[Automated by GetSmile]
@ RESPINA @
ارسال های پروفایل آخرین فعالیت ارسال ها درباره
-
هنگامی که خداوند مرا همچون سنگریزه ای در این دریاچه ی عجیب انداخت آرامش آن را بر هم زدم و بر سطح آن دایره هایی نامحدود پدید آوردم ولی هنگامی که به اعماق آن رسیدم مانند آن آرام شدم ...
جبران خلیل جبران
سـانـس آخـر زنـدگـی !
● ای کاش این صحنه را جور دیگری بازی کرده بودم ...
چه کوتاه است! عمر را می‌گویم. ١٠ سال اول زندگیتان را مثل دور تند یک فیلم سیاه و سفید قدیمی از نظر بگذرانید و بعد فرض کنید این فیلم چیزی حدود هفت بار ادامه یابد. اما هر بار، یک دوره جدید...
این فیلم ملودرام شاعرانه عاشقانه رمانتیک واقعگرایانه حادثه‌ای کمدی تراژیک و گاه ابلهانه چیزی حدود ٧ بار ادامه یابد. هرچه به پایان این فیلم نزدیک‌تر می‌شویم، بیشتر احساس غبن می‌کنیم: "ای کاش این صحنه را جور دیگری بازی کرده بودم"، "ای کاش این فصل از فیلم کمی طولانی‌تر بود"، " ای کاش لوکیشین این فصل تغییر می‌کرد"، " ای کاش این نما، این قدر ابلهانه نبود"، " چرا اینجا دارم این قدر الکی می‌خندم؟"و...
اما دیگر فرصتی نیست. دیگر کم کم فیلم دارد به انتهای خود می‌رسد. باید از صندلی برخیزم. باید سالن را ترک کنم...!
سلام
ممنون لطف کردی
پس بالاخره اعتراف كردي پير شدي!
منم خوبم ممنون
حميد آسمون خيلي شلوغ تر از كرسي شده نه؟
ازشعرم راضی هستید؟
در آینه نگاه کردم. خودم را ندیدم. دنبال خودم گشتم. خود را پیدا نکردم. ترسیدم. گم شده بودم. به قلبم نگاه کردم. نبود. دنبالش گشتم. پیدایش نکردم. ترسیدم. گم شده بود. برگشتم. به جایی که لحظه‌ای قبل در آنجا دروغی گفته بودم. جعبه‌ای دیدم. آن را برداشتم. درش قفل بود. جعبه را شکستم. قلبم را پیدا کردم. همین طور خودم را. تصمیم گرفتم دیگر خودم را گم نکنم ...!
آدم تنها می آید و تنها می رود ...
آدم که تنها بماند ...
یا آمدنی است یا رفتنی ...!
آسمان باش ... یک آسمانِ بی دریغ ! آبی تر از دریا ...
بی آنکه آنچه آزارت می دهد پتک کنی و بر سر دیگران، دیگرانی که دوستت می دارند... دیگرانی که از غمت غمناک می شوند و چشمانشان از رنج تو با نم اشکی نمناک... از دوریت دل نگران می شوند و قلبشان از بی مهری تو غمین می شود و دردناک،بکوبی و دردت را تسکین دهی...که نمی توانی... هرگز نخواهی توانست ! که تو پاک تر از آنی ... پاک تر از آن که خود بدانی ...!
حميد حالت خوبه؟
منو مي شناسي؟من كيم؟يكم بيشتر فكر كن!!!
مرضيه كيه؟!؟!
داداشی حالت خوبه؟؟؟
دلم برات تنگید...اومدم حالتو بپرسم
سلام حميد جان خوبي؟
خانوم محترم چطورن؟سلام برسون خدمتشون
سلام برادر
احوال شما؟ خانوم بچه ها خوبن؟
دستانم را گرفتی و خواستی ببری...گفته بودی که خوشبختی از این سوست...
اما من اعتماد نداشتم !
به تو چرا !به راه اعتماد نداشتم... راه تاریک بود و پر از چاه... راه برایم آشنا نبود ...
تو آشنا بودی... اما راه نه !
آمدم! دستانم در دستانت می ترسید... می ترسیدم! چشمم هیچ جا را نمی دید... در پی فانوسی، چراغی، نوری بودم ...
از ترس از اول راه چشمانم را بستم و به صدایت که مدام دلداریم می داد گوش سپردم ...
تو گفتی و گفتی... تا اینکه دیگر چیزی نگفتی... کمی از راه را رفته بودیم اما تو ساکت شدی !
من می ترسیدم...
نکند رفته بودی ؟! اما نه! دستانت هنوز دست هایم را در آغوش می کشید...
دستانم را از آغوش دستانت بیرون کشیدم و به سمت پشت سرم دویدم... چشمانم بسته بود ...
اما آنوقت که فهمیدم دیگر دیر بود! تو رفته بودی...
من دیر فهمیده بودم که تو آنقدر می درخشیدی که فانوسی که می خواستم در نور تو می سوخت ...!!!
سلام داداش حمید
خوبی؟
تو همیشه میدانستی در سایه ی تمام قطره های باران رحمتت، سیل نهفته است...
میدانستی که مرا برای بهشت آفریده ای... نه بهشت را برای من...
میدانستی که مرا تنها نخواهی گذاشت... و من در وسعت تنهایی خویش تو را نمی یافتم ...
خدایا تو میخواستی من، تو باشم !
میخواستی فرصتی دیگر مرا به نفس خدایی ام بیازمآیی ...
میخواستی من از هوای تلخ اندوه هایم به تو پناه آورم ...
میخواستی روی زمین، بندگی کنم و خدایی را بیاموزم...
نمیخواستی زمین تو، بهشت من باشد!
مرا رها کردی... تا بیاموزم. تا خودت پاداش رهایی ام باشی نه بهشت ...
همه ی تلاش بر همین بود...تا بدانم !
مرا به عذاب زمینی ات گرفتار کردی تا میان خوب و بد، راهی بکشم ... راهی در امتداد تو...
چون نمیدانم !
به امید رحمت بی پایان در کنار تو بودن، حتی عذابت را نیز دوست دارم !!!
فراز
مرا از بهشت راندند !
خدایا... متن تمام زمزمه های تاریکی من، دوست داشتن تو بود...چگونه این شد؟
چگونه است که هوای تاریک تلخ تنهایی های من بوی عذاب تو را میدهد ؟
چگونه است که دیگر نمیتوان در این دهکده ی نفسانی، نفس کشید...
خدایا من تو را خواسته بودم... من عاشق تر بودم!
همانگونه که تو میخواستی...همانگونه که تو بودی...
و تو خندیدی !
تو میدانستی و من نمیدانستم...
"]
عیدتون مبارک
خدا کجاست ؟...
از کوچه پس کوچه های این شهر که بگذری
شاید خدا را بیابی ...
زیر یک درخت
زیر یک درخت سیب
سیبی بچین از آن
و با خدا بخور ...
هر ده قدم که به پیش می روی
برگرد و پشت سرت را نظاره کن ...
شاید خدا را ببینی از آن دور دورها
شاید خدا نگران گامهایت است ...
شاید خدا اینجاست ...!
سلام . خوبی ؟
از تنهایی خبر نداری ؟
به اینجا سر بزن .
برایت از چه بنویسم؟
از واژه های تکراری که به سبکی بال پروانه ها دهان به دهان می چرخند یا از حرف های آبی که در ازدحام کوچه های شلوغ تنها مانده اند؟
از کودکی فراموش شده در وجود آدم ها یا از بهانه های زنگ زده ای که حتی ارزش نوشتن هم ندارد؟!
این روزها واژه ها هم راه خانه هایشان را گم کرده اند و من برای پیدا کردن دریایی از معانی زیبا می خواهم...
می خواهم روی تمام قلب ها پررنگ بنویسم:"خدا"
این روزها عاشق او بودن، سعادتی است که نصیب هر کسی نمی شود ...
نقاشی روی زمین با پاستل
گالری نقاشی باشگاه
کدام اثر و کدام هنرمند....؟ (2)
سلام آقا حمید ممنون از جملات قشنگت ....
عیدتون مبارک ... التماس دعا
از میان کوچه ها می گذرم ...
نگاه می کنم اما
کسی را نمی یابم
آشنا !
انگار در خیال همین چند وقت پیش
گم شده ام ...
گویی
جزیی از عناصر متروک این خیابانها شده ام !
جزیی از زوایای تاریک خاطره ها ...
.
.
.
سخت است فریاد بزنی اما ...
شنیده نشوی ! -
بارگذاری...
-
بارگذاری...
-
بارگذاری...
