فانوس تنهایی

یعنی چی پیرزن؟

گاه دلتنگ مي شوم دلتنگتر از همه دلتنگي ها گوشه اي مي نشينم و حسرت ها را مي شمارم و باختن ها را، و صداي شکستن ها را... نمي دانم من کدام اميد را نااميد کرده ام و کدام خواهش را نشنيدم و به کدام دلتنگي خنديدم که اين چنين دلتنگم. دلتنگم، دلتنگ...!

ممنون تنهایی جون که بیادمی
میسی از عکسا و شعرای قشنگی که برام گذاشتی
میسی

آدم ها مي ­آيند

زندگي مي­ کنند

مي­ ميرند

و مي­ روند

اما ...

فاجعه­ ي زندگي تو

آن هنگام آغاز مي­ شود

که آدمي مي­ ميرد

اما

نمي رود !

مي­ ماند ...

و نبودنش در بودن تو

چنان ته­ نشين مي شود

که تو مي­ ميري در حالي که زنده­ اي

و او زنده مي­ شود در حالي که مرده است ...!

آزاده طاهائي

سلام حاجیی!!!!!!!!!!


اگه یه رای بدی ممنون میشم
http://www.www.www.iran-eng.ir/showthread.php?t=127278

سلام داداشی بی معرفت دیگه خبر نمیگیری جوابم که نمیدی
بد بد بد

سلام... خوبی داداشی ؟

سلام تهنایی.خوبی؟
ممنون بابت کارای قشنگت.
ولی من کرایتو حساب نمیکنما...گفته باشم...

تو صدای پایت را
به یاد نمی آوری
چون همیشه همراهت است
ولی من آن را به خاطر دارم
چون تو همراه من نیستی
و صدای پایت بر دلم
نشسته است

وقتی خواستم زندگی کنم، راهم را بستند.وقتی خواستم ستایش کنم، گفتند خرافات است.وقتی خواستم عاشق شوم گفتند دروغ است.وقتی خواستم گریستن، گفتند دروغ است.وقتی خواستم خندیدن، گفتند دیوانه است.دنیا را نگه دارید، میخواهم پیاده شوم

سلام دادا
خوفی؟
ممنون از پیامهای قشنگت

عشق و زیبایی با هم زندگی می کنند
بله، عشق به خانه ی زیبایی رفت
تا چشم تاریکش را روشن کند
و چون شفا یافت
به پاس این موهبت همانجا خانه نشین شد
و از اینجاست که عشق و زیبایی هم خانه اند

سلام مرسی به خاطر شعرای قشنگت

قربونت عجیجم...منم خوبم...به امید همونی که عاشقشم...

سلااااااااااااااااااااااام تنهایی...خوبی داداشی گلم؟

دستت درد نکنه....تنهای تنهای!!به به

بهترين آواتار را چه كسي دارد؟ دوست عزیز عزیز اگه لایق میدونید به من رای بدید

...وقتی بزرگ میشی ، قدت کوتاه میشه ، آسمون بالا می ره و تو دیگه دستت به ابرها نمی رسه و برات مهم نیست که توی کوچه پس کوچه های پشت ابرها ستاره ها چی بازی می کنند .اونا اونقدر دورند که تو حتی لبخندشونم نمی بینی و ماه - همبازی قدیم تو - اونقدر کمرنگ میشه که اگه تموم شب رو هم دنبالش بگردی پیداش نمی کنی ...

وقتی بزرگ میشی ، دور قلبت سیم خاردار می کشی و در مراسم تدفین درختها شرکت می کنی و فاتحۀ تموم آوازها و پرنده ها رو می خونی و یه روز یادت می افته که تو سالهاست چشمهات رو گم کردی و دستات رو در کوچه های کودکی جا گذاشتی. اون روز دیگه خیلی دیر شده ...

فردای اون روز تو رو به خاک می دهند و می گویند : " خیلی بزرگ بود " ...

.

.

.

ولی تو هنوز جا داری تا خیلی بزرگ بشی ، پس بیا و خجالت نکش و نترس ...!

وقتی بزرگ میشی ، دیگه خجالت می کشی به گربه ها سلام کنی و برای پرنده هایی که آوازهای نقره ای می خونند دست تکون بدی ...

وقتی بزرگ میشی ، خجالت می کشی دلت برای جوجه قمری هایی که مادرشون برنگشته شور بزنه. فکر می کنی آبروت میره اگه یه روز مردم - همونهایی که خیلی بزرگ شده اند - دلشوره های قلبت رو ببینند و به تو بخندند ...

وقتی بزرگ میشی ، دیگه خجالت می کشی پروانه های مرده ات رو خاک کنی براشون مراسم بگیری و برای پرپر شدن گلت گریه کنی ...

وقتی بزرگ میشی، خجالت می کشی به دیگران بگی که صدای قلب انار کوچولو رو میشنوی و عروسی سیب قرمز و زرد رو دیدی و تازه کلی براشون رقصیده ای ...

وقتی بزرگ میشی ، دیگه نمی ترسی که نکنه فردا صبح خورشید نیاد ، حتی دلت نمی خواد پشت کوهها سرک بکشی و خونه خورشید رو از نزدیک ببینی ...

دیگه دعا نمی کنی برای آسمون که دلش گرفته، حتی آرزو نمی کنی کاش قدت می رسید و اشکای آسمون رو پاک می کردی ...

سلام داداشي ممنون بابت يادآوري

پس روياهايت را در خاطرت نگهدار كه از هر حقيقتي گويا ترند.
و دست نيافتني و نه جاي اضداد

[IMG]

من این همه لطفتو چه جوری جبران کنم؟