج باشد​

هنوز از ماست ایران را اگر روزی فرج باشد​

*تو گل را خار میبینی و گلشن را همه گلخن​

الا تهرانیا انصاف میکن خر تویی یا من*​

تو را تا ترک آذربایجان بود و خراسان بود​

کجا بارت بدین سنگینی و کارت بدینسان بود​

چه شد کرد و لر و یاغی کزو هر مشکل آسان بود​

کجا شد ایل قشقایی کزو دشمن هراسان بود​

*کنون ای پهلوان پنبه چونی نه تیر ماند و نی جوشن​

الا تهرانیا انصاف میکن خر تویی یا من*​

کنون گندم نه از سمنان فراز آید نه از زنجان​

نه ماهی و برنج از رشت و نی چایی ز لاهیجان​

از این قحط و غلا مشکل توانی وارهاندن جان​

مگر در قصه ها خوانی حدیث زیره و کرمان​

*دگر انبانه از گندم تهی شد دیزی از بنشن​

الا تهرانیا انصاف میکن خر تویی یا من*​

استاد شهریار​

خدايي اگه يكي اينو بتونه sms كنه، اگه ادعاي پيغمبري كنه من حتما بهش ايمان ميارم

 

[شايد حامد]

چارلی چاپلین میگه : شاید زندگی آن جشنی نباشد که آرزویش را داشتی اما حال که به آن دعوت شدی تا میتوانی زیبا برقص

 

[شايد حامد]

تصور كن اگر قرار بود هر كس به اندازه ی دانش خود حرف بزند چه سكوتی بر دنیا حاكم میشد ... ..... ناپلئون

 

[شايد حامد]

بدترین نوع فراغ زمانی هست که کسی رو که دوست داری در کنار خودت داشته باشی ولی بدونی هیچ وقت نمی تونی مالکش بشی.

 

[شايد حامد]

اگه بخوام یه كتاب صد صفحه ای در مورد امید بنویسم، 99 صفحه رو خالی می ذارم. صفحه ی آخر سطر آخر می نویسم امید آخرین چیزی است كه می میرد........گابریل گارسیا ماركز

 

[شايد حامد]

بسترم ،
صدف خالي يك تنهايي است.
و تو چون مرواريد،
گردن آويز كسان دگري(ه.ا.سايه)