نتایح جستجو

هیچ فاجعه ای خبرنمی کند تو هم ، وقتش که رسید بی خبر برو

چیزی شبیه اسم قشنگِ مرگ، پُر كرده است كلّ جهانش را این مرد را تكان بده هی لطفاً، كابوس تو بریده امانش را عمری میان ماندن و هی رفتن... شك كرده است مورچه ی كوچك در دست چپ گرفته تو را محكم در دست دیگرش چمدانش را!

اجازه هست که اسم تو را صدا بزنم؟! به عشق قبلی یک مرد پشت پا بزنم اجازه هست که عاشق شوم، که روحم را میان دست عرق کرده ی تو تا بزنم دوباره بچّه شوم، بی بهانه گریه کنم دوباره سنگ به جمع ِ پرنده ها بزنم دوباره کنج اتاقم نشسته شعر شوم و یا نه! یک تلفن به خود ِ شما بزنم

گفتم: چه می خواهی گفتی: چتر برایت چتر شدم ندانستم فقط روزهای بارانی به سراغم می آیی..

چشم بَـــــسته از فرسنگ ها می شناسمت…! این تَـــــلاشت برای گم شُــدن مَــرا می خنداند…! . . فراموش کردنت برایم مثل آب خوردن بود از همان آب هایی که می پرد توی گلو و سالها سرفه میکنیم ! . . التهاب دیدنت مثل آخرین دقایق آخرین ساعت کلاس است پس چرا زنگ نمی خورد؟!!!

دروغکی عاشق نشو که عاشقی راستی می خواد قول وقرارووعده هات نگو که یادت نمیاد تنها بدون مــــــــــــــــــن؟!! دیدی صبح میشود شب ها بدون مــــــــــــــــــن!! ... این نــــبض زندگی بـــــی وقفه میزند... فرقی نمی کند با مــــــــن. . . بدون مــــــــن!!! دیــــــــــروز...

http://www.www.www.iran-eng.ir/showthread.php/363920-شما-شعر-یا-متن-سنگ-قبرتونو-انتخاب-کردید؟ قبل از شما یه نفر جرات کرده واین تایپک روزده

مسافرشهرغمی غریبی مثل خودمی دوست داری دردو دل کنی دلت گرفته ازهمه

تظاهرمیکنم هستی برای برگشتنت شبها درهاروباز میزارم

اللهم صل علي محمد و آل محمد و عجل فرجهم

تو نيستي و من بر خاكِ هيچ - بر خاكِ پوچ سيگارِ كسالت دود مي‌كنم و هر روز روويِ بندِ رخت خودم را پهن مي‌شوم گرم اما نمي‌شوم. خورشيد اين‌جا سردتر از نگاهِ شهر است حتا كه خشك نمي‌كُنَدَم شبيه خورشيدِ پيشاني‌ت هرجا كه بودي مي‌تابيدي مي‌خنديدم از گرماي... اما تو نيستي بيايي جمع‌اَم كني...

چتر نمی‌خواهد این هوا ؛ تو را می‌خواهد.

شب‌ها اتاقم ماه ندارد. چشم‌هات را قرض می‌دهی تا صبح ؟!

تنهایی کبوتری‌ستْ جَلد هرچه می‌پرانمَ‌ش دوباره بازمی‌گردد به خانه‌اَم

فریادراهمه می شنوند سکوتم را اگر بفهمی هنر است

جزیره سیاوش قمیشی

خوب می دانم .... شب عروسی ات هردومان گرفتاریم .... تو .... قند ت را می سابی ..... و من .... کشک ام را . مهران پیرستانی / سوم دی ماه هشتاد و نه

هرچه من " دل" می دادم ... تو" دل " می بریدی " دل " ها خوب بـُر خورده بود اگر ... زیر و رو نمی کشید ی مهران پیرستانی / بیست و نه خرداد نود

" دل به دل ام " ندادی " دست در دست ام " هم نگذاشتی " پا به پا " با من نیامدی تو را بخـــــــــدا برو ..... " سـر به سـرم " نگذار بانو قول اش را به بیابان داده ام . مهران پیرستانی / پنجم اسفند هشتاد و نه

لعنت به تو که جنس ات خراب است دل چرکین تر می شوم هر بار صابون ات به تن ام می خورد . مهران پیرستانی / بیست و هفتم خرداد نود