ای جگر تا چند ریزد آسمان خون ترا
تا کی افشاند ز مژگان اشک گلگون ترا
چشم خونین گوش سنگین سر گران از بهر جاه
درد این سواد پریشان کرد شمعون ترا
ریش اگر از تاس شوید شیخ ای گازر مرنج
کاین سبیل ارزان نخواهد کرد صابون ترا
صاف نتوان گفت با سالار اقلیم هرات
کاین درون آلوده خواهد کرد بیرون ترا
صوفی از...