نتایح جستجو

جز فكر جداشدن ز دلدارم نيست اين صبر هراسنده ولي يارم نيست دندان به جگر نهادني مي يابد اما چه كنم صبر چگر دارم نيست

مجنون كه كمال عشق و حيراني داشت مهري نه چو اين مهر كه ميداني داشت اين مهر نه عاشقي ست مهري ست كه آن با يوسف مصر پير كنعاني داشت

اي سراپاي وجودت همه زخم و غم و درد اينهمه خنجر و شمشير به جان تو كه كرد

اي دل به بند دوري او جاودانه باش اي صبر پاسبان دربند خانه باش

مكن آن نوع كه آزرده شوم از خويت دست بر دل نهم و پا بكشم از كويت گوشه اي گيرم و من بعد نيايم سويت نكنم بار دگر ياد قد دلجويت ديدم پوشم ز تماشاي رخ نيكويت سخني گويم و شرمنده شوم از رويت

فرياد كه سوز دل عيان نتوان كرد با كس سخن از داغ نهان نتوان كرد اينها كه من از جفاي هجران ديدم يك شمه به سد سال بيان نتوان كرد

دلتنگم و با هيچكسم ميل سخن نيست كس در همه آفاق به دلتنگي من نيست

آن سرو كه جايش دل غم پرور ماست جان در غم بالاش گرفتار بلاست از دوري او به ناخن محرومي سد چاك زديم سينه جايش پيداست

روزي اين بيگانگي بيرون كند از خوي خويش آشناي ما شود ما را بخواند سوي خويش

ترك ما كردي برو همصحبت اغيار باش يار ما چون نيستي با هركه خواهي يار باش

سلااااااااام چطوري حميديك ؟؟؟

سلام حاجي من كه هستم . شمايي كه خبري از من نمي گيري... تو چطوري داداشي؟؟

يار ما بي رحم ياري بوده است عشق او يا صعب كاري بوده است لطف او نسبت به من اين يك دوسال گرشماري يك دوباري بوده است تا بغايت ما هنر پنداشتيم عاشقي خود عيب و عاري بوده است ليلي و مجنون بهم مي بوده اند پيش ازين خوش روزگاري بوده است ميشنيدم من كه اين وحشي كسيست او عجب بي اعتباري بوده است

كس نزد هرگز در غمخانه اهل وفا گر بدو گويند بر در كيست گويد آشنا چيست باز اين زود رفتن يا چنين دير آمدن بعد عمري كامدي بنشين زماني پيش ما چون نمي آيد به ساحل غرقه درياي عشق مي زند بيهوده از بهر چه چندين دست و پا گفته اي هرجا كه مي بينم قلان را مي كشم خوش نويدي داده اي اما نمي آري بجا...

مرا وصلي نمي يابد من و هجر ملال خود صلا زن هركه را خواهي تو داني و وصال خود نخواهد بود حال هيچ عاشق همچو حال من تو گر خود را گذاري با تقاضاي جمال خود

يا رب كه بقاي جاوداني بادا كامت بادا و كامراني بادا هر اشربه اي كز پي درمان نوشي خاصيت آب زندگاني بادا

نه من از تو مهر خواهم نه تو بگذري ز كين هم نه تراست اين مروت نه مراست چشم اين هم

دل پرحسرت از كوي تو برگرديدم و رفتم نشد پابوس روزي آستان بوسيدم و رفتم

اوكي ميرم حالا ... باي

آخه گوشيم خاموش بود استو هفت صبح ديدم . ميخواستم بزنگم مزاحمت بشم دلم برات سوخت ... رفتم صندلي داغش ديگه حال سوال پرسيدن ندارم . تو سوالاتو بگو من مي پرسم ...( نه اينكه خيلي كم رويي...!!!)