نتایح جستجو

دلم گرم خداوندی ست که با دستان من ، گندم برای یاکریم خانه می ریزد و با دستان مادر کاسه آبی را، برای قمری تشنه

نــــــداردچشــــــم من، تاب نگــــاه صحـــنه سازيهــــا من يكـرنگ بيزارم، از اين نيـــرنگ بازيها زرنگـــي، نارفيقــــــا! نيست اين، چون باز شد دستت رفيقــان را زپا افكـــندن و گـــردن فرازيها

تا برآمد نفسم، جمعِ هوادارت سوخت روبروی منِ دیوانه، نفر جمع مکن

یا رب مکن از لطف پریشان ما را هر چند که هست جرم و عصیان ما را ذات تو غنی بوده و ما محتاجیم محتاج بغیر خود مگردان ما را ابوسعید ابوالخیر

مرا هر چند سوزاندی به ناحق به شمع و گل شود پروانه ملحق

تو رفتی و نگاه من یه دریا درد و غم داره یکی انگار توی سینه ام گل یاس داره میکاره

او نه از بی کسی از غصه ی رفتن دق کرد او فقط عاشق پرواز و پر از رفتن بود

تو نیز همره دجال می روی هشدار به رودخانه بیندیش که آسمان را در خویش می برد سیال ..

مي مونم و مي دونم ، بازم يه روز مي تونم ، تو رو به دست بيارم تو باغ شب دوباره ، مي تونم از ستاره ، يه باغچه گل بكارم

من هم شبی به شهر تو، ره جستم، ای هوس من هم لبی زجام تو تر کردم، ای گناه! زان لب، هزار ناله فروخفته در سکوت! زان شب، هزار قصه فرو مرده در نگاه!

تو را هنوز اگر همتی به جا مانده ست سفر ، کنیم سفر سفر ادامه ی بودن ز سینه زنگ کدورت زدودن است - آری سفر کنیم و نیندیشیم حمید مصدق

دیگر ایام فراق یار را - با وصالش پشت سر بگذاشتم دیده ی بیدار و بانگ ناله را- بهر مرغان سحر بگذاشتم

داد میزنم تو کوچه ها زندگی سهم عاشقاست گناه عشقهای خودم هر چی که هست لطف خداست

تو كه خود خال لبی از چه گرفتار شدی تو طبيب همه ای از چه تو بيمار شدی تو كه فارغ شده بودی ز همه كان و مكان دار منصور بريدی همه تن دار شدی

آتش عشق پس از مرگ نگردد خاموش گر که گورم بشکافند عیان می بینند

هرجا که سفر کردم تو همسفرم بودی وزهرطرفی رفتم تو راهبرم بودی باهرکه سخن گفتم پاسخ زتو بشنیدم بر هر که نظر کردم تو در نظرم بودی

تو به من سنگ زدي من نه رميدم، نه گسستم" باز گفتم كه: " تو صيادي و من آهوي دشتم

در فصل تگرگ عاشقت میمانم با ریزش برگ عاشقت میمانم هر چند تبر به ریشه ام میکوبی تا لحظه مرگ عاشقت میمانم . . .

یک شبی مجنون نمازش را شکست بی وضو در کوچه لیلا نشست عشق آن شب مست مستش کرده بود فارغ از جام الستش کرده بود سجده ای زد بر لب درگاه او پر زلیلا شد دل پر آه او گفت یا رب از چه خوارم کرده ای بر صلیب عشق دارم کرده ای