نتایح جستجو

فکر کنم به بوی عطر تو حساسیت دارم، همین که در ذهنم می پیچد از چشمم اشک می آید...

غریب اشنا گوگوش

قرار نیست توی همه شعرهای یه شاعرمخاطب یک نفر باشه شاید توشعر اول به یه نفر اشاره کرده وتوشعر دوم مخاطبش یه نفر دیگه بوده این تحلیل منه نمی دونم شاید هم اشتباه می کنم

دوستم نفربالایی به این بزرگی رونمیبینی پشیمونم شهره

اللّهمَ صلِّ عَلي مُحمَّدٍ و آلِ محمّد

بــه کســي کــه عــاشــق تــوســت بگــو هــر روز بــا زيبــاتــريــن تعــابيــر جهــان بيــدارت کنــد! مــن اينجــا هــر شــب تــو را بــا زيبــاتــريــن تعــابيــر جهــان بــه خــواب مــي سپــارم . . .

ايــن همــه زيبــايــي کــه تقصيــر تــو نيســت، امــا تقصيــر تــوســت کــه سهــم مــن از ايــن همــه زيبــايــي، خيــالــي ســت کــه هــر شــب از مــوهــات مــي بــافــم . . .

ايــن زخــم روي سينــه ام از کــدام نَبــرد بــاز مــانــده؟! تــو کــه بستــه بــودي بــه تمــام زخــم هــایــم، خــودت را . . .

تمــام شعــرهــاي عــاشقــانــه جهــان شبيــه تــوانــد! تــو امــا، پشــت استعــاره اي ايستــاده اي کــه بــه ذهــن هيــچ شــاعــري نخــواهــد رسيــد . . .

نیستی که بریزمت روی عمیق ترین زخمم نیستی که نمیرم, نیستی ... ازینهمه زخمهای خالی نه, ازینهمه که نیستی, مُردم

جهــان چیــزی شبیــه مــوهــای تــوســت! سیــاه و ســرکــش و پیچیــده! خیــال کــن چــه بــی بختــم مــن، کــه بــه نسیــمی حتــی، جهــانــم آشــوب مــی شــود . . .

تو فرشته ای که عصای جادو داری و ستاره می پاشی روی زخم هام، و من این بار زنده می مانم.. بیدارم نکن، دارم خواب می بینم...

خودت را به شعر نزن! بی فایده ست، دیگر همه می دانند که واقعیت داری

تو را خودم چشم زدم، بس که نوشتمت میان شعرهام بی آن که اسفند بچرخانم دور واژه ها، تو را خودم چشم زدم می دانم...

بزنم به تخته، به خودت رسیده ای در این شعر، که حتی گل انداخته دست هام از نوشتنت، پس من چرا به تو نمی رسم؟...

لعنتیِ خوش شانس! مراقبش باش! حواست باشد این که از چنگم درآوردی معشوقِ تو نیست، خودم سروده بودمَش...

به کسی که با توست حسادت نمی کنم، من آن قدر با تواَم که نمی توانی با کس دیگری باشی...

همین چند روز پیش، فکر کردم می توانم عاشق کسی شبیه تو شوم، از همین چند روز پیش هیچ کس شبیه تو نیست...

تو چنان زیبا شده ای میان شعرهام، که گمان نکنم خودت هم بدانی این که داری می خوانیش خودِ تویی...

تو را باید به دستور زبان اضافه کنند، تو ضمیرِ ناخودآگاهِ شعرهای منی...