مغز وسیله ادراک بشر هست و کاملا مادی هست.
سلول های مغزی و نرون ها هم به تفکر کمک میکنند، آنچه که عقل نامیده میشه، برگرفته از یک مغز کاملا مادی هست.
با این تعریف شما ما با پدیده ای غیر مادی برخاسته از یک ماده روبرو هستیم.
در حالیکه تفکر هم یک حس هست، مثل حس شنوایی، مگر صدا ماده است؟ صدا فقط ارتعاشات امواج هست.
آنچه که مادی است، مغز انسان است و مغز با عقل متفاوت است.
مغز به منزله ابزاری برای عقل است، اما خود او درک کننده نیست .
صدا ماده نیست؟ درحالی که من با ابزار مادی قادر به تشخیص آن هستم؟
امور غیر مادی بسیاری وجود دارند که انسان آن ها را می فهمد.
حتی اموری که هرگز موجود نبوده اند و هرگز هم موجود نخواهند شد.
مثل تناقض که هر انسانی با اندک تاملی می فهمد که تناقض چیست و حکم می کند که دو امر متناقض هرگز با یکدیگر جمع نمی شوند.
در حالی که تناقض حتی در حد تصور نیز ممکن نیست. (یک لیوان آب تصور کنید که در همان حال که پر است، پر نباشد)
برای درک چیزی غیر مادی، آیا نیاز به ابزاری غیرمادی وجود داره، یا باید مفهوم از ماده رو گسترش بدیم به جای اینکه دنبال پدیده ای غیرمادی باشیم؟
اینجاست که علم انسان به کمک او می آید. علمی که غیر مادی است.
برای اثبات غیر مادی بودن علم انسان، و قوه درک او در فلسفه دلایل متعددی ارائه شده است. ازجمله:
محال بودن انطباع کبير در صغير:
ما دریاها را درک می کنیم.و علم به آنها در نزد ما موجود است.
اگر این درک مادی باشد، هرگز نمی توانیم این امور عظیم را با اعضای مادی کوچک خود (مثل مغز) در یابیم.
چگونه ممکن است دریایی به این عظمت در عناصر مادی وجود ما گنجانده شده باشد؟
عدم امکان تغییر و دگرگونی:
صورتهاي علمي به هرنحوي که باشند، مجرد از ماده و فاقد قوه هستند،
زيرا به وضوح صورت علمي از ان جهت که معلوم نفس مي باشد قوه تغيير و تبديل به هيچ چيز ديگري را ندارد (وگرنه موجب مغايرت و مباينت صورت جديد با صورتي پيشين مي شود)
در حالي که اگر صورتهاي علمي امري مادي بودند ، امکان تغيير و تحول در انها وجود مي داشت.در حالی که معلوم ما هیچ تغییری نمی کند.
آیا با گذشت هزاران سال، ممکن است تصویر ذهنی شاخه درخت، دچار فرسودگی شود و به خاک تبدیل شود؟ یا اینکه رشد کرده و بزرگ تر شود؟ بنابراین با توجه به عدم امکان تغییر در معلوم، روشن می شود که علم مادی نیست. و تغییر در علم، تنها در زیاد شدن تعداد معلومات، یا مورد غفلت واقع شدن آنها و اموری از این نظیر است. و تغییر مادی ای که به شکل تبدل و دگرگونی است، در علم وجود ندارد.
عدم امکان اين ادارک به صورت هميشگي و با آماده بودن شرايط:
اگر ادارک حسي از فعل و انفعالات مادي مي بود مي بايست هميشه با فراهم شدن شرايط مادي ، تحقق يابد در حاليکه بسياري از اوقات با و جود فراهم بودن شرايط مادي، به سبب تمرگز نفس در امر ديگري اين ادراک صورت نمي گيرد. پس حصول اين قبيل ادراکات منوط به توجه نفس و از امور غير مادي است.
عدم وجود خواص و ویژگیهای غیر قابل انفکاک از ماده:
اگر ادراک علمی از امور مادی می بود، می بایستی دارای خواص و ویژگی های امور مادی باشد؛ خواصی که ملازم با امور مادی و غیر قابل انفکاک از ان است. مانند انقسام، زمان و مکان. مثلا اگر تصوری از شاخه درخت داشته باشید، هرگز نمی توانید همان تصور را نصف کنید! بلکه اگر بخواهید می توانید دو تصور جدید از دو نیم شاخه به وجود آورید بدون اینکه تصور قبلی تقسیم شود. (هر امر مادی به دلیل داشتن حجم قابلیت تقسیم را دارند. اگر چه تقسیم محقق نشود) همچنین هر پدیده مادی، شرایط زمانی خاصی دارد. اما در علم شرط زمانی وجود ندارد و علم به یک حادثه، هزاران سال بعد به همان شکل می تواند موجود باشد.
بنابراین روشن می شود که عقل خود موجود مجردی است.
و مغز تنها ابزاری در اختیار عقل است.
