نتایح جستجو

i know one of them and one more ... wow that's great...but sometimes you yourselves give hints

تا چشم برندوزی از هرچه در جهان است در چشم دل نیاید چیزی که مغز جان است

ره میخانه و مسجد کدام است که هر دو بر من مسکین حرام است نه در مسجد گذارندم که رند است نه در میخانه کین خمار خام است میان مسجد و میخانه راهی است بجوئید ای عزیزان کین کدام است به میخانه امامی مست خفته است نمی‌دانم که آن بت را چه نام است مرا کعبه خرابات است امروز حریفم...

سر عشقت مشکلی بس مشکل است حیرت جان است و سودای دل است عقل تا بوی می عشق تو یافت دایما دیوانه‌ای لایعقل است بر امید روی تو در کوی تو پای عاشق تا به زانو در گل است منزل اندر هر دو عالم کی کند هر که را در کوی عشقت منزل است هست عاشق لیک هم بر خویشتن هر که از عشق تو یک...

در دلم تا برق عشق او بجست رونق بازار زهد من شکست چون مرا می‌دید دل برخاسته دل ز من بربود و درجانم نشست خنجر خون‌ریز او خونم بریخت ناوک سر تیز او جانم بخست آتش عشقش ز غیرت بر دلم تاختن آورد همچون شیر مست بانگ بر من زد که ای ناحق شناس دل به ما ده چند باشی بت‌پرست...

حمید مصدق حمید مصدق در اوج شادماني در قله غرور در بهترين دقايق اين عمر نابپاي در لذت نوازش برگ و نسيم صبح در لحظه نهايت نسيان رنجها در لحظه اي كه ذهن وي از ياد برده است خوف تگرگ را كز شاخسار باغ جدا كرده برگ را ناگاه...

از بس که روز و شب غم بر غم کشیده‌ام شادی فکنده‌ام غم بر غم گزیده‌ام شادی به روی غم که غمم غمگسار گشت کم غم چو روی شادی عالم بدیده‌ام گر نیز شادی است درین آشیان غم من شادیی ندیده‌ام اما شنیده‌ام کس را مباد با من و با درد من رجوع زیرا که درد عشق مسلم خریده‌ام تا کی ز...

ای برده به آب‌روی آبم وز نرگس نیم خواب خوابم تا روی چو ماه تو بدیدم افتاده چو ماهیی ز آبم چون شد خط سبز تو پدیدار بر زرده نشست آفتابم هرگه که به خون خطی نویسی من سر ز خط تو برنتابم هرگه که حدیث وصل گویم دل خون گردد ز اضطرابم از بی نمکی و بی قراری در سیخ جهد...

در گوشه‌ای نشسته بسی خون بخورده‌ام بر جایگه فسرده بسی ره بریده‌ام

روزگاری است نرفتیم به صحرای جنون یاد مجنون که عجب سلسله جنبانی بود!

عطار عطار ای دل هر دم غمی دگرگون میخور گردن بنه و قفای گردون میخور وانگاه سری که گوی ره خواهد شد بر زانوی اندوه نِه و خون میخور

so good for you but you have great expectations, don't you? 0

درگذشتم از سر هر دو جهان زانکه ما را یک سر موی تو بس

دوش آمد و گفت از آن ما باش در بوتهٔ امتحان ما باش گر خواهی بود زندهٔ جاوید زنده به وجود جان ما باش

بهتر نیست به نفر قبل از خودتون اهمیت بدین تا بقیه‌ی پستا؟؟؟ ساقیا گر برآرم از دل دم ز دم من برآید از تو دمار

من به مهماني خون مي رفتم و پسرهايم را پيش چشمم قرباني مي كردند من ولي خنده كنان مي گفتم خون سرخ پسرانم زيباست آي ساقي ساقي ساقي خون پسرم را در جانم بريز امشب از آن شبهاست پسرانم پسرانم بهخدا پدر پير شما مي خنند آن كه يك عمر...

پنداشت او قلم در دستهاي مرتعشش باري عصاي حضرت موساست مي گفت اگر رها كنمش اژدها شود ماران و موري هاي اين ساحران رانده وامانده را فرو بلعد مي گفت وز هيبت قلم فرعون اگر به تخت نلرزد ديگر جهان ما به چه ارزد ؟ بر كرسي قضا و قدر...

درآسمان آبي ابر سياه ولوله بر پا كرد رگبار اگر كهكرد شكوفان بر روي سنگفرش خيابان گلبوته هاي سرخ در شهر و در بسط بيابان بيد سپيد زردي برگش را خواهد سپرد در كف نسيان

توبهٔ من درست نیست خموش وز من دلشکسته دست بدار

you see your situation and ours is not that bad