نتایح جستجو

منم همون حوالی. یه چند ده کیلومتر اینور اونور. کاشان دانشگاه میرم الان.

سلام باشه عزیزم:gol: مشاعره رو پس هستم. راستی، همونجا کاشان درس خوندی؟

با هرچه عشق نام تو را می توان نوشت! با هر چه رود راه تو را می توان سرود! بیم از حصار نیست که هر قفل کهنه را با دست های روشن تو می توان گشود ...

دردیست در دلم که دوایش نگاه توست دردا که درد هست و دوا نیست... بگذریم بهرحال آپشن بود!

یک چراغ از چلچراغ آرزوهایت شکست بعد من، اندازه یک عشق روشن نیستی مشاعره با ترانه هم داریم اونورها! دوس داشتین من هستم.

مثل آن وقتی که می گفتی عقده ها دارد دل تنگم این دل غمگین و شیدایی گوییا میل تو را دارد...

از همه دست کشیدم که تو باشی همه ام با تو بودن ز همه دست کشیدن، دارد

هرچند می روم تو کمی فکر کن به من وقتی کنار سنگ مزارم نشسته ای...

من دوستت دارم اگر باور نداری آیینه را بگذار یک شب پیش رویت

زیبا ... زیبا هوای حوصله ابری ست چشمی از عشق ببخشایم تا رود آفتاب بشوید دلتنگی مرا! زیبا هنوز عشق در حول و حوش چشم تو می چرخد، از من مگیر چشم! دست مرا بگیر و کوچه های محبت را با من بگرد، یادم بده چگونه بخوانم تا عشق در تمامی دل ها معنا شود... یادم بده چگونه نگاهت کنم که تردی بالایت...

حالا که آمده ای باز هم به گیلاس آباد می رویم، به آن باغبان بگو نگران نباشد ما گیلاس ها را نمی چینیم؛ ما فقط با گیلاس ها حرف می زنیم!

اگر تو نبودی این کوچه با کدام بهانه بیدار می‌شد؟ و این شب با کدام قصه می‌خوابید؟! محمدرضا عبدالملکیان

خدا رو شکر... آمد و خوش آمد و خوش تر نشست خوش تر از آن شیشه عمرش به دست

:razz: دوستت دارم و این قافیه تکراری شد شعر هم بعد تو مصداق خودآزاری شد

آسمان امشب به حالم ناله کن ناله بر این زخم چندین ساله کن! این خوبه؟ آسونه الان؟

:gol:

سلام فقط خواستم بگم منم ایمیلمو حذف کرده بودم. اما اگه شماره تلفنتو داده باشی خیلی راحت می تونی برش گردونی.

نه خیر! خیلی هم آسونه! درست مثل دو چشم تو مست و هشیارم نه خواب می روم از دوری ات، نه بیدارم!

یادش بخیر! شعر انار رو میخوندیم از حفظ، آخرش هم با یه حسی، همچین محکم میگفتیم "مصطفی رحمان دوست" صد دانه یاقوت / دسته به دسته با نظم و ترتیب / یک جا نشسته هر دانه ای هست/ خوش رنگ و رخشان قلب سفیدی / در سینه آن یاقوت ها را / پیچیده با هم در پوششی نرم / پروردگارم سرخ است و زیبا / نامش انار است هم...

شعر معروفیه که! باید درست بخونیدش. " من ابراهیمِ عشقم، مردم، اسماعیل، دلهاشان" بیت اولش اینه : شبیه قطره باران که آهن را نمی فهمد / دلم فرق رفیق و فرق دشمن را نمی فهمد (بر وزن و آهنگ این بخونیدش راحت تر میشه براتون) تا چند من غزل بنویسم که هستی و تو با دلی گرفته بخوانی که نیستی