نتایح جستجو

شمــع شکستـــــــه برای که میســــو خت .....؟

مشکل از تو نبوداز من بود با کسی حرف میزدم که سمعک هایش راپیش دیگری جا گذاشته بود . . .

دل من گرفته زین جا ... هوس سفر نداری ؟؟؟؟

من به رسمي که ظريفان همه عشقش نامند با تو مي مانم و با جور تو سر خواهم کرد

ﺑﻌﻀﯽ وﻗﺖ ﻫﺎ ﺳﮑــــــﻮت ﻣﯿﮑﻨﯽ ﭼﻮن آﻧﻘﺪررﻧﺠﯿﺪﻩ ای ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﻫﯽ ﺣﺮﻓﯽ ﺑﺰﻧﯽ ﺑﻌﻀﯽ وﻗﺖ ﻫﺎ ﺳﮑــــــﻮت ﻣﯿﮑﻨﯽ ﭼﻮن واﻗﻌﺎﺣﺮﻓﯽ واﺳﻪ ﮔﻔﺘﻦ ﻧﺪاری ﮔﺎﻩ ﺳﮑــــــﻮت ﯾﻪ اﻋﺘﺮاﺿﻪ ﮔﺎﻫﯽ ﻫﻢ ﺑﻪ اﻧﺘﻈﺎر اﻣﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺳﮑــــــﻮت واﺳﻪ اﯾﻨﻪ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﮐﻠﻤﻪ ای ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﻪ ﻏﻤﯽ رو ﮐﻪ ﺗﻮ در وﺟﻮدت داری ﺗﻮﺻﯿﻒ ﮐﻨﻪ!

ای غریبه سیگار داری؟! نخی روشن کن تا طاقت حرفامو داشته باشی.. مــــن.. مرده ای هستم بی کفن. با قبری به وسعت یک دنیا مرده ای که حرف میزنه.. بین آدمها زندگی میکنه.. اما خیلی وقته که زنده نیست......... مـــــــن.. از این تــــــــکرار ساعتها از این بیهوده بــــــــودنها از این بی تــــاب ماندنها از...

بغض وقتی ترک برداشت دیگر ارام نمی شکند.... به یکباره خواهد ترکید و تکه تکه خواهد شد... دل اگر ترک برداشت ارام بهبود خواهد یافت...ولی اگر ترک نخورد به یکباره در هم خواهد شکست و هزار تکه خواهد شد.

اگر تو را امتحان میگرفتند بی شک من رتبه اول میشدم ... بس که تکرار کردم نامت را در مرور خاطرات!

تو که از بغض من ب تنهایی واژهایم حکم میکنی به مردن ثانیه های دلتنگی های نبض بیمار چشم هایم اندیشیده ای که چگونه از دوری دستهایت به جرم دوست داشتنت مرا حلق اویز نفس های سرد تکراری کرده است.

من و انکار شراب، این چه حکایت باشد غالبا اینقدرم عقل و کفایت باشد

دلم ز حلقه ی زلفش به جان خرید اشوب چه سود دید ندانم که این تجارت کرد

ما ازموده ایم در این شهر بخت خویش بیرون کشید باید از این ورطه رخت خویش

تو صاحب منصبی جانان ز مسکینان نیندیشی تو خواب الوده ای بر چشم بیداران نبخشایی

عزیزم زودی بیا ک دلم تنگولیده جات خیلی خالیه :(

ای نوبهار عاشقان داری خبر از یار ما اب از تو ابستن چمن و ای از تو خندان باغ ها

چنین گفت حافظ : دریغ مدت عمرم که بر امید وصال.....به سر رسید و نیامد به سر زمان فراق

تا کی ای دلبر دل من بار تنهایی کشد ترسم از تنهایی احوالم به رسوایی کشد!

یاس های باغ احساس مرا پرپر مکن من در این ویرانه سرگردان دیدار توام ........................ ..................................... ........................................

تا دستها کمر نکنی بر میان دوست بوسی به کام دل ندهی بردهان دوست دانی حیات کشته شمشیر عشق چیست سیبی گزیدن از رخ چون بوستان دوست

اینجا دیگر قلبی برایت نخواهد تپید دستانم را نمیگویم انها بی اختیار بازند....!