نتایح جستجو

من آن نیم که حلال از حرام نشناسم شراب باتو حلال است و آب بی تو حرام

این دل اگر کم است بگو سر بیاورم یا امر کن که یک دل دیگر بیاورم خیلی خلاصه عرض کنم دوست دارمت دیگر نشد عبارت بهتر بیاورم

زهــره مـزن به من دگر ، ای دل شـب خراب من نـالــه بـزن بـسـان مـا ، ده خـبــر از شـراب من قلعــه نشـیـن عشــق ما ، روشنـی دو چشــم ما کـی خبـری به مـا دهـد ، یـا نظری به خواب من شانه زنم به زلـف خود ، وعده به ما و خلف خود یـا بـرسان به خلــد خـود ، یا ببـر این سراب من بـی تـو شـکسـتـه...

استاد نورالحق فرحان یکی از شاعران خوش قریحه ی افغانستان است وی در سال 1325 در شهرک غوریان که هم مرز تایباد ایران است به دنیا آمده است تحصیلات ابتدایی را در غوریان به پایان رسانید و در رشته آموزگاری تحصیل کرده است وی 40 سال است که زبان و ادبیات فارسی تدریس می کند دیوانی از متشکل از غزل ورباعی...

بشم واشم که تا یاری گره دل به بختم گریه و زاری گره دل بگردی و نجویی یار دیگر که از جان و دلت یاری گره دل

دل من ای دل تنها چه صبورانه شکستی سر راه غم فردا چه غریبانه نشستی

خنده ی جام می و زلف گره گیر نگار ای بسا بوسه که چون بوسه ی حافظ بشکست

عالی بودند و تاثیر گذار

[IMG]

با تور دلم زود تو را می گیرم از خاطره ی رود تو را می گیرم ای ماهی آبهای روشن ای عشق! از آب گل آلود تو را می گیرم

ناله به دل شده گره راه نيستان كجاست خانه قفس شد به من طرف بيابان كجاست اشك به خونم كشيد آه به بادم سپرد عقل به بندم فگند رخنه زندان كجاست

قابلش نه بید:gol:

دوباره فرصت جبران گرفته ای از من که بلکه این گره را عاشقانه وا بکنی قبول! قلب مرا باز هم نشانه بگیر اگر خطا بکنی وای اگر خطا بکنی

پیرمردی کیسه ای گندم بر شانه داشته و از بین شنزاری در هوای بسیار گرم و طاقت فرسا می گذشت و به سوی خانه اش می رفت، چون بارش سنگین بود و خیلی خسته شده بود گفت خدایا گره کارم را بگشای..یهو گره کیسه ی گندمش باز شد و گندم ها به روی شن ها ریخت که غیر قابل بازیابی بود پیر مرد به تنگ آمده گفت: خدایا تو...

شب زفاف کم از روز پادشاهی نیست به شرط آنکه پسر را پدر کند داماد

پایان گره، همیشه گره، ابتدا گره... مفعول فاعلات مفاعیل فا... گره من بودم و خیال دل انگیز او شدن او بود و فکر پر زدن از... سالها گره! مانند زندگی که فقط یک بهانه بود یا نقطه تلاقی دلهای ما: " گره " دنیای ساده ی دل من هم بهانه بود یک ریسمان سست... و تا انتها گره این رسم زندگیست که باید عبور کرد تا...

شبی بهانه ی من شو برای بیداری نگو! دوباره برایم بهانه ای داری تمام فکر منی و نیامدی حتی به شب نشینی این خوابهای افکاری خیال با تو نبودن هنوز هم سخت است هنوز با همه ی روز های تکراری مرا ببخش اگر بی اجازه وارد شد کسی به خانه ی دل از شکاف دیواری! چه راه سرد و غریبیست راه من بی تو شبیه مرگ و یا...

[IMG]