نه وافن در واقع طبق شرع اصولاً چیزی به نام حق طلاق نداریم و طلاق یک حق یکطرف است که بهش میگن ایقاع!
اون چیزی که مصطلح شده به نام حق طلاق در واقع وکالت نامه طلاقه!
اگر زنی در عقد نامه اش بنویسه حق طلاق داره این از نظر حقوقی کاملاً بی ارزشه!
چیزی که نوشته میشه اینه زوج به زوجه وکالت بلا عزل در طلاق با توکیل به غیر میدهد تا هر وقت که خواست از طرف وی خود را مطلقه کند!
اگر زنی مهریه داشته باشه با این روش جدایی هنوز مهریه خودش رو حفظ میکنه و همینطور زنان بدون برخوردن به مشکلات دادرسی های طولانی و اثبات یکی از شرایط متعددکه زن طبق اون میتونه درخواست طلاق بده از همسرش جدا بشه!
به نظر من این مهمترین شرطی هست که زنان ایران باید حین ازدواج در نظر بگیرند و هر حق دیگری تحت الشعاع این شرط قرار میگیره!
من و شما معتقدیم که برابری زن و مرد یک برابری ذاتی و منطقی است و بله این یک اجازه از طرف مرد است و نه یک حق ذاتی!
ولی توی این اشفته بازار دادگاه های خانواده هیچ چیز به اندازه این وکالت در طلاق مشکلات زنان رو حل نمیکنه!
گاهاً زنان بیش از 10 سال برای جدا شدن از همسرشون تلاش میکنند و د دادگاه ها دوندگی میکنند تا با وجود نگاه مرد سالارانه حاکم بر دادگاه ها و قضات مرد بتونند از همسرشون جدا بشند!
و در نهایت زنان نمیتونند امید به عدالت مردان داشته باشند! فقط یک قول لفظی و یک امید شاید واهی نمیتونه اینده زنان رو تامین کنه.
یک زن چطور میتونه به یک قول اعتماد کنه؟
شما خودت هرگز به یک قول اعتماد میکنی بدون تضمین و بدون پشتوانه؟
من به شدت توی این مملکت به این وکالت نامه پایبندم! یک بار یه بحثی در مورد هفت شین ازدواج توی همین باشگاه داشتیم میگردم تاپیکش رو میارم بالا!
اونجا خیلی مفصل بحث کردیم.