نتایح جستجو

سلام رابین هود عزیز ممنونم ازتون,عید شمام مبارک باشه:gol:

سلام آقا محمد از شعر قشنگتونم ممنونم:gol:

سلام لیلا جان:gol: خواهش می کنم عزیزم پس به جمع شعر دوستان خوش اومدی:smile::gol: راستش کتاب شعر که زیاد ,من میگم سهراب هشت کتاب سهراب سپهری بازم هر چی خودت دوست داری

وای مرضیه جونم همیشه شعر و متنات قشنگن,مرسی عزیز دلم:heart::gol: بوسسسسسسسسسسسسسسسسس

من گزینه ی 3 :gol:

عزیز دلمی... :love:

عالی بود:smile: :gol: دلتون سبز

عزیز دلمی... :love:

پنجره ی چشمهامان را می گشاییم با قلب هامان نگاه می کنیم و سپس عشق و سپس رنج و صبر و شکستن در خون خویش و بدین سان ما برای گسترش عشق به دنیا می آییم و از دنیا می رویم ...

پنجره ی چشمهامان را می گشاییم با قلب هامان نگاه می کنیم و سپس عشق و سپس رنج و صبر و شکستن در خون خویش و بدین سان ما برای گسترش عشق به دنیا می آییم و از دنیا می رویم ...

پنجره ی چشمهامان را می گشاییم با قلب هامان نگاه می کنیم و سپس عشق و سپس رنج و صبر و شکستن در خون خویش و بدین سان ما برای گسترش عشق به دنیا می آییم و از دنیا می رویم ...

پنجره ی چشمهامان را می گشاییم با قلب هامان نگاه می کنیم و سپس عشق و سپس رنج و صبر و شکستن در خون خویش و بدین سان ما برای گسترش عشق به دنیا می آییم و از دنیا می رویم ...

پنجره ی چشمهامان را می گشاییم با قلب هامان نگاه می کنیم و سپس عشق و سپس رنج و صبر و شکستن در خون خویش و بدین سان ما برای گسترش عشق به دنیا می آییم و از دنیا می رویم ...

پنجره ی چشمهامان را می گشاییم با قلب هامان نگاه می کنیم و سپس عشق و سپس رنج و صبر و شکستن در خون خویش و بدین سان ما برای گسترش عشق به دنیا می آییم و از دنیا می رویم ...

پنجره ی چشمهامان را می گشاییم با قلب هامان نگاه می کنیم و سپس عشق و سپس رنج و صبر و شکستن در خون خویش و بدین سان ما برای گسترش عشق به دنیا می آییم و از دنیا می رویم ...

پنجره ی چشمهامان را می گشاییم با قلب هامان نگاه می کنیم و سپس عشق و سپس رنج و صبر و شکستن در خون خویش و بدین سان ما برای گسترش عشق به دنیا می آییم و از دنیا می رویم ...

فدات شم گل نازنینم:smile: دوست دارم,خیلی:heart::gol:

پنجره ی چشمهامان را می گشاییم با قلب هامان نگاه می کنیم و سپس عشق و سپس رنج و صبر و شکستن در خون خویش و بدین سان ما برای گسترش عشق به دنیا می آییم و از دنیا می رویم ...

پنجره ی چشمهامان را می گشاییم با قلب هامان نگاه می کنیم و سپس عشق و سپس رنج و صبر و شکستن در خون خویش و بدین سان ما برای گسترش عشق به دنیا می آییم و از دنیا می رویم ...

عاشق گم شدن و به اوج رسیدن در خیال هستم. من عاشق سادگی شعرهای سهرابم و عاشق غنای حافظ. من عاشق صدای مادرم هستم. عاشق آرامشی که به من می بخشد. عاشق موسیقی ام. من عاشق نواختن هم هستم. و روزی من خواهم نواخت. غم های دلم را خواهم نواخت و شکستنش را به تار خوام کشید. من عاشق لحظات غروبم...