آنقـــــــــــدر محو خودم شام و پگاهی گاهی
نه به پای و نه به سر کفش و کلاهی گاهی
زندگی خورده گره پس چه کنم گــــــــر نروم
به گــــــــــــدایی به در خانه ی شاهی گاهی
ناله ام گرچه فــــــــــلک تاز شده عالم غیب
از تکـــــــــــــــــــــــبر نکند نیم نگاهی گاهی
گر...