نتایح جستجو

دل عاشق خانه ي شير است كسي در آيد در اوكه از جان سير است از ماجراي درد عشق حكايت خطاست واز محنت محبت اظهار شكايت نارواست.عشق چيست ؟ شادي رفته و غم آمده

هر كه عزيمت عاشقي دارد. گو دل از جان بردارد. هر كه قصد حرم دارد گو باديه فرو گذارد و عاشق را دلي بايد بيغش و سينه ي از شور اتش

گوش جان ميسپاريم به واژگاني كه از ميان لبان معطر و پاكيزه ي مادر – به عنوان دعا –براي فرزند خود سر ريز مي گردد كاشكي مي شد يه دشت گل برات لالايي بخونم يه اسمون نرگس و ياس تو باغ دستات بشونم

زندگی رسم خوشایندی است زندگی بال و پری دارد با وسعت مرگ پرشی دارد اندازه عشق زندگی چیزی نیست که لب طاقچه عادت از یادمن و تو برود زندگی جذبه دستی است که می چیند زندگی نوبر انجیر سیاه در دهان گس تابستان است زندگی بعد درخت است به چشم حشره زندگی تجربه شب پره در تاریکی است زندگی حس غریبی است...

من به پايان دگر نيند يشم كه همين دوست داشتن زيباست

تا به خودم ،از خودم اگه نيم ميكشد اين درد مرا،من كيم گاه به دل سوز عطش دارمي گاه به سر شوق خطر دارمي گاه شوم شوق زپرواز او گاه زنم دل به درياي او گاه شوم دست نوازشگري گاه روم در پي رامشگري گاه به زلف خودمم، دست كشم گاه بروي دلمم،خط كشم گاه روم سوي خدا مدعي گاه چه كنم كاسه من...

هدف شعر تغییر بنیادی جهان است و درست به همین علت هر حکومتی به خودش حق می‌دهد شاعر را عنصری ناباب و خطرناک تلقی کند اهل سیاست به قداست زندگی نمی‌اندیشد بلكه زندگان را تنها به مصادر و وسایلی ارزیابی می‌کند که عندالاقتضا باید بی‌درنگ قربانی پیروزی او شود و ای بسا به همین دلیل است که باید قبول کرد...

گفته بودم زندگي زيباست زندگي آتشگهي ديرنده پابرجاست گربيفروزيش رقص شعله اش تاهركران پيداست ورنه خاموشست،خاموشي گناه ماست

حافظ حافظ اگر به باده مشکین دلم کشد شاید که بوی خیر ز زهد ریا نمی‌آید جهانیان همه گر منع من کنند از عشق من آن کنم که خداوندگار فرماید

.میان ما سرگردانی بیابان هاست بی چراغی شب ها بستر خاکی غربت ها فراموشی آتش هاست میان ما هزار و یک شب جست و جو هاست

عشق ميل مفرط است و به معناي فرط محبت و دوستي و اخرين پايه محبت و هدف غايي حيات، معني و مفهوم زندگي آن گاه به حقيقت مي پيوندد كه مقصود نهايي يعني وصل حاصل مي شود ز عشق و وصل و هجر و عهد و پيوند تو حرفي خواندي و من دفتري چند پايدار باشيد

باید گرفتارم شوی تا من گرفتارت شوم ، با جان و دل یارم شوی تا عاشق زارت شوم من نیستم چون دیگران بازیچه ی بازیگران ، اول به دام آرم تو را وانگه گرفتارت شوم .

رشته اي بر گردنم افكنده دوست ميبرد آنجا كه خاطر خواه اوست

چرا ناخن هايتان مي شكند؟ يك متخصص پوست گفت: بافت ناخن برخلاف تصور عموم از نوعي پروتئين، انواع اسيدهاي آمينه و كمي آهن تشكيل شده است و شكنندگي ناخن يا وجود لك روي آن ناشي از كمبود كلسيم بدن نيست. سيما رسايي به ايسنا گفت: هنگامي كه به دلايلي مانند رژيم غذايي يا تغذيه نامناسب ميزان ورود پروتئين...

الهي چه خوش روز گاري است روزگار دوستان تو با تو ، چه خوش بازاري است بازار عارفان در كار تو ،چه اتشين است نفسهاي ايشان در ياد تو . چه خوش دردي است درد مشتاقان در سوز شوق و مهر تو ، چه زيباست گفت وگوي ايشان در نام و نشان تو . گر روز وصال باز بينم روزي بااو گله هاي روز هجران نكنم

الهي الهي پسنديدگان ترا بتو جستند و به تو پيوستند، نا پسنديدگان تو را بخود جستند و بگسستند نه او كه پيوست بشكر رسيد، نه اوكه گسست بعذر رسيد

خيلي وقته به دل تنگيهام سري نزدم شايد بخاطر اين باشه كه دل تاب تنهايي را ندارم و يا باور نميكنم تنهاييم را چرا كه هميشه يكي هست با من منزل به منزل

نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد ای بسا خرقه که مستوجب آتش باشد صوفی ما که ز ورد سحری مست شدی شامگاهش نگران باش که سرخوش باشد حافظ

دل زود باورم را به كرشمه اي ربودي چو نياز ما فزون شد تو بناز خود فزودي به هم الفتي گرفتيم ولي رميدي از ما من و دل همان كه بوديم و تو آن نه اي كه بودي من از آن كشم ندامت كه ترا نيازمودم تو چرا ز من گريزي كه وفايم آزمودي ز درون بود خروشم ولي از لب خموشم نه حكايتي شنيدي نه شكايتي شنودي چمن از تو...

دوش مي آمد و رخساره برافروخته بود تا كجا باز دل غمزده اي سوخته بود رسم عاشق كشي و شيوه شهر آشوبي جامه اي بود كه بر قامت او دوخته بود جان عشاق سپند رخ خود مي دانست آتش چهره بدين كار برافروخته بود