نتایح جستجو

بی‌ادب با من حرف نزن خودتی علیک سلام

Ananke Ananke Plato called Ananke the mother of the Moirae or Fates and is the personfication of (unalterable) necessity or the force of destiny. Also mother of Adrasteia (daughter of Jupiter and distributor of rewards and punishments). Goddess of unalterable necessity. She was little...

Amphitrite Amphitrite The queen of the sea, variously given as the daughter of Oceanus and Tethys or of Nereus and Doris. When the sea god Poseidon wanted her as his bride, she declined the honor and hid from him in the Atlantic Ocean. A dolphin not only located her, but also brought her...

Chloris Chloris The Greek goddess of flowers, and the personification of spring. She is the spouse of Zephyrus. Her Roman equivalent is Flora. Chloris is also the name of a daughter of Niobe. She was the only child that was saved when Apollo and Artemis took their vengeance on Niobes...

Charites Charites The Charites, or Graces, are the personifications of charm and beauty in nature and in human life. They love all things beautiful and bestow talent upon mortals. Together with the Muses they serve as sources of inspiration in poetry and the arts. Originally, they were...

# پيتر بيکسل # شير فروش # پيتر بيکسل # شير فروش شير فروش روي ورقه اي نوشت : امروز هم کره ندارم شرمنده ام خانم بلوم ورقه را خواند و حساب کرد سرش را تکان داد و باز حساب کرد بعد نوشت : دو ليتر شير صد گرم کره شما ديروز کره اي نياورديد و با وجود اين آن را...

Birds of a feather flock together Cervantes

An expert is one who knows more and more about less and less Nicholas Murray Butler

از آرزوی خیال تو روز دراز در بند شبم با دل پر درد و نیاز وز بی‌خوابی همه شب ای شمع طراز می‌گویم کی بود که روز آید باز

گلها چو به باغ جلوه را ساز کنند وز غنچه نخست هفته‌ای ناز کنند چون دیده به دیدار جهان باز کنند از شرم رخت ریختن آغاز کنند

می‌کند باد مخالف، شور دریا را زیاد کی نصیحت می‌دهد تسکین، دل آزرده را

دعوی سوختگی پیش من ای لاله مکن می‌شناسد دل من بوی دل سوخته را

گوشی نخراشد ز صدای جرس ما ما قافلهٔ ریگ روانیم جهان را

ز جسم، جان گنهکار را ملالی نیست که دلپذیر کند بیم قتل، زندان را

غم عالم فراوان است و من یک غنچه‌دل دارم چسان در شیشهٔ ساعت کنم ریگ بیابان را؟

خضر آورد برون ز سیاهی گلیم خویش ای عقل واگذار به سودای او مرا

عشق سازد ز هوس پاک، دل آدم را دزد چون شحنه شود، امن کند عالم را

شرم تان باد اي خداوندان قدرت بس کنيد بس کنيد از اينهمه ظلم و قساوت بس کنيد اي نگهبانان آزادي نگهداران صلح اي جهان را لطف تان تا قعر دوزخ رهنمون سرب داغ است اينکه مي باريد بر دلهاي مردم سرب داغ موج خون است ايم که مي رانيد...

دل از من برد و روی از من نهان کرد خدا را با که این بازی توان کرد شب تنهاییم در قصد جان بود خیالش لطف‌های بی‌کران کرد چرا چون لاله خونین دل نباشم که با ما نرگس او سرگران کرد که را گویم که با این درد جان سوز طبیبم قصد جان ناتوان کرد بدان سان سوخت چون شمعم که بر من...

چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد نفس به بوی خوشش مشکبار خواهم کرد به هرزه بی می و معشوق عمر می‌گذرد بطالتم بس از امروز کار خواهم کرد هر آبروی که اندوختم ز دانش و دین نثار خاک ره آن نگار خواهم کرد چو شمع صبحدمم شد ز مهر او روشن که عمر در سر این کار و بار خواهم کرد به...