نتایح جستجو

تو را گم می كنم هر روز و پیدا می كنم هر شب بدینسان خوابها را با تو زیبا می كنم هر شب تبی این گاه را چون كوه سنگین می كند آنگاه چه آتشها كه در این كوه برپا می كنم هر شب

من عاشق نیستم! فقط گاهی ….. حرف تو که میشود دلم… مثل اینکه تب کند گرم و سرد می شود توی سینه ام چنگ می زند آب می شود

ماسه ها فراموشکارترین رفیقان راهند ...!! پا به پایت می آیند ، آنقدر که گاهی سماجتشان در همراهی، حوصله ات را سر می برد اما کافی است تا اندک بادی بوزد یا خرده موجی برخیزد تا رد پایت برای همیشه از حافظه ضعیفشان پاک شود ... ! ما از نسل ماسه نیستیم !!! از نسل صدف هاییم صدفهایی که به پاس...

راستی… خدایا، پسر بچه ی کودکیم کجاست؟! چه بر سر او آمد؟ هنوز هم با آن لبخند زیبا و چشم های پاک و بی ریاست!؟

پیرمرد همسایه آلزایمر دارد ... دیروز زیادی شلوغش کرده بودند او فقط فراموش کرده بود از خواب بیدار شود ...!

خداوندا به من فضیلتی عطا فرما که تا با کفش های کسی راه نرفته ام در مورد راه رفتن او قضاوت نکنم

نگاه کن که غم درون دیده ام چگونه قطره قطره آب می شود چگونه سایه سیاه سرکشم اسیر دست آفتاب می شود

از وقتی که دستانم مثل رویاهایم بزرگ شد؛ از وقتی خواب‏هایم رنگی نیست؛ از وقتی آرزوهایم کوچک شد؛ قصه‏ ای آغاز شد همیشگی. با تکرار بی‏نهایت یک درخواست نخ‏نما؛ نه مثل گریه یا خنده یا سکوت شفاف؛ مثل بغض معما، معلق… جمعی از تمامی حروف به هم گره خورده‏ ام.

سلام خوبید؟چه خبر:surprised:

برای همیشه تا ابد خیس از اشک به خانه برگشتم، به دروغ گفتم چترم را فراموش کرده ام... چه خاصیت هایی دارد این باران ...

دل تنگم و جز روی خوشت در نظرم نیست در گیتی و افلاک به جز تو قمرم نیست

از کسی که دلش گرفته نپرسید چرا ؟ آدما وقتی نمیتونن دلیل ناراحتی شون رو بگن دلشون بیشتر می گیره

ممنون دوست گرامی:gol:

[IMG]

هر کس که دلی چون دل ما داشته باشد از دست غم ازاد کجا داشته باشد همچنین تشکر و شب خوش

عاقبت به این نتیجه میرسیم که حضورِ بعضی‌ انسانها در زندگی ما آنقدر پوچ و بی‌ معنا بوده که جای خالی‌ آنها را فقط همین نبودنشان پر میکند !

تنها نه عشق و زندگی و آرزوی من او هستی من است که آینده دست اوست

ترسم که اشک در غم ما پرده در شود وین راز سر به مهر به عالم ثمر شود

دوست دارم بروم بروم جايي كه نقطه امن خداست آرزوهاي بزرگي دارم كلبه ي آرامش... شعر و موسيقي و شمع... جايگاهي كه در آن پاكي و لبخند و محبت جاريست... و نگاهي كه در آن جز صداقت نتوان پيدا كرد

او نیست که در مردمک چشم سیاهم تا خیره شود عکس رخ خویش ببیند این گیسوی افشان به چه کار ایدم امشب کو پنجه او تا که در آن خانه گزیند