حال من خوب است ،
باور کن ...
رسیده ام ب بال پروانه ...
ب امن یک گوشه ی نورانی
یک بغل چنار و سپیداد ،
راستش را بخواهم بگویم ...
آدم دیگری شده ام ،
یاد گرفته ام عاشقانه هایم را جار نزنم
نگویم دوستت دارم !
دلواپس آن دیگری نباشم ک بعد از چند ماه هست
شاید ، باز هم ... یا شاید هم نیست ...
باور کن...